kayhan.ir

کد خبر: ۵۴۰۷۷
تاریخ انتشار : ۰۹ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۲

پاداش کمک به همسر در خانه

در آیات قرآن مبنای زندگی خانوادگی بر مودت و رحمت نهاده شده است(روم، آیه 21)؛ زیرا این گونه است که انسان در مقام احسان می‌تواند عواطف و احساسات پاک خویش را نشان دهد و در مقام انسانیت به جای زوجیت که در همه حیوانات است از مقام نکاح برخوردار باشد که یک سنت است و پیامبر(ص) فرموده است: النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی فلیس منی؛ نکاح سنت من است پس کسی که از سنت من کناره گیرد و رغبت بدان نداشته باشد از من نیست.


چنین نکاحی است که موجب سکونت و آرامش طرفین به ویژه مرد می‌شود و اضطراب از دلش بیرون می‌رود و به ساحل آرامش می‌رسد.
درآیات و روایات مبنای زندگی زناشویی عشق و محبت و مودت یعنی احسان بلکه کرامت گذاشته شده نه عدالت که حقوق قانونی خشک و بی‌روح است و تنها زمانی کارکرد دارد که برای حل و فصل امور اختلافی به کار گرفته می‌شود؛ وگرنه انسان بویژه در زندگی زناشویی نیاز به احسان و اکرام دارد
 نه عدالت.
احسان و کرامت در زندگی زناشویی موجب می‌شود که هر عملی فراتر از انتظار، ارزش و اعتبار یابد و ثوابی برای آن نوشته شود که شاید برای بسیاری از اعمال نوشته نمی‌شود.
باید توجه داشت که بسیاری از مردم ممکن است کاری را براساس احسان و اکرام انجام دهند ولی این اعمال جزو ملکه و مقام آنان نیست بلکه براساس همان حالی به حالی است که هر از گاهی تحت تاثیر جو و تبلیغات انجام می‌دهند.
آنچه مهم است اینکه انسان خلق و خوی نیک را ملکه و مقام خود سازد و همواره با خوشخویی با دیگران بویژه با همسرش تعامل داشته باشد. اگر خوشخویی در انسانی، ملکه و مقام شود آن وقت است که به بهشت می‌رود؛ زیرا بدخلق و بدخو را به بهشت راه نمی‌دهند و بهشت تنها جای خوشخو است.
 اگر مانند گاوی نباشیم که سه من شیر می‌دهد و با یک لگد منت و اذیت همه را بر زمین می‌ریزد و به تعبیر قرآن احباط می‌کند، آن وقت است که به سبب خوشخویی دائمی که ملکه و مقام وجودی ما شده است به بهشت خواهیم رفت و یا این همه ثواب که در روایات از جمله روایت زیر آمده نصیب ما خواهد شد.
روزی پیامبر شاهدِ پاک کردن عدس توسط امام علی(ع) در منزل بودند، به ایشان فرمودند:
یا علی هر مردی که درخانه به همسرش کمک کند به اندازه هر مویی که در بدن اوست عبادت یک سال را که روزها روزه و شب‌ها نماز شب بخواند خداوند به او عطا می‌کند و ثوابِ صبر انبیاءِ صابر که داوود و یعقوب و عیسی باشد به او داده می‌شود و نام او در دفتر شهدا ثبت می‌شود و در هر روز و شبی ثواب هزار شهید برای او ثبت می‌شود، به ازای هر قدمی ثواب حج و عمره مقبوله به او می‌دهند، خداوند به عدد هر رگی که در بدن اوست شهری در بهشت به او عطا می‌کند،
یا علی ! یک ساعت خدمت به همسر بهتر است از:
هزارسال عبادت، هزارحج، هزارعمره، هزار مرتبه جهاد در رکابِ پیامبران اولواالعزم، هزار نمازجمعه، هزار عیادت مریض، هزار تشییع جنازه، هزار دینار صدقه، سیر کردن هزار گرسنه، آزادی هزار بنده، پوشانیدن هزار برهنه، عطای هزار اسب جنگی، صدقه هزار شتر سرخ مو، بهتراست از قرائت تورات و انجیل و زبور و قرآن،
یا علی ! خدمت به عیال در خانه کفاره گناهان کبیره و خاموشی غضب خداست،
یا علی! خدمت عیال نمی‌کند مگر صدیق یا شهید یا مردی که خداوند خیر دنیا و آخرت را برای او کنار گذاشته است.(مستدرک الوسائل، ج13، ص48، حدیث2)