[آقای طالقانی] یک عالم عامل، یک عالمی که به درد مردم می‌رسید [بود]؛ نه یک روشنفکر و نه یک آدم، یک شخص مثلاً دمکرات. مردم، دمکرات  نمی‌دانند چی است. آنها هم که می‌دانند، می‌فهمند که غلط است. این به عنوان اینکه یک عالمی بود که به درد مردم می‌رسید، رنج کشیده بود برای این مردم، حبس رفته بود برای این مردم، خدمت کرده بود به این مردم، رشد مردم اقتضا می‌کرد که از این احترام کنند.
 صحیفه امام؛ ج۱۰؛ ص۵۴ / قم؛ ۲۸ شهریور ۱۳۵۸