ما اغلب داستان‌هایی درباره افراد نابینا و ناشنوا می‌شنویم که زندگی خودرا در دنیایی که بر اساس بینایی و شنوایی سازماندهی شده است، سازگار کرده‌اند اما به ندرت با افرادی که یکی دیگر از حواس مهم خود را از دست داده‌اند، برخورد داریم. همانند بینایی و شنوایی، حس لامسه و توانایی احساس درد از جمله توانایی‌هایی هستند که انسان می‌تواند از دست بدهد.
در نگاه نخست، ایده زندگی بدون درد ممکن است جذاب و خوشایند باشد. به عنوان مثال، در این شرایط می‌توانید بدون هیچ‌گونه گرفتگی یا احساس دردی ورزش‌هایی مانند اسکی و اسکیت روی یخ را بدون نگرانی از زمین خوردن فرا بگیرید و در صورت شکستگی یا در رفتگی استخوان با مشکل جدی مواجه نشوید.
اما زندگی بدون درد فوق‌العاده چالش‌برانگیز  و حتی خطرناک است. والدین نوزادان و کودکانی که درد را تجربه نمی‌کنند باید بسیار مراقب باشند. این افراد به راحتی می‌توانند آسیب ببینند. به عنوان مثال، کودکانی که تازه دندان درآورده‌اند ممکن است زبان خود را بجوند این موضوع در میان کودکانی که درد را احساس نمی‌کنند رایج است و در برخی موارد به کشیدن دندان نیز منجر می‌شود.
نبود حساسیت مادرزادی به درد با اختلال در غدد عرق (CIPA) یک اختلال ژنتیک نادر حاصل از انتقال ژن از پدر و مادر به نوزاد است. این بیماری کودک را ناتوان نمی‌سازد، اما در رشد اعصاب کوچکی که احساس گرما و سرما را به مغز منتقل می‌کنند،  اختلال ایجاد می‌کند. بسیاری از کودکان مبتلا به این اختلال عادی هستند اگرچه بنابر گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا حدود نیمی از افراد مبتلا به CIPA نشانه‌های بیش‌فعالی یا بی‌ثباتی عاطفی را نشان می‌دهند و بسیاری از افراد تحت تاثیر آن دچار ناتوانی فکری هم می‌شوند.
کودکان مبتلا به CIPA به عنوان افرادی بی‌باک توصیف شده‌اند اما این یک تعریف مثبت محسوب نمی‌شود. این اختلال می‌تواند زندگی فرد را در معرض خطر قرار دهد. درد برای دلیلی خاص شکل می‌گیرد و به بدن اجازه می‌دهد برخی مواقع از اشتباه بودن چیزی و نیاز به اصلاح آن آگاهی پیدا کند.
کودکان بزرگ‌تر می‌توانند تحت آموزش قرار گرفته و با استفاده از نشانه‌هایی مانند مشاهده خونریزی دریابند که آسیب دیده‌اند. اما اگر نشانه‌ها قابل مشاهده نباشند چه رخ خواهد داد؟ افرادی که درد را احساس نمی‌کنند ممکن است به واسطه تورم آپاندیس و ترکیدن آن جان خود را از دست بدهند. افراد مبتلا به CIPA ممکن است غذایی که بیش از اندازه داغ است را بخورند یا حتی با آب بسیار داغ دوش بگیرند و بدون آن که متوجه باشند آسیب‌های جدی به بدن خود وارد کنند.
از آنجا که سرما و گرما قابل شناسایی و تمایز نیستند، بدن غدد عرق را برای خنک‌سازی پوست فعال نمی‌کند که به راحتی می‌تواند به گرمازدگی و دمای بیش از اندازه منجر شود.
درد به بدن اجازه می‌دهد تا در زمان وجود مشکل به مغز هشدار دهد. بدون این سیستم، زندگی ممکن است بدون درد باشد اما به واقع خطرناک‌تر از آن چیزی خواهد بود که فکر می‌کنید.