اقتصاد در آینه رسانه‌ها
حذف آمارهای منفی از کارنامه اقتصادی دولت
جوان
جوان نسبت به حذف و سانسور برخی شاخص‌های منفی از گزارش عملکرد اقتصادی 2 سال ابتدایی دولت یازدهم انتقاد کرد: سايت دولت در گزارشي به مناسبت هفته دولت عملكرد دولت يازدهم را منعكس كرده كه در آن به نرخ رشد اقتصادي، رتبه محيط كسب و كار، نوسانات بازار ارز و صادرات و تجارت اشاره دارد... اما در مقابل برخي از ابعاد عملكرد دولت در اين گزارش نيامده است؛ ابعادي كه نه فقط آينده مبهمي را در صورت عدم ورود سرمايه‌هاي خارجي رقم خواهد زد بلكه تورم خطرناك و بيكاري دهشتناكي را نيز به همراه خواهد داشت، در واقع گزارش عملكرد گزينشي مذكور در عمل شعارهاي دولت در ايام انتخابات را ناديده گرفته و درباره محقق نشدن آنها توجيه يا برنامه‌اي را اعلام نكرده است؛ وعده‌هاي مهمي چون حمايت از توليد و ايجاد اشتغال و....
البته منظور اين نيست كه نتيجه تمام عمليات اجرايي دولت را در انتخاب سياست شديد انقباضي و تأكيد بر حمايت اقتصاد دولتي ناديده بگيرد زيرا افزايش نرخ رشد نتيجه رونق نسبي در بخش دولتي و شبه دولتي مانند بازگشت خودرو‌سازي‌ها و پتروشيمي‌ها به جريان اقتصاد است.
همچنين كم شدن نوسان‌هاي شديد در بازار ارز نيز نتيجه تراز شدن هزينه‌هاي دولتي با ثبات نرخ ارز در بالاترين قيمت ممكن نوسان دولت قبلي بوده و در واقع تنها بدنامي اين عمليات نوسان براي آنها بوده و خوشنامي بدون هيچ تصميمي براي دولت جديد!
سرگردانی دولت در وادی اقتصاد!
آرمان
جمشید پژویان رئیس سابق شورای رقابت در نقد عملکرد دولت به آرمان گفت: متاسفانه اجرايي كردن مجموعه سياست‌هاي اقتصادي براي تغيير در ساختار اقتصادي ايران كه امري ضروري است از طرف دولت چندان با اهمیت شمرده نشده است. البته اين امكان وجود دارد كه دولت از اين مجموعه سياست‌های اقتصادی آگاهي نداشته باشد يا از آن اطلاع دارد ولي آن را اجرايي نكرده باشد تا نتيجه مذاكرات روشن گردد. بايد در نظر داشت كه اجرايي كردن اين سياست‌هاي اقتصادي ارتباطي به تحريم‌ها ندارد. برای مثال پايين بودن بازده در بخش صنعت كه ناشي از پايين بودن عامل كار و سرمايه است و نوسازي صنايع كه لازم است به سمت صرفه‌جويي در انرژي حركت كند و كارآيي را افزايش دهد بايد مدنظر دولت قرارگيرد.
اينگونه موارد ارتباطي به تحريم ندارد و اين سياست‌ها را حداقل مي‌تواند اجرا كند، همچنان كه دولت قبل هم مي‌توانست اينگونه سياست‌هاي اقتصادي را اجرا كند. همچنين در رابطه با نظام قيمت‌گذاري نيز نظم خاصي وجود ندارد و در واقع از قيمت‌هاي واقعي دور شده است، چرا كه دولت به صورت اسراري قيمت‌گذاري مي‌كند و اين مورد نيز ارتباطي به تحريم ندارد.
همچنين در جايي كه اصلاح قانون ماليات‌ها در ماه‌هاي انتهايي دولت قبل براساس مجموعه درآمد احداث شده بود كه يك پايه مالياتي مهم و منبع درآمد خوب براي دولت به حساب مي‌آمد با شتاب‌زدگي از سوی دولت فعلي از قانون اصلاح ماليات‌ها در مجلس حذف گرديد.
اين نشان مي‌دهد لازم است در زمينه مجموعه سياست‌هاي اقتصادي تحولي صورت بگيرد.
واقعيت اين است كه دولت تا حدودي از نظر سياست اقتصادي سرگردان است و اين امكان وجود دارد كه راس هرم مديريت اقتصادي توانايي لازم را ندارد تا بتواند تصميمات اقتصادي مثبتي را اتخاذ كند يا اينكه از شرايط خبر دارند ولي همه چيز را متاسفانه به نتيجه برجام موکول كرده‌اند. اصولا دولت نبايد زمان خود را متوقف كند و سياست‌هاي اصلاح ساختاري را بايد عملياتي كند.
نوبخت و حرف‌های کلیشه‌ای
شرق
شرق که به حمایت از دولت مشهور است از قول فرشاد مومنی درباره حرف‌های تکراری و کلیشه‌ای نوبخت نوشت: یک مسئله حیرتانگیز آن است که با وجود این شرایط خطیر، شکل برخوردی که با این شرایط پیچیده از سوی سازمان برنامهریزی مشاهده می‌شود بهگونهای است که گویی ما در شرایط عادی و آرام قرار داریم و با همان شیوهها که بارها و بارها آزموده شده و نافرجام بودن آن هم محرز شده است، خود را سرگرم کردهاند. به طوری که گویی توانایی و تمایلی برای فهم بایستههای شرایط کنونی و تمهید مقدمات لازم برای تغییر آن روند مشاهده نمیشود؛ مثلا چند هفته پیش سخنگوی دولت، که ریاست سازمان برنامهریزی را برعهده دارد، در یکی از صحبتهای عمومی با تکرار یک کلیشه بارها شکست‌خورده باز اعلام کرد که برای دستیابی به رشد متوسط هشت درصدی در سال، طبق برنامه ششم حدود هزار میلیارد دلار ارز مورد نیاز است. چقدر غمانگیز است؟
این دولت براساس نقد عملکرد دولتی که هزار میلیارد دلار داشت و رشدهای منفی و فلاکت دو برابر شده و انواع مشکلات اجتماعی و محیط‌زیست را رقم زد، بر سر کار آمد، ولی حالا که روی این صندلی نشستند دوباره روی همان کلیشهها تأکید می‌کنند.
حداقل در ادبیات توسعه نزدیک به ٤٥ سال از انتشار اولین آثاری میگذرد که در آنها اصل اینکه اندیشه توسعه در دوران پس از جنگ جهانی دوم بر محور کمبود منابع سامان یافته، گذشته و نقدهای جامع و غیرقابل تردیدی فراهم و این بلوغ فکری حاصل شده که مسئله توسعهنیافتگی کمترین مشکلش کمبود منابع است و کانون اصلی گرفتاری و نقص و منشأ کژکارکردیها و از دست‌دادن فرصتها، ساختار نهادی و بهویژه سازههای ذهنی کژکارکرد است...
متأسفانه ما همچنان در این سطح با نقشآفرینی دلارهای نفتی در ذهن مسئولان کشور مواجه هستیم. میبینیم که همراه با این سازههای ذهنی فاقد وجاهت علمی اصرارهای غیرمتعارفی وجود دارد تا ساختارهای نهادی ما نیز دستنخورده باقی بماند.
پاتک خودروسازان به ادعای ترکان
دنیای اقتصاد
اخبار و شایعات مربوط به پارکینگ خودروهای نو این روزنامه حامی دولت را هم واداشت به آن اینگونه واکنش نشان دهد: بازار خودرو ایران در حالی این روزها با تشدید رکود دست‌و‌پنجه نرم می‌کند که این ماجرا در شبکه‌های اجتماعی به منشأ اخبار و شایعات تبدیل و حتی دستمایه طنز کاربران نیز قرار گرفته است.
یکی از اخباری که شبکه‌های اجتماعی طی دو سه هفته گذشته مانور زیادی روی آن داده‌اند، به پر شدن انبار و پارکینگ‌های خودروسازان مربوط می‌شود تا جایی که حتی اکبر ترکان، مشاور رئیس‌جمهوری نیز به آن اشاره کرده است. وی به تازگی عنوان کرده که در یکی از پارکینگ‌های خودروسازان کشور 80 هزار خودرو پارک است و این نشان از افت شدید تقاضا دارد.
با این حال اما خودروسازان پر بودن پارکینگ‌ها را موضوع چندان عجیبی ندانسته و تاکید دارند که رکود بازار تنها به اندازه چند هزار دستگاه، روی تولید و فروش آنها اثر گذاشته است.
به گفته خودروسازان، از لحظه ای که خودرو از خط تولید خارج می‌شود تا وقتی که به دست مشتریان می‌رسد، حدود سه هفته طول می‌کشد و در این بازه زمانی کارهای مربوط به تسویه حساب با مشتریان، بیمه و... انجام می‌گیرد.خودروسازان البته تاکید می‌کنند که رکود بازار بر تولید و فروش آنها اثرگذار بوده، اما نه آنقدر که فروش متوقف و تولید آسیبی جدی ببیند. خودروسازان این را هم می‌گویند که در حال حاضر و با توجه به رکود فعلی بازار، چند هزار دستگاه مازاد تولید دارند و این موضوع باید به نحوی در برنامه تولیدشان مدیریت شود.