خانم زهرا خسروزاده، بانوي اهل استان بوشهر در كارگاهش به فرآوري خرما مي پردازد و شوهرش نيز در فروشگاه محصولات توليدي را به فروش مي رساند.
وی درباره نحوه شروع به كارش در عرصه فرآوري خرما به سایت بسيج سازندگي مي‌گويد: «قبل از ورود به عرصه توليد به مدت 12 سال در آموزشگاه فني و حرفه اي، صنايع غذايي تدريس مي كردم. در صدا و سيماي استان نيز به عنوان كارشناس غذايي حضور پيدا مي كردم. با اين وجود هميشه دوست داشتم شخصا وارد كار توليدي شوم. بالاخره در سال 90 تصميمم را گرفتم و با توجه به اينكه خرما مهمترين محصول كشاورزي استان بوشهر است، توليد محصولات فرآوري شده خرما را به عنوان عرصه فعاليت انتخاب كردم. دوست داشتم كاري كنم كه خرما دوباره به سبد غذايي مردم و به خصوص كودكان بازگردد.»
او مي افزايد: «سرمايه اوليه ام فقط 20 ميليون تومان بود كه با نيمي از آن يك دستگاه «ميكسر» خريدم و كار را در يك كارگاه 30متري شروع كردم. ما هسته هاي خرما را در مي آوريم و خرما را داخل دستگاه ميكسر ميريزيم و خمير خرما بدست مي آوريم.
مرحله بعدي توليد انواع شيريني‌ها نظير رنگينك، حلوا خرمايي، رولت خرما و خرما شكلاتي است. با توجه به اينكه خرما خودش بسيار شيرين است، هيچ نيازي به شكر، مواد افزودني و مواد نگهدارنده نداريم و محصول نهايي كاملا طبيعي است. همان اوايل به نظرم رسيد بهترين محل عرضه محصولاتمان فرودگاه بوشهر است زيرا مردم غير بومي در آن محل زياد رفت و آمد مي كنند و نيازمند سوغاتي هستند. عرضه محصولات فرآوري شده خرما در فرودگاه بوشهر با استقبال بسيار زيادي روبرو شد و كم‌كم از استان‌هاي مختلف تماس مي‌گرفتند و خواستار دريافت محصولات مي شدند. ارگان‌هاي دولتي هم مشتري ثابت ما شدند زيرا آنها براي پذيرايي از مهمانان غير بومي نيازمند شيريني‌هاي سنتي بودند.»
اين فعال اقتصادي خاطرنشان مي‌كند: «به مرور توانستيم كار را توسعه بدهيم و يك كارگاه 250 متري داشته باشيم با 10 كارگر. من محصولات را در كارگاه توليد مي كنم و همسرم در فروشگاهش به فروش مي‌رساند. با وام 30 ميليون توماني كه از بسيج سازندگي گرفتم، يك دستگاه بسته‌بندي كن هم خريدم، خريد اين دستگاه در فروش بهتر محصولات تاثير زيادي داشت زيرا امكان عرضه شكيل و جذاب را فراهم مي كرد»
زهرا خسروزاده در ادامه ضمن آسيب شناسي چرخه توليد تا عرضه خرما در استان بوشهر، مي‌گويد: «متاسفانه خرما در استان بوشهر صرفا به صورت سنتي در قالب هاي 2 يا 3‌كيلويي بسته‌بندي و عرضه مي‌شود. واقعيت اين است كه ذائقه مردم به ميزان قابل توجهي تغيير كرده و مردم كمتر از گذشته خرما مي خورند، اين در حالي است كه خرما ارزش غذايي بسيار بالايي دارد.
در نتيجه براي بازگرداندن خرما به سبد غذايي خانواده‌ها چاره‌اي جز فرآوري اين محصول و ارائه آن در قالب هاي جديد وجود ندارد. بدتر از همه اينكه خرما جايي در تغذيه دانش‌آموزان ندارد، بيشتر دانش‌آموزان در زنگ‌هاي تفريح ترجيح مي دهند سوسيس، كالباس، چيپس، پفك و ساير مواد غذايي مضر را مصرف كنند. تجربه شخصي من نشان مي‌دهد استقبال دانش‌آموزان از خرماي فرآوري شده بسيار زياد است. همين چند وقت پيش دانش‌آموزان يك مدرسه در قالب درس كارآفريني از كارگاه من بازديد كردند. آنها به قدري از طعم و زيبايي محصولات خوششان آمده بود كه والدينشان را ترغيب به خريد كردند.»
او درباره اهميت صنايع تبديلي بويژه در كمك به كشاورزان و جلوگيري از اتلاف محصولات زراعي، تاكيد مي كند: «درباره محصولات كشاورزي مسئله ماندگاري از اهميت بالايي برخوردار است. بيشتر محصولات كشاورزي ماندگاري اندكي دارند و اگر زود به فروش نرسند از بين مي روند و زحمات كشاورز نابود مي‌شود. همين مسئله موجب مي شود كه در يك فصل همه محصولات كشاورزي به بازار سرازير شود و قيمت به شدت كاهش يابد، در نتيجه كشاورز ضرر مي كند. از طرف ديگر همان محصول كشاورزي در فصول ديگر سال ناياب مي شود و قيمت به شدت افزايش مي يابد و اين بار مردم ضرر مي كنند. صنايع تبديلي عامل زمان را از دخالت در محصولات كشاورزي كنار مي زند. علاوه بر اين امكان فرآوري و خلق ارزش افزوده براي محصولات را فراهم مي كند. وقتي ارزش افزوده ايجاد مي شود، خود به خود اشتغالزايي صورت مي گيرد.»