کارشناس والیبال ایران اعتقاد دارد شکست‌ها در جام واگنر هشداردهنده بود و باید تلاش کنیم تا از آنها درس بگیریم.
تیم ملی والیبال ایران در آخرین مسابقه خود در رقابت‌های جام واگنر برابر ژاپن، قهرمان آسیا قرار گرفت و سومین شکست خود را هم تجربه کرد. شاگردان کواچ در این مسابقه ست اول را با امتیاز ٣٣ بر ٣١ به حریف خود واگذار کردند و نمایش نسبتاً خوبی داشتند، اما در ست دوم ژاپنی‌ها برتر از ایران بودند و موفق شدند به راحتی و با نتیجه ٢٥ بر ٢١ به سود خود رقم زدند. در ست سوم هم این ژاپنی‌ها بودند که با نتیجه ٢٥ بر ٢٠ ایران را شکست دادند تا تیم ایران از مجموع سه بازی ٩ ست باخته و تنها یک ست برده را در کارنامه خود ثبت کند.بهروز عطایی صحبت‌هایی را درخصوص شرایط تیم ملی والیبال ایران پیش از آغاز رقابت‌های جام‌ جهانی و بعد از چهارم شدن در جام واگنر انجام داد که گزیده‌ای از صحبت‌های این کارشناس والیبال ایران را در ادامه می‌خوانید:
* جام واگنر را باید به دید بازی دوستانه دید؛ واگذاری نتیجه بازی‌ها در دیدارهای دوستانه موضوع عجیبی نیست، اما باید دید که این نوع بازی کردن از قبل تعیین شده بود یا اینکه نتوانستیم آن چیزی را که می‌خواستیم را اجرا کنیم. من فکر می‌کنم پیش از شروع بازی‌ها، تدارکی دیده بودیم که تیم ملی با آمادگی به لهستان برود و بازی‌های قابل قبولی به نمایش بگذارد. تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت نکرد و در واقع خودمان را از قهرمان شدن در آسیا محروم کردیم تا تیم در جام واگنر بازی‌های خوبی به نمایش بگذارد و به آمادگی مطلوبی برسد.
* دو روز قبل از اعزام تیم ملی به لهستان کواچ گفته بود که ما می‌خواهیم با قدرت در جام واگنر حاضر شویم و بازی‌های خوبی به نمایش بگذاریم. فکر می‌کنم هدف کواچ نتیجه‌گیری در مسابقات واگنر بود، اما وقتی بین چهار تیم چهارم شدیم یعنی اینکه نتوانستیم به هدف خود برسیم. کواچ و معروف بعد از بازی صحبت کردند و اذعان داشتند که نتوانستند عملکرد خوبی داشته باشند. یک جای کار ایراد دارد و مهمترین موضوع هم توجه نکردن به ضعف‌ها است.
* در لیگ جهانی کار را بد شروع کردیم و فرصت داشتیم تا جبران کنیم، اما در کل نوسان زیادی داشتیم. کسی این موضوع را بررسی نکرد و کواچ حتی با لحن بدی جواب منتقدان را داد و گفت که آنها فکر نکرده حرف می‌زنند. فکر می‌کنم کواچ با مربیان ایران موضع و زاویه دارد. باید اشکالات را به حداقل می‌رساندیم و به نظر من مشکلات قابل حل است. اینکه در جام واگنر نتوانستیم به قهرمانی برسیم موضوع خاصی نیست، اما اینکه تمام بازی‌ها را ببازیم اتفاق بدی است. وقتی یک بخش از کارمان با موفقیت همراه می‌شود ضعف‌های گذشته را فراموش می‌کنیم و متاسفانه برخی‌ها هم از این تفکر حمایت می‌کنند.
* برخی باخت‌ها هشداردهنده است و برخی دیگر نابود کننده؛ در لیگ جهانی 4 بازی باختیم و هشداری به ما داده شد، اما ما سیگنالی دریافت نکردیم و حالا هم کدهایی به ما داده شد که باید از آنها استفاده کنیم. برای انتخابی المپیک رقبای آسیایی قدرتمندی خواهیم داشت که باید آنها را جدی بگیریم. از نتایجی که حاصل شد باید بهره‌برداری کنیم تا به اهداف خود برسیم. اینکه فکر کنیم در آینده بازیکنان خوب می‌شوند و همه چیز را جبران خواهند کرد درست نیست، چراکه اگر به آینده موکول کنیم هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد.
* مسابقه، تکرار تمرین است. وقتی مثلاً موسوی آماده نیست یعنی تمرینات خوبی نداشته است یا شرایط تمرینی خوبی برای آنها فراهم نشد و این موضوع با توجه به فرصتی که داشتیم توجیه مناسبی برای ما نخواهد بود. ما فرصت کافی برای بازگشت به شرایط اصلی را داریم؛ شکست‌ها در جام واگنر هشداردهنده بود و باید تلاش کنیم تا از آنها درس بگیریم.
* من با کسی تعارف ندارم؛ فدراسیون تا چند سال پیش اجازه نمی‌داد که چورا روی نیمکت تیم‌های باشگاهی ایران بنشیند، اما حالا وی دستیار اول کواچ است. آیا نباید این موضوع را نقد کرد؟ یا یک مربی دیگر تیم ملی چند سال پیش دستیار پنجم یک مربی ایرانی در لیگ ایران بود. ما در گذشته سیچلو را در تیم ملی داشتیم که حالا جای وی به شدت خالی است. آیا پیمان اکبری نمی‌توانست روی نیمکت تیم ملی حضور داشته باشد؟ آیا زمانی که حسین معدنی روی نیمکت بود نتوانست به تیم ملی کمک کند؟ من نمی‌گویم 50 نفر، اما حداقل 5 نفر را داریم که شرایط نشستن روی نیمکت تیم ملی داشته باشند. وقتی چنین فضایی ایجاد نمی‌شود باید منتظر تنش باشیم. برخی‌ها فکر می‌کنند که من و امثال من با رحمان محمدی‌راد مشکل دارم، اما واقعیت این است که وی اصلاً در جایگاهی نیست که ما با وی مشکل داشته باشیم، چراکه هنوز کار مربیگری را شروع نکرده است؛ وی جوان است و زمان زیادی نیاز دارد تا کامل شود.