به دنبال فوت آیت‌الله خزعلی، کبری خزعلی فرزند آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی عضو مجلس خبرگان رهبری در جمع خبرنگاران اظهار داشت: در حال رایزنی برای تدفین پدرم در مشهد یا نجف اشرف هستیم.
وی افزود: آیت‌الله خزعلی علاقه بسیاری داشت که در مشهد مقدس و در جوار امام هشتم شیعیان به خاک سپرده شود، بنابراین رایزنی‌هایی را برای تدفین وی صورت دادیم و از سویی دیگر با دفتر آیت‌الله سیستانی مرجع بلندپایه تقلید شیعیان در نجف اشرف نیز تماس‌هایی داشته‌ایم.
فرزند آیت‌الله خزعلی خاطرنشان کرد: آیت‌الله خزعلی ساعت 9 صبح چهارشنبه به دلیل تنگی نفس دعوت حق را لبیک گفت.
پیکر آیت‌الله خزعلی امروز ساعت 9 صبح پس از اقامه نماز بر ایشان  از مقابل دانشگاه تهران تشییع می‌شود.
پیکر ایشان پس از تشییع در کنار مضجع شریف و حرم منور ثامن‌الحجج حضرت علی بن‌موسی الرضا(علیه‌السلام) آرام می‌گیرد.
درپی درگذشت آیت‌الله خزعلی تاکنون رئیس‌جمهور، علی لاریجانی رئیس مجلس، آیت‌الله احمد جنتی دبیر شورای نگهبان، آیت‌الله محمد یزدی رئیس‌ مجلس خبرگان رهبری، آیت‌الله محمدعلی موحدی کرمانی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز، آیت‌الله حسینی‌ بوشهری مدیر حوزه‌های علمیه کشور، حجت‌الاسلام سید ابراهیم رئیسی دادستان کل کشور، حجت‌الاسلام سید محمد علی شهیدی رئیس‌ بنیاد شهید، هاشمی رفسنجانی، سید حسن خمینی، سیدرضا تقوی رئیس‌ شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه، آیت‌الله شاهرودی، حجت‌الاسلام میرلوحی داماد مرحوم آیت‌الله مهدوی‌کنی، ابراهیم انصاریان، حجت‌الاسلام سعید مهدوی‌کنی، روابط عمومی شورای نگهبان، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، حجت‌الاسلام محمدحسن اختری دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع)، اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل و اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان تسلیت گفتند.
آیت الله صدیقی امام جمعه موقت تهران، حجت‌الاسلام اختری دبیر کل مجمع جهانی اهل‌بیت و حجت‌الاسلام سید حسن خمینی نیز به منظور عرض تسلیت به خانواده مرحوم آیت‌الله خزعلی در منزل ایشان حضور یافتند.
کوتاه از زندگینامه آیت‌الله خزعلی
آیت الله ابوالقاسم خزعلی در سال 1304 هجری شمسی در بروجرد، از توابع استان لرستان به دنیا آمد.
 بخشی از تحصیلات ابتدایی را در استان لرستان و باقیمانده آن را به دلیل مهاجرت به مشهد مقدس در این شهر سپری کرد. در سن 17 سالگی به تحصیلات حوزوی علاقمند شد و به حوزه مشهد رفت و دوره مقدمات و سطح را در این حوزه فراگرفت سپس برای ادامه تحصیلات حوزوی و بهره‌مندی از محضر اساتید برجسته نظیر آیت‌الله العظمی بروجردی و امام خمینی(ره) عازم قم شد و در کلاس درس خارج فقه و اصول آنان شرکت کرد.
مشاهده شخصیت امام خمینی(ره) در زمان تحصیل و ارتباط نزدیک با ایشان به دلیل شرکت در کلاس درس حضرت امام باعث علاقمندی وی به شخصیت ایشان و قدم گذاشتن در مسیر مبارزات علیه رژیم پهلوی شد.
حافظ قرآن و نهج البلاغه
آیت الله ابوالقاسم خزعلی از ابتدای جوانی قرآن را حفظ کرد و به دلیل علاقمندی فراوان به کتاب نهج البلاغه حافظ این کتاب پر مفهوم از مولای متقیان نیز شد.
وی در خصوص چگونگی حفظ نهج البلاغه چنین می‌گوید: «من از اول جوانی به نهج‌البلاغه علاقه داشتم. قرآن را زود حفظ کردم و در سطح ایران اول و در سطح بین‌المللی دوم شدم. بعد نهج‌البلاغه را پیش کشیدم و به دانشگاهی‌ها گفتم: «با شما شرط می‌کنم در ظرف دو سال نهج‌البلاغه را حفظ کنم. اگر شما برنده شدید، من شما را به مکه می‌فرستم. اگر من برنده شدم، شما 500 تومان به فقرا بدهید». قبول کردند و مشغول شدیم. حتی در تاکسی و ماشین هم نهج‌البلاغه همراهم بود و سر دو سال کل آن را حفظ کردم و رفتم و دیدم آنها نتوانسته‌اند حفظ کنند. بعضی‌ها تا نصف هم رفته بودند. خلاصه من برنده شدم...»
فعالیت‌های سیاسی قبل از پیروزی انقلاب
آیت الله خزعلی، علاوه بر شاگردی، ارتباط ویژه‌ای با حضرت امام(ره) داشت و به علت اقامت در محله «یخچال» این مجاورت با امام، نقش مهمی در زندگی ایشان داشت.
ایشان در سال 1338 طی یک سخنرانی در شهر رفسنجان، با مقایسه شاه و آیت‌ الله بروجردی، شاه را به یک انگشتر در دستان بروجردی تشبیه کرد و در توضیح قدرت مرجع تقلید شیعیان اظهار کرد که هرگاه ایشان اراده نماید این انگشتر را پرت می‌نماید.
 این سخنان تأثیر گسترده‌ای در میان نیروهای امنیتی و حتی خود شاه بجا نهاد. به زودی دستگاه امنیتی رژیم پهلوی در برخورد نسبت به سخنان آیت‌الله خزعلی ایشان را به سه سال تبعید به گناباد محکوم کرد. خبر محکومیت و تبعید آقای خزعلی در میان علما و حوزه علمیه نیز چنان اثر گذار بود که آیت‌ الله بروجردی شخصاً نزد دربار وساطت کرد.
از جمله فعالیت‌های آیت‌الله خزعلی در دهه 1330، مبارزه مستمر با حزب توده و همکاری گسترده با «فدائیان اسلام» است. اوج مبارزه ایشان و همکاری با فدائیان اسلام در خوزستان، مخصوصاً شهر آبادان صورت گرفت؛ چون در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت، حزب توده در میان قشرهای مختلف مردم به خصوص کارکنان رخنه کرده بود ؛ از این رو آیت‌ الله خزعلی حراست از عقاید دینی مردم در برابر آنها را مهم‌ترین وظیفه شرعی خود به حساب آورد.
حضور مستمر در نهضت امام خمینی
بارزترین جنبه سیاسی شخصیت آیت‌الله خزعلی حضور مستمر و شایان در نهضت اسلامی امام خمینی(ره) بود. در سال 1352 باز به دلیل امضای نامه و اعلامیه به نفع حضرت امام(ره) به بندر گناوه تبعید شد. پس از جریان تبعید در گناباد، امام(ره)‌ ضمن تشویق خواستار ادامه مبارزه با دستگاه پهلوی گردیدند.
در بسیاری از رویدادهای مربوط به نهضت اسلامی تا زمان تبعید رهبر نهضت، آیت‌ الله خزعلی مشاور و یار نزدیک امام(ره) بود. وی در پی تصویب لایحه انجمن‌های ایالتی و ولایتی، پیام اعتراض و تخاصم امام را نسبت به این لایحه به مردم نجف‌آباد و اصفهان ابلاغ کرد.
بعد از تبعید امام به ترکیه و پس از آن به عراق، برخی از علما و روحانیون با صدور بیانیه‌ها و ایراد سخنرانی‌های متعدد، ضمن محکوم نمودن رژیم پهلوی در تبعید مرجع تقلید، حمایت همه‌جانبه خود را از امام اعلام نمودند. آیت‌ الله خزعلی در شمار آن دسته از علما قرار داشت که پای اعلامیه‌های مرجعیت امام(ره) و لزوم حمایت از ایشان را امضا می‌کرد.
 ایشان در طول جنبش اسلامی امام خمینی(ره) به واسطه استمرار اعمال فوق، همیشه تحت نظر ساواک و اذیت و آزار این سازمان قرار داشت.
در دهه 1340 آیت‌ الله خزعلی سفرهای تبلیغی زیادی به نقاط مختلف ایران، به خصوص استان خوزستان، انجام داد. از دیگر فعالیت‌های آیت‌ الله خزعلی سخنرانی در حسینیه ارشاد است.
اقدامات و فعالیت‌های تبلیغی آیت‌ الله خزعلی موجب شد تا ساواک به فکر ممنوع‌المنبر نمودن ایشان بیفتد و در پی آن در 6 مهرماه 1350 ممنوع‌المنبر گردید.
آیت‌ الله خزعلی پس از پایان تبعید به زابل به دلیل ادامه حمایت از مرجعیت امام در سال 1352 برای سومین بار به شهر گناوه تبعید گردید. پس از رسیدن به این شهر و اقامت چند ماهه در آن به دستور ساواک محل تبعیدش به شهر دامغان در استان سمنان تغییر یافت.
تبعیدهای پیاپی و محدودیت‌های روزافزون، آیت‌ الله خزعلی را از پیگیری مبارزه علیه رژیم بازنمی‌داشت. در سال 1354 آیت‌ الله خزعلی در مسجدالجواد تهران دستگیر و در زندان قزل‌قلعه به مدت 48 روز در یک سلول به همراه یک نفر دیگر حبس گردید.
با تجدید حیات نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی در سال 1356، آیت‌الله خزعلی از سخنرانان شجاع جلسات بزرگداشت آیت‌الله حاج آقا مصطفی خمینی و نیز شهدای چهلم‌های مکرر و تاریخ‌ساز انقلاب اسلامی بود. او اولین شخصیت برجسته انقلاب است که به درجه «پدر شهید» نایل آمده است. فرزندش حسین خزعلی در 19 اردیبهشت 1357 و در تظاهرات مردم قم بر ضد رژیم سفاک پهلوی به شهادت رسید.
آیت الله خزعلی پس از پیروزی انقلاب علاوه بر عضویت در مجلس خبرگان قانون اساسی، عضویت در فقهای شورای نگهبان، مدیریت کل بنیاد بین‌المللی غدیر را نیز بر عهده داشتند.
عضویت در  جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، تدریس در دانشگاه امام صادق(ع)و عضویت در شورای نگهبان از دیگر فعالیت‌های آن مرحوم بود.
اعلام برائت آیت‌الله خزعلی از مواضع فرزند
بی شک یکی از درخشان‌ترین مقاطع زندگی آیت‌الله خزعلی که می‌تواند الگویی برای دیگر شخصیت‌های سیاسی و ...کشور باشد اعلام برائت ایشان از فرزند خود می‌باشد.
آیت‌الله خزعلی سال 88 بیانیه‌ای را مبنی بر اعلام برائت از مواضع فرزندش، «مهدی خزعلی» منتشر کردند که در بخشی از این اعلام برائت آمده بود:  مدت مدیدی است پسرم مهدی خزعلی از راه مستقیم منحرف شده درست در خط مقابل قرار گرفته هر چه نصیحت می‌کنم و برای هدایتش متوسل به اولیای خدا می‌شوم اثر نمی‌کند. با بعضی از علمای بزرگ صحبت کردم، فرمود دست نگه‌دار شاید به راه بیاید. دیگر کاسه صبرم لبریز شده، دیگر با او صحبت نمی‌کنم و حرف‌های نامناسب او را بر نمی‌تابم.
آیت الله خزعلی در ادامه تاکید کرده بودند: ملت انقلابی عزیز همیشه در صحنه ما بدانند او از ما جدا هست و هر چه از من نقل کند، نپذیرند. با من ارتباطی ندارد ولی الان هم دعا می‌کنم خداوند به او توفیق دهد که از راه انحرافی که پیش گرفته است برگردد و گرنه خداوند مقتدر، اسلام و انقلاب و امام و رهبر و رئیس جمهور و مسلمین عزیز را از شر او مصون و محفوظ بفرماید...
روی قبرم بنویسید خزعلی دوست‌دار امام خمینی
محمدنبی حبیبی قائم‌ مقام بنیاد بین‌المللی غدیر در گفت و گو با تسنیم اظهار داشت: من خودم شخصاً از آیت‌الله خزعلی شنیدم که گفت من ترجیح می‌دهم به جای القاب متعددی که روی قبرها می‌نویسند، روی قبر من بنویسید «خزعلی دوستدار خمینی.»