«ضمره بن حبیب» می‌گوید: از پیامبر(ص) درباره نماز سوال کردند، حضرت فرمود: نماز از سنتهای دین و مایه خشنودی پروردگار و راه روشن پیامبران است. نمازگزار از محبت فرشتگان و هدایت و ایمان و نور شناخت و روزی با برکت و راحتی بدن برخوردار است. نماز مایه ناخشنودی شیطان و سلاحی بر زیان کافر و باعث استجابت دعا و پذیرش اعمال و توشه مومن از دنیا به سوی آخرت است. نماز شفاعت‌کننده‌ای میان نمازگزار و فرشته مرگ و همدمی در قبر وی و بستری زیرپهلوی او وپاسخی برای نکیر و منکر است. نماز آدمی به هنگام محشر، تاجی بر سر او، و نوری بر سیما و پوششی بر بدنش و حجابی میان او و آتش و  حجتی میان وی و پروردگارش می‌باشد. و باعث رهایی بدن او از آتش است. نماز وسیله عبور از صراط و کلید بهشت و مهریه حوریان و بهای بهشت است. آدمی به وسیله نماز به بالاترین درجه می‌رسد، زیرا نماز تسبیح و تهلیل و تکبیر و تمجید و تقدیس و دعا و سخن است. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- مستدرک الوسائل، ج ‍1، ص 180