شهید مهندس «مصطفی ابراهیمی مجد»، فرزند احمد در سال 29/7/1333 در تهران دیده به جهان گشود. وی در سال 60 در منطقه عملیاتی دارخوین به شهادت رسید.  نکته‌ای که این شهید را از سایر همسایگانش در بهشت زهرا متمایز می‌نماید جمله‌ای است که بر سنگ مزار او حک شده است: «اینجا خانه شهیدی است که به انتظار قیام مولایش آرام گرفته است».
فرازی از وصیت نامه شهید «مجد»: بسمه تعالی .استغفرالله ...
من مصطفی ابراهیمی مجد دعایی را که در زیارت حضرت صاحب‌الامر آمده تا به انتها جزو اعتقاد خود دانسته و این زیارت را به این جهت بیشتر متذکر شدم چون در انتهای دعا امام عصر(عج) را شاهد و گواه بر شهادتین خود می‌گیرم و از شما می‌خواهم که دعای حضرت صاحب‌الامر را خوانده و در آنجا من شهادتین را بطور کامل پذیرفته ام و علت ذکر نکردن فقط به خاطر طولانی شدن وصیت نامه است .  و سپس سلام بر نائب الامام الخمینی بزرگ و سلام بر شما همه بندگان پاکباز خدا و سلام بر شما شهیدان راستین اسلام .
برادران و خواهران در این زمان رحمت خدا به تمامی بر ما نازل گشته و در این روزها خداوند بزرگترین لطف را بر ملت ما کرده است و اسباب و مرگ لقاء خود را برای ما فراهم ساخته است و مبادا که غافل باشید. خدایا تو را شکر می‌کنم که عشق حضرت مهدی ( عج ) را در دل من جای دادی. بگذارید بعد از مرگم بدانند که همانطور که اساتید بزرگمان می‌گفتند «نوکر محال است صاحبش را نبیند من نیز صاحبم را، محبوبم را دیدار کردم» اما افسوس که تا این لحظه که این وصیت را می‌نویسم، دیدار مجدد او نصیبم نگشت. بدانید که امام زمانمان حی و حاضر است و او پشتیبان همه شیعیان می‌باشد. از یاد او غافل نگردید.  شما برادران و خواهرانم: فرزندانتان را به عشق مهدی ( عج ) آشنا سازید و آنان را برای جهاد در راه آن حضرت همیشه آماده نگه دارید .