روایت شده است که حضرت یوسف(ع) از غذا خود را سیر نمی‌کرد و در روزهای ریاست و زمامداری به او گفتند: در عین حالی که خزینه‌های زمین و دارایی‌های آن را در اختیار داری گرسنه می‌مانی؟ فرمود: می‌ترسم که اگر سیر شوم گرسنه را از یاد ببرم.1
به حضرت یعقوب گفتند: در مصر مردی هست که به مساکین و بیچارگان غذا می‌دهد و دامن یتیم‌ را پر می‌نماید (یتیم‌نوازی می‌کند) فرمود: او شایسته است که از خانواده ما باشد، وقتی که توجه کردند دیدند او حضرت یوسف(ع) است.2
ـــــــــــــــــــــ
1- قصص‌الانبیاء ثعلبی، ص 111
2- مجموعه ورام، ج 1، ص 52