منیزیم یکی از مواد معدنی حیاتی برای بدن است، در واقع افراد برای داشتن عضلات و سیستم عصبی سالم، سیستم ایمنی قوی، ضربان قلب منظم و داشتن استخوان‌های محکم ضروری است از این مواد معدنی غنی استفاده کنند.
کمبود منیزیم می‌تواند برای انسان مشکلاتی نظیر گرفتگی عضلات، مشکلات قلبی- عروقی، دیابت، فشار خون بالا، مشکلات عصبی، میگرن، پوکی استخوان و آنفارکتوس قلبی ایجاد کند.
برنج، سبوس، گندم، جو، شکلات‌های تلخ، سبزی‌های معطر و خشک شده، کنجد، تخمه آفتابگردان و انواع مغزها دارای منیزیم کافی هستند که مصرف آنها به تمامی افراد توصیه می‌شود.
در میان خوراکی‌ها مغزها بهترین منبع منیزیم هستند به طوری که میزان منیزیم بادام به قدری بالاست که هر 100 گرم آن 286 میلی‌گرم منیزیم دارد.
در واقع این عنصر مغذی انرژی بدن را تکمیل کرده و به کارکردن بهتر بدن کمک می‌کند. منیزیم بیماری‌هایی نظیر سکته قلبی، فشار خون، افسردگی و آسم را تا حدی در بدن کاهش می‌دهد.
یک رژیم غذایی مناسب باید حاوی منیزیم، کلسیم، فسفر، پتاسیم و سایر مواد معدنی مفید برای بدن را داشته باشد.
مضرات کمبود منیزیم
اگرچه کمبود شدید منیزیم نادر است اما علائم بالینی آن با لرزش، ضعف، اسپاسم عضله، بی‌اشتهایی، بالا رفتن فشار خون، تشنج و کما بروز می‌کند.
مصرف مکمل‌های حاوی منیزیم در دوران بارداری نه تنها ابتلا به پوکی استخوان را کاهش می‌دهد، بلکه با کاهش فشار خون بارداری شانس ابتلا به مسمومیت بارداری را کم می‌کند.
مصرف بسیار سدیم (نمک)، کافئین، فیبر باعث از دست رفتن منیزیم بدن می‌شود. بدون شک خستگی زیاد و بیش از اندازه طبیعی نیست، شاید در طول روز به دلیل عوامل متعددی مانند استرس‌های کاری، مشغله‌های روزمره و غیره احساس خستگی و بی‌حالی کنیم اما خستگی طولانی مدت و دائمی یکی از علائم کمبود منیزیم محسوب شود.
همچنین لازم به ذکر است: معمولاً این نوع خستگی تا زمانی که میزان کافی منیزیم جذب بدن افراد نشود، از بین نخواهد رفت.
اسپاسم و کرامپ‌های عضلانی
معمولاً ورزشکاران به طور مرتب از گرفتگی‌های عضلانی ناشی از کشیدگی نامناسب عضلات بی‌آبی یا تغذیه نامناسب رنج می‌برند اما افراد دیگر نیز با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند بدون اینکه به درستی دلیل آن را بدانند.
کرامپ‌ها و گرفتگی عضلانی از علائم شدید کمبود منیزیم است. افرادی که از گرفتگی‌های عضلانی رنج می‌برند میزان این ماده فلزی را باید در بدن خود چک کنند.
در واقع منیزیم یکی از مواد معدنی مهم بدن است که کمبود آن باعث بروز مشکلات عمومی جدی بدن می‌شود.
به دلیل اینکه منیزیم روی سیستم عصبی بدن تأثیر می‌گذارد کرخی و لمسی بدن را می‌تواند در بر داشته باشد چرا که منیزیم ماده‌ای معدنی و مفید است. کمبود ماده معدنی می‌تواند مانع از ارسال سیگنال‌های مناسب از سوی بدن باشد که در نتیجه منجر به کرخی و لمسی آن می‌شود.
مصرف چربی و شکر نیاز بدن به منیزیم را افزایش می‌دهد بنابراین اگر از مصرف مواد قندی مضر پرهیز شود نیاز بدن به منیزیم در حد طبیعی خواهد بود و افراد کمتر دچار آن می‌شوند.
چای، نوشابه‌های غیرالکلی، غذاهای چرب، غذاهای شیرین و مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها قاتل منیزیم هستند.
کاکائو از جمله خوراکی‌های سرشار از منیزیم است. در واقع هر چه میزان کاکائوی موجود در شکلات بیشتر و چربی و قند آن کمتر باشد، منیزیم بیشتری به بدنتان خواهد رسید. اگر منیزیم بدن انسان به اندازه کافی نباشد امکان بروز استرس و خستگی روزانه به وجود می‌آید.
در واقع محل اصلی ذخیره منیزیم در استخوان‌ها است و کاربرد اصلی کلیه‌ها دفع منیزیم است. کمبود منیزیم به صورت عوارضی مانند بی‌اشتهایی، اختلال در رشد، تحریک‌پذیری عصبی و آشفتگی‌های روانی و اختلالات قلبی- عروقی را در پی دارد.
گوجه فرنگی منیزیم فراوانی دارد. در میان مغزها بادام، فندق و غلات و سبوس نیز از منابع عالی این ماده معدنی محسوب می‌شوند و توصیه می‌شود برای تأمین منیزیم روزانه از این گروه غذایی مصرف کنید.
غذاهای حاوی منیزیم
سبزیجات سبز از قبیل اسفناج حاوی منیزیم است زیرا در مرکز کلروفیل (سبزینه گیاهان) منیزیم وجود دارد، آب نیز می‌تواند حاوی منیزیم باشد اما مقدارش وابسته به نوع منبع تأمینی آن است، آمارهای غذایی دریافت منیزیم حاصل از آب را برآورد نمی‌کنند که ممکن است منجر به تخمین نادرست دریافت کل منیزیم و تنوع آن گردد.
خطرات منیزیم اضافی
منیزیم موجود در غذاها برای سلامتی هیچ خطری ندارند اما دریافت مکمل منیزیم بیش از حد و همچنین منیزیم موجود در داروهای ملین سبب عوارض جانبی از قبیل اسهال می‌شود.