رسول خادم پس از یک هفته از پایان مسابقات جهانی لاس وگاس در خصوص عملکرد تیم های ملی کشتی دراین مسابقات جهانی و همچنین عدم برخورداری ایران از جایگاه قدرتمند در اتحادیه جهانی کشتی توضیحاتی را ارائه داد که گزیده ای از صحبت های وی در ادامه می آید:
* برای هر رییس فدراسیونی سخت است که بخواهد به صورت مستقیم درگیر مسائل فنی شود و خود را در سیبل انتقادات فنی قرار دهد و این موضوع با عقل و منطق مدیریت جور در نمی‌آید. باید یک رییس فدراسیون جسارت از خود به خرج دهد تا این دو عنوان را با یکدیگر بپذیرد.20 ماه است که مسئولیت فدراسیون کشتی را برعهده گرفته ام و قبل از آن نیز شورای فنی کشتی آزاد که بزرگان کشتی ایران در آن حضور دارند کادر فنی را برای تیم ‌ملی کشتی آزاد در نظر گرفته‌اند و بنده را به عنوان سرمربی انتخاب کردند و چهار مربی خوب کشور که توانایی‌شان از من بیشتر است را به عنوان مربیان تیم ‌ملی انتخاب کردند. این کادرفنی در مسابقات جهانی 2013 بوداپست توانست تیم ‌ملی را پس از 48 سال خارج از کشور قهرمان جهان کند و در طی این دو سال نیز عنوان نایب قهرمانی جهان را تکرار کرد.
* شورای فنی برای این که این کادر کارش را ادامه دهد و تا ر‌قا‌بت‌های المپیک 2016 در فضایی که بر مبنای انتخابی تیم ‌ملی است امور فنی را برعهده گیرد، اصرار دارد. با این که این کار فشار مضاعفی را بر من وارد می‌کند، ولی از طرفی به خاطر این که اساتید شورای فنی دستور داده‌اند که این کادر را بر هم نزن نتوانستم به آنها جواب رد بدهم.
* متاسفانه بخش بین‌الملل ورزش ایران فقط به کار ترجمه می پردازد و اگر کسی بتواند به مجمع بین‌المللی ورزش راه پیدا کند عملا بر اساس فعالیت‌های خودش بوده است. فدراسیون کشتی به لحاظ برنامه‌ها و اقداماتی که در جهت توسعه کشتی در دنیا انجام داده است، از دید اتحادیه کشتی رتبه اول دنیا را در اختیار دارد، اما وقتی می‌خواهند پست‌ها را میان کشورها تقسیم کنند به صورت مستقیم با روسای رییس جمهور کشورها مذاکره می‌کنند و حمایت سران سیاسی کشورها در این امر بسیار تاثیرگذار است. به عنوان مثال اخیرا آمریکا به مامیاشویلی، رییس فدراسیون کشتی روسیه برای حضور در مسابقات جهانی ویزا نداد. بلافاصله پوتین، رییس جمهور روسیه اعلام کرد که به بسکتبالیست‌های آمریکا برای ورود به روسیه ویزا نخواهیم داد. با این کار اتحادیه جهانی فهمید که با رییس فدراسیون روسیه روبرو نیست ،‌ بلکه مستقیما با رییس جمهور این کشور سر و کار دارد و این حمایت‌ها بسیار تاثیر گذار است.
* این حس در مدیران سیاسی در چند دهه گذشته وجود نداشته که بخواهند از کسب کرسی‌های بین‌المللی در ورزش‌های ایران حمایت کنند و عملا خود روسای فدراسیون‌ها هستند که درگیر این موضوعات هستند و این به هیچ وجه کافی نیست. امیدوارم که مسئولان سیاسی نیز این موضوع را دنبال کنند و به آن توجه ویژه‌ای نشان دهند. ما فقط به زجر زحمت ورزشکاران و مربیان سراسر کشور و فعالیت‌هایی که در توسعه کشتی دنیا صورت می‌دهیم توانسته‌ایم جایگاه خود را حفظ کنیم، ولی هیچ حمایت سیاسی در بخش بین‌الملل نداریم.
* احساس می‌کنم کشتی به عنوان ورزش ملی و حجم انتظاراتی که از آن وجود دارد حمایت نمی‌شود. بزرگترین حمایت کشتی حمایت مردمی است که برای کشتی ایرا ن یک سرمایه محسوب می‌شود، اما این حمایت در محافل بین‌المللی کافی نیست. فدراسیون کشتی چیزی حدود کمتر از 10 درصد بودجه خود را از دولت دریافت می‌کند و 90 درصد باقی‌ مانده را خودش تامین می‌کند. کشتی مناسبات مالی گسترده‌ای ندارد و مانند فو‌تبا‌ل نمی‌تواند منابع مالی را جذب کند، اما با این وجود درصد بیشتر بودجه مان را خودمان تهیه می‌کنیم.
* رییس اتحادیه جهانی کشتی در سفر به هر کشوری با روسای رییس جمهور آنها دیداری خواهد داشت. لالوویچ دو بار تاکنون به ایران آمده است و ما در هر دو بار از رییس جمهور برای ملاقات با او وقت گرفته‌ایم، اما هر دو بار این وقت‌ها بر هم خورد و ملاقاتی صورت نگرفت که این موضوع موقعیت ما را در اتحادیه جهانی کشتی به خطر می‌اندازد. ما از رییس جمهور حمایت جدی از ورزش ملی ایران برای کسب کرسی‌های بین‌المللی را خواستاریم.
* کشتی فرنگی و آزاد از دید فدراسیون یکی است و باید بگویم که در کشتی فرنگی ما بهترین تیم را در اختیار داریم، اما نتیجه‌ دلخواه مردم در آمریکا به دست نیامد. تیم فرنگی مجموعه‌ای از کشتی‌گیر‌ان با تجربه و صاحب مدال و تعدادی کشتی گیر جوان است که ترکیب خوبی را تشکیل داده‌اند، اما در آمریکا یکسری اتفاقات و اشتباه‌ها از سوی کشتی‌گیر‌ان با تجربه از جمله حمید سوریان رخ داد. در مجموع به نظر من کادرفنی تیم ‌ملی تعامل نزدیکی با کشتی‌گیر‌ان نداشت. شورای فنی فرنگی باید این موضوع را به صورت جدی پیگیری کند.
*متاسفانه دستمان برای تغییر و تحولات در کادرفنی تیم ‌ملی فرنگی باز نیست. کشتی فرنگی مانند کشتی آزاد نیست و فراگیری آن در کشور محدود است و تعداد مربیان و کشتی‌گیر‌ان فرنگی کم است. به همین دلیل دستمان آنقدر باز نیست که بخواهیم دست به انتخاب بزنیم. سرمربی فعلی فرنگی همان کسی است که تیمش پارسال قهرمان جهان شد.
*محمد بنا، سرمایه بزرگ کشتی ایران است و فرد با تجربه و پخته‌ای است، اما بعد از مدتی کار کردن تشخیص داده است که از تیم برود. گاهی ما همکاری داریم که از 100 نمره 100 را دارد، اما هر روزی امکان دارد که صبح به سر کار نیاید و کل فضا را بر هم بزند. آن زمان تشخیص می‌دهیم که با همکاری که نمره‌اش 50 است کار را ادامه دهیم تا این مشکلات به وجود نیاید.