دانشآموزان روستاهای سقز در حسرت مدرسه
دانشآموزان بیش از 10 روستا از توابع شهرستان سقز، به دلیل نبود مدارس راهنمایی و دبیرستان از ادامه تحصیل بازمانده‌اند.
سرویس شهرستانها:
مسئول خانه بهداشت روستای عرب لنگ و گورقلعه گفت: نبود مدرسه راهنمایی و دبیرستان دخترانه در اغلب روستاهای شهرستان سقز به معضلی بزرگ تبدیل شده است و در حال حاضر روستاهای سرشیو سقز، جوشن، عرب لنگ، کسنزان، سوموقلو، قشلاق، بهرام و... مدرسه راهنمایی و دبیرستان ندارند.
کمال روشنگر افزود: آموزش و پرورش صرفا به روستاهای دارای دانشآموزان ابتدایی معلم می‌فرستد و دانشآموزان فقط تا کلاس ششم می‌توانند تحصیل کنند.
وی تصریح کرد: دانشآموزان پسر در این روستاها برای رفتن به مدرسه راهنمایی باید حداقل مسافت 10 کیلومتر را با پای پیاده طی کنند زیرا پرداخت هزینه ایاب و ذهاب خارج از توان خانواده‌هایشان است، و طاقت‌فرسا بودن طی هر روزه این مسیر طولانی موجب ترک تحصیل اکثر دانشآموزان پسر می‌شود. در چنین شرایطی تکلیف دانشآموزان دختر روشن است و تقریبا همه آنها بعد از کلاس ششم ترک تحصیل می‌کنند.روشنگر اضافه کرد: بازماندن از تحصیل به روحیه نوجوانان روستا ضربه بسیار بدی وارد می‌کند. آنها وقتی به شهر می‌روند و خودشان را با دانشآموزان شهری مقایسه می‌کنند این مقایسه و احساس تبعیض و محرومیت می‌تواند عواقب بسیار خطرناکی برای جامعه به دنبال داشته باشد.
مسئول خانه بهداشت روستای عرب لنگ و گورقلعه درباره دیگر محرومیت‌های روستاهای سقز گفت: این روستاها با مشکل کم‌آبی و فقدان لوله‌کشی آب مواجه هستند. شرکت آب و فاضلاب روستایی اصلا توجهی به آب آشامیدنی مردم روستاها ندارد و این مسئله باعث نگرانی و ناراحتی مردم شده است.
به گفته وی در برخی از روستاها شبکه فاضلاب وجود ندارد و تمام فاضلاب‌ها به زمین‌های روستا ریخته می‌شود که این برای سلامتی مردم بسیار مضر است.
روشنگر در ارتباط با چگونگی معیشت مردم این مناطق گفت: اکثر مردم روستا دامداری و کشاورزی می‌کنند ولی جوانان به دلیل مشکل بیکاری مجبورند که به شهر بروند و در آنجا به دنبال کار باشند و به دلیل اینکه نتوانسته‌اند در روستا ادامه تحصیل بدهند اغلب وارد شغل‌های کاذب می‌شوند.
مسئول خانه بهداشت روستای عرب لنگ و گورقلعه گفت: نبود مدرسه راهنمایی و دبیرستان دخترانه در اغلب روستاهای شهرستان سقز به معضلی بزرگ تبدیل شده است و در حال حاضر روستاهای سرشیو سقز، جوشن، عرب لنگ، کسنزان، سوموقلو، قشلاق، بهرام و... مدرسه راهنمایی و دبیرستان ندارند.
کمال روشنگر افزود: آموزش و پرورش صرفا به روستاهای دارای دانشآموزان ابتدایی معلم می‌فرستد و دانشآموزان فقط تا کلاس ششم می‌توانند تحصیل کنند.
وی تصریح کرد: دانشآموزان پسر در این روستاها برای رفتن به مدرسه راهنمایی باید حداقل مسافت 10 کیلومتر را با پای پیاده طی کنند زیرا پرداخت هزینه ایاب و ذهاب خارج از توان خانواده‌هایشان است، و طاقت‌فرسا بودن طی هر روزه این مسیر طولانی موجب ترک تحصیل اکثر دانشآموزان پسر می‌شود. در چنین شرایطی تکلیف دانشآموزان دختر روشن است و تقریبا همه آنها بعد از کلاس ششم ترک تحصیل می‌کنند.روشنگر اضافه کرد: بازماندن از تحصیل به روحیه نوجوانان روستا ضربه بسیار بدی وارد می‌کند. آنها وقتی به شهر می‌روند و خودشان را با دانشآموزان شهری مقایسه می‌کنند این مقایسه و احساس تبعیض و محرومیت می‌تواند عواقب بسیار خطرناکی برای جامعه به دنبال داشته باشد.
مسئول خانه بهداشت روستای عرب لنگ و گورقلعه درباره دیگر محرومیت‌های روستاهای سقز گفت: این روستاها با مشکل کم‌آبی و فقدان لوله‌کشی آب مواجه هستند. شرکت آب و فاضلاب روستایی اصلا توجهی به آب آشامیدنی مردم روستاها ندارد و این مسئله باعث نگرانی و ناراحتی مردم شده است.
به گفته وی در برخی از روستاها شبکه فاضلاب وجود ندارد و تمام فاضلاب‌ها به زمین‌های روستا ریخته می‌شود که این برای سلامتی مردم بسیار مضر است.
روشنگر در ارتباط با چگونگی معیشت مردم این مناطق گفت: اکثر مردم روستا دامداری و کشاورزی می‌کنند ولی جوانان به دلیل مشکل بیکاری مجبورند که به شهر بروند و در آنجا به دنبال کار باشند و به دلیل اینکه نتوانسته‌اند در روستا ادامه تحصیل بدهند اغلب وارد شغل‌های کاذب می‌شوند.