روایت مشهور« حب الدنیا رأس کل خطیئه» (وسائل الشیعه، ج 16، ص 9) یعنی هر اشتباهی، اعم از گناه و معصیت یا غیر آن، از حب به دنیا نشأت می‌گیرد. در روایت دیگری آمده است: خداوند به موسی(ع) وحی کرد که بدان: بذر هر فتنه‌ای حب به دنیا است. یعنی ریشه و منشأ فتنه‌ها، دلبستگی به دنیا است. (بحارالانوار، ج 70، ص 105)
 همچنین امام علی(ع) فرمود: «رأس الافات الوله بالدنیا» رأس و سرآمد همه آفت‌های معنوی برای انسان، همان دلبستگی به دنیا است. (غرر‌الحکم، ص 142) کلمه «وله» در جایی استفاده می‌شود که حب شدیدی نسبت به یک شیئی وجود داشته باشد، و ما از این «حب شدید» به وابستگی تعبیر می‌کنیم.
بنابراین منشأ اکثر رذایلی که باعث پیدایش حجب ظلمانی برای انسان می‌شود اعم  از حرص، طمع و... همین وابستگی به دنیا است. سرآمد همه بدبختی‌های ما در دنیا، حب به دنیا است وحتی حلال آن هم انسان را مبتلا می‌کند و برای انسان مصیبت‌ به بار می‌آورد.(1)
___________________
1- رسائل بندگی، آیت الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 183