امامان معصوم(ع) هر آنچه پیامبر(ص) به نبوت تشریعی دریافت کرده را در اختیار دارند و آن را نقل می‌کنند. از این رو گفته شده هر آنچه امامان معصوم(ع) می‌گویند همان وحی تشریعی است که پیامبر(ص) نقل کرده است.
 یکى از یاران امام صادق(ع) از آن حضرت پرسید: ما گاهى حدیثى را از شما مى‌شنویم، سپس شک مى‌کنیم که از شما شنیده بودیم یا از پدرتان؟ فرمود: «ما سَمِعْتَهُ مِنّى فَأَرْوِه عَنْ اَبى، وَ ما سَمِعْتَهُ مِنّى فَأَرْوِه عَنْ رَسُولِ اللهِ»: «آنچه را از من شنیده‌اى از پدرم روایت کن و آنچه را از من شنیده‌اى از رسول‌خدا(ص) روایت کن»! (جامع الاحادیث، جلد 1، صفحه 17، حدیث 4 باب حجیة فتوى الائمه.)
 در جاى دیگر نیز مى فرماید: «حدیث من حدیث پدر من است و حدیث پدرم حدیث جدّ من است و حدیث جدّ من حدیث حسین(ع) و حدیث حسین، حدیث حسن(ع) و حدیث حسن ،حدیث امیرمؤمنان(ع) و حدیث امیرمؤمنان، حدیث رسول خدا(ص) و سخن رسول خدا، حدیث خداوند متعال است» (همان، حدیث 1).
 در حدیث سومى از آن حضرت مى خوانیم که صریحاً فرمود: «مَهْما اَجَبْتُکَ فیهِ بِشَىء فَهُوَ مِنْ رَسُولِ اللهِ لَسْنا نَقُولُ بِرَأْیِنا مِنْ شَىء»: «هر گاه پاسخى درباره مسئله‌اى به تو دادم آن پاسخ از جانب رسول خدا(ص) است و ما به رأى خودمان چیزى نمى‌گوییم»! (همان، حدیث 7)