سر لشگر خلبان شهید «سید علیرضا یاسینی»  درتاريخ 15 فروردين ماه 1330 در آبادان دیده به جهان گشود. سال 1348 وارد دانشكده خلباني نيروي هوايي شد وپس از گذراندان دوران مقدماتي به منظور گذراندن دوره تكميلي خلباني و پرواز باهواپيماهاي پيشرفته شكاري، به آمريكا اعزام شد  و موفق به اخذ كارنامه خلباني با هواپيماي فانتوم گرديد. سال 1357 با اوج گيري حركت انقلابي مردم قرار بود اگر اوضاع كشور بدتر شد هواپيماها به روي ناوهاي آمريكايي انتقال پيدا كنند كه تعدادي از خلبانان شجاع اين پايگاه از جمله شهيد «ياسيني» با عنوان كردن اين نكته كه اين هواپيماها اموال بيت المال است، از اين كار سرپيچي كردند كه در نهايت هم با مقاومت خلبانان اين طرح منتفي شد. در روز اول جنگ شهید «یاسینی» به همراه هم رزمانش با توجه به دستوري كه براي انجام عملياتي گسترده داده شده بود، با تعداد زيادي جنگنده به پرواز در آمدند. آنها در اين عمليات در آسمان شهر بغداد با مانورهايي زيبا، هواپيما‌ها را از لابه لاي ساختمان‌ها عبور مي دادند که روز بعد، خبرنگاران خارجي گزارش دادند كه خلبانان ايراني با مهارت خاصي هواپيماها را از بين ساختمان‌ها عبور مي دادند. در تاريخ 7 آذر 1359 شهيد «ياسيني» به همراه شهيدان بزرگوار سرلشكر خلبان شهيد عباس دوران، سرلشكر خلبان شهيد حسين خلتعبري و سرگرد خلبان شهيد حسن طالب مهر، در عملياتي مشترك با نيروي دريايي ارتش جمهوري اسلامي ايران به نام عمليات «مرواريد»، توانستند نيروي دريايي عراق را نابود كنند. در اين عمليات بزرگ، شهيد ياسيني به تنهايي 8 سورتي پرواز داشت.
او بيش از 90 پرواز عمقي به خاك عراق داشت به طوري كه بعد از تيمسار محققي با 2759 ساعت پرواز با هواپيماي فانتوم بيشترين پرواز را با اين هواپيما داشت. در تاريخ 15/10/73  هواپيماي جت استار حامل فرماندهان ارشد نيروي هوايي، (شهيد منصور ستاري، شهيد علی رضا ياسيني و شهيد مصطفي اردستاني) مجبور به فرود اضطراري شد. لحظاتي بعد هواپيما در حال گردش براي نشستن بر روي باند در 64 كيلومتري جنوب پايگاه اصفهان بود که سقوط و همه سرنشینان آن به شهادت رسیدند.
مقام معظم رهبري در مراسم اين شهيد بزرگوار در وصف او فرمودند: فقدان بزرگي بود؛ نه فقط براي شما براي من هم اين طور بود. ولي خب چاره اي نيست بايد تحمل كرد. شهيد ياسيني مردي مومن بود، پرتلاش بود، صادق بود، صميمي بود و خود همين‌ها موجب شده بود كه به ايشان اميدوار باشم. در اين حوادث سخت است كه جوهر ما آشكار مي شود و نيروها و توانايي هاي دروني ما آشكار مي شود
در بخشي از وصيت نامه شهيد «ياسيني» مي خوانيم: «ما اعتقاد داريم و معتقد هستيم كه اين نظام جمهوري اسلامي يك نظام الهي است. اين را استكبار جهاني نمي پذيرفت. اما الان مي بينيم كه راي دادند به ماندن نظام جمهوري اسلامي و در نهايت تسليم شدند و پذيرفتند كه نظام جمهوري اسلامي بايد باشد و هيچ راهي براي شكست آن هم نيست...»