ارنست مونیز در مصاحبه با ان‌بی‌سی گفت: شاید لازم باشد مخالفان توافق در آمریکا نامه 29 دانشمند برجسته کشور را بخوانند که به رئیس‌جمهور نوشتند و در آن توافقنامه هسته‌ای با ایران را نوآورترین و سخت‌گیرانه‌ترین توافقنامه منع اشاعه توصیف کردند که تاکنون درباره آن مذاکره شده است. من نظر آنها را خیلی مهم می‌دانم.
مونیز گفت: می‌خواهم تاکید کنم حمایت از این توافقنامه بیشتر از طرف کسانی است، چه در کنگره و چه در بخش غیردولتی، که بیشتر از بقیه وقت صرف و به دقت این توافقنامه را مطالعه کرده‌اند. دوباره می‌گویم ما معتقدیم هر چه یک فرد این توافقنامه را با ذهن باز و بدون تعصب مطالعه و آن را تجزیه و تحلیل کند، حمایت او از آن بیشتر می‌شود. در این میان مرحله اجرا بسیار حیاتی است. در واقع توافق‌های بی‌ بدیل و بسیار طولانی مدت راستی آزمایی که ما درباره آن مذاکره کرده‌ایم روی دیگری نیز دارد یعنی اینکه ما باید آماده باشیم با جدیت و قاطعیت آن را برای مدتی بسیار طولانی اجرا کنیم تا تضمین کنیم ایران فقط فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای خواهد داشت.
وی افزود: این توافقنامه به هیچ‌ وجه ما را از اینکه علیه بسیاری دیگر از فعالیت‌های ایران در منطقه بسیار تلاش کنیم، بی‌نیاز نمی‌کند، فعالیت‌هایی که ما با آن‌ها به شدت مخالفیم از جمله حمایت این کشور از تروریسم که حمایت از تروریسم مهمترین نمونه آن است. آن‌ها همچنین عامل بخشی از بی ثباتی‌ها در منطقه هستند که یمن نمونه آن است. آن‌ها حقوق مدنی مردم را نقض می‌کنند.
این‌ها مسائلی هستند، همانطور که رئیس‌جمهور هم گفته است، فعالیت‌های ما را در مقابله با آن‌ها بیشتر خواهد کرد. این توافقنامه به هیچ وجه ما را در انجام این کار محدود نمی‌کند و اصلا گزینه‌های ما را در صورتیکه ایران طبق توافقنامه عمل نکند، محدود و حذف نمی‌کند.
مونیز تصریح کرد: این توافقنامه برای این است که ایران را مجبور کند آژانس را در خصوص نیازهایش به بازرسی‌ها در چارچوب زمانی بسیار کوتاه یعنی تا پانزدهم اکتبر راضی کند. این کار بی‌سابقه است. این شرط اجرای توافقنامه است. همانطور که می‌دانید آژانس به شکلی محرمانه با کشورها کار می‌کند و این کار طبق معیارها و استاندارد‌های آژانس است و مشخص می‌کند که دقیقا چه گامهایی برخواهد داشت و پروتکلهای آن چه خواهد بود. بنابر این مطمئنا کنگره همه  آن چه را که ما در اختیار داریم، در دسترس خود دارد. دوم اینکه، حتی فراتر از این اسناد، آن‌ها با جزئیات زیادی درباره آنچه که قرار است اتفاق بیفتد، اطلاعات گرفته‌اند.
 وی گفت: پیش‌بینی من این است که ما در روز تصویب که در واقع نود روز پس از امضای توافقنامه است، یعنی حدود نیمه اکتبر، بتوانیم اجرای آن را شروع کنیم. البته ایران هم کارهای بسیار زیادی دارد که باید در آن بازه زمانی انجام دهد. بنابراین ما این توافقنامه را اجرا خواهیم کرد. اگر به هر دلیلی اجرای این توافقنامه شروع نشود، و البته خیلی روشن بگویم که انتظار من این است که این توافقنامه اجرا شود، اما اگر این اتفاق نیفتد، در آن صورت حرف اسکوکرافت مشاور اسبق امنیت ملی روسای جمهور اسبق فورد و بوش پدر را تکرار خواهم کرد و خواهم گفت اگر ما از این توافقنامه کنار بکشیم و تنهایی کنار برویم، احتمالا در شرایطی قرار خواهیم گرفت که با بدترین احتمالات ممکن طرف خواهیم شد، وحدت بین‌المللی را از دست خواهیم داد، از بین رفتن وحدت بین‌المللی مطمئنا دست‌کم رژیم تحریمها را از هم فرو خواهد پاشید و ایران از همکاری‌ها و سرمایه‌گذاریهای اقتصادی بیشتری برخوردار خواهد شد بدون اینکه نیاز باشد فعالیتهای هسته‌ای خود را به میزان قابل توجهی عقب ببرد و محدود کند و بدون اینکه نیاز باشد راستی‌آزمایی‌های بی‌سابقه درباره این کشور انجام شود، راستی‌آزمایی‌هایی که در چارچوب این توافقنامه برای مدتی بسیار طولانی برقرار کرده‌ایم.