امضای هنرمندان در حمایت از حقوق هستهای
تصویر روز-
درحالی به مرحله نهایی توافق هستهای بین ایران و غرب نزدیک میشویم که افکار عمومی بیشاز هر زمان دیگری نسبت به مذاکرات، حساس شده است. در این میان، هنرمندان به عنوان یکی از اقشار پیشرو جامعه نیز در صف اول حمایت از حقوق هستهای ایران قرار گرفتهاند. اتحاد اهالی هنر با سایر اقشار جامعه در صیانت از منافع ملی کشورمان، چندانبرای گروهی که خود را اصلاح طلب میدانند خوش نیامده است. به طوری که طی هفتههای اخیر، رسانههای وابسته به این جریان، در قالبهای جدی و طنز، به تحقیر و استهزاء هنرمندانی پرداختهاند که از حقوق ملت ایران حمایت کردهاند. لحن این رسانهها همچون بیان یکی از مشاوران رئیس جمهور است که گفته بود لبوفروشها و راننده تاکسیها نباید درباره مسائل هستهای اظهار نظر کنند! اما مگر هنرمندان درباره مسائل هستهای چه گفتهاند که موجب رنجش خاطر اصلاحاتچیها شده است؟ کافی است تا بخشی از نظرات هنرمندان در این زمینه را مرور کنیم.
به طور مثال، مرضیه برومند کارگردان سینمای کودک و نوجوان گفت که «غیرت من اجازه نمیدهد خارجیها از مراکز نظامیمان بازرسی کنند.» و یا پوران درخشنده که بیان کرد: بازرسی غربیها از مراکز نظامی توهین به غرور و حیثیت ملی است. امین زندگانی، بازیگر سینما و تلویزیون هم از تیم مذاکرهکننده هستهای خواست تا زیر بار قواعد تحقیرآمیز نروند. مهران رجبی، بازیگر دیگری است که او نیز گفت که تنها راه حل هستهای ایران مقاومت است.
در بین هنرمندان، قاطعترین نظر از سوی فرزاد موتمن گفته شد. کارگردانی که به واسطه ساخت فیلم «شب های روشن» محبوبیت زیادی در بین شبهروشنفکرها یافته بود، اما با بیان این سخنان، بسیاری از آنانرا ناراحت کرد. موتمن در مصاحبه با خبرگزاری نسیم، این گونه گفت: هنوز جنس عقایدم، عقاید اوایل انقلاب است و شخصا از اقدامات دانشجویان خط امام (ره) در سال 1358 برای اشغال لانهجاسوسی دفاع میکنم و معتقدم آن اقدام درستی بوده و اعتقاد دارم در این 37 سالی که از انقلاب اسلامی گذشته، روابط در سطح بینالمللی تغییر نکرده است که بخواهیم امتیازاتی به امپریالیستها بدهیم.
وی با بیان اینکه اصولا موافق مذاکرات هستهای نیستم، ادامه داد: مردم به مذاکرات بسیار امیدوار هستند و تصور میکنند به طور مثال مشکلات داخلی از جمله تورم و مسائل اقتصادی به تحریمها ارتباط دارد، در حالی که واقعیت این است که مشکلات اقتصادی به تحریمها ارتباطی ندارد و با عقد قرارداد و دادن امتیاز به آمریکاییها مشکلات اقتصادی ما رفع نخواهد شد.
کارگردان کشورمان تصریح کرد: مشکلات اقتصادی ما بیشک فساد بانکی ما است و این مشکل داخلی به شمار میرود که باید در داخل کشور آن را رفع کرد.
موتمن با اشاره به مسئله تسلیحات هستهای خاطر نشان کرد: این موضوع بینالمللی است، یا تسلیحات هستهای موضوع خوبی است که حق ما داشتن آنها است و اگر داشتن این نوع تسلیحات مسئله بدی به شمار میرود، باید این سوال را پرسید که چرا آمریکاییها خودشان این گونه تسلیحات را دارند؛ از این رو به نظرم پافشاری ما بر این مسئله بسیار درست است.
از دیگر هنرمندانی که نظرات قابل تأملی را بیان کرد، پرویز شیخطادی بود. این کارگردان که کسب سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم «روزهای زندگی» در جشنواره فیلم فجر را در کارنامه هنری خود دارد گفت: مجموعه مذاکرات برای هدر دادن وقت دولت در طول چهار سال است و هیچ هدف دیگری نیز ندارد.
وی در گفتوگو با نسیم ادامه داد: قطعا توافقی صورت نخواهد گرفت؛ چرا که توافق باعث میشود دولت به کارهای اساسی هم فکر بکند و به همین دلیل هیچگاه توافقی صورت نخواهد گرفت.
این کارگردان اظهار داشت: مذاکرات با گروه 1+5 تنها دامی است که چهار سال دولتمان را به خود مشغول کند و همه چیز را به توافق گره بزند و نتیجه این مذاکرات نیز معطل ماندن کشور در سایر امور است.
شیخ طادی خاطرنشان کرد: طبیعتا معطل ماندن دولت در سایر امور بالاترین حصول نتیجه برای طرف مقابل خواهد بود و آنها نیز هدفی جز این ندارند.
وجه مشترک اظهارات این هنرمندان، مخالفت با بازرسی از مراکز نظامی و نیروگاههای ایران از سوی غرب است. نظراتی که با عصبانیت جریانات سازشکار همراه شد! همانهایی که به استفاده ابزاری از هنرمندان در بزنگاههای سیاسی مثل انتخابات شهرت دارند.
به طور مثال، در یکی از این رسانهها و با لحنی همراه با عصبانیت نوشته شده بود: «در روزهای اخیر شاهد هستیم که برخی خبرگزاریها و سایتها برای نقد موضوع مذاکرات هستهای، دست به دامان هنرمندان و بازیگران سینما شده اند. این خبرگزاریها با طراحی سؤالاتی از هنرمندان، آنها را وادار میکنند در مورد موضوعات پیچیده فنی و سیاسی اظهار نظر کنند و تیم مذاکراتی را به حفظ منافع ملی و رعایت خطوط قرمز دعوت کنند. اینکه همه مردم نسبت به یک موضوع ملی دغدغهمند باشند، موضوع مهمی است اما اینکه افراد غیرکارشناس در رابطه با یک موضوع حساس و پیچیده سیاسی و فنی اظهارنظر کارشناسی کنند، به هیچ وجه قابل دفاع نیست...بنابراین مشخص است که چنین رویههایی نه میتواند به مذاکرات هستهای و جلوگیری از خطا کمک کند و نه میتواند موضع منتقدان نسبت به مذاکرات هستهای را تقویت کند.» و یکی دیگر از این رسانههای زنجیرهای هم نوشت: «بازیگران جدید نمایش دلواپسان، هنرمندانند. هنرمندان در این نمایش به بازی گرفته شدهاند تا آنان از این پس نقش «دلواپس» را ایفا کنند؛ دلواپس نتایج مذاکرات هستهای. مذاکراتی که طراحی آن در بالاترین سطوح نظام پس از ساعتها کار کارشناسی و تخصصی انجام میشود و از سوی تیم مذاکرهکننده هستهای پشت میز مذاکره به اجرا در میآید.»
این درحالی است که همه مردم، ازجمله هنرمندان حق دارند نسبت به حقوق و منافع ملی خود حساسیت نشان دهند. طبیعی است که هنرمندان با غیرت و با شرف، در تقابل حق و باطل، نمیتوانند بیطرف باشند.
درحالی به مرحله نهایی توافق هستهای بین ایران و غرب نزدیک میشویم که افکار عمومی بیشاز هر زمان دیگری نسبت به مذاکرات، حساس شده است. در این میان، هنرمندان به عنوان یکی از اقشار پیشرو جامعه نیز در صف اول حمایت از حقوق هستهای ایران قرار گرفتهاند. اتحاد اهالی هنر با سایر اقشار جامعه در صیانت از منافع ملی کشورمان، چندانبرای گروهی که خود را اصلاح طلب میدانند خوش نیامده است. به طوری که طی هفتههای اخیر، رسانههای وابسته به این جریان، در قالبهای جدی و طنز، به تحقیر و استهزاء هنرمندانی پرداختهاند که از حقوق ملت ایران حمایت کردهاند. لحن این رسانهها همچون بیان یکی از مشاوران رئیس جمهور است که گفته بود لبوفروشها و راننده تاکسیها نباید درباره مسائل هستهای اظهار نظر کنند! اما مگر هنرمندان درباره مسائل هستهای چه گفتهاند که موجب رنجش خاطر اصلاحاتچیها شده است؟ کافی است تا بخشی از نظرات هنرمندان در این زمینه را مرور کنیم.
به طور مثال، مرضیه برومند کارگردان سینمای کودک و نوجوان گفت که «غیرت من اجازه نمیدهد خارجیها از مراکز نظامیمان بازرسی کنند.» و یا پوران درخشنده که بیان کرد: بازرسی غربیها از مراکز نظامی توهین به غرور و حیثیت ملی است. امین زندگانی، بازیگر سینما و تلویزیون هم از تیم مذاکرهکننده هستهای خواست تا زیر بار قواعد تحقیرآمیز نروند. مهران رجبی، بازیگر دیگری است که او نیز گفت که تنها راه حل هستهای ایران مقاومت است.
در بین هنرمندان، قاطعترین نظر از سوی فرزاد موتمن گفته شد. کارگردانی که به واسطه ساخت فیلم «شب های روشن» محبوبیت زیادی در بین شبهروشنفکرها یافته بود، اما با بیان این سخنان، بسیاری از آنانرا ناراحت کرد. موتمن در مصاحبه با خبرگزاری نسیم، این گونه گفت: هنوز جنس عقایدم، عقاید اوایل انقلاب است و شخصا از اقدامات دانشجویان خط امام (ره) در سال 1358 برای اشغال لانهجاسوسی دفاع میکنم و معتقدم آن اقدام درستی بوده و اعتقاد دارم در این 37 سالی که از انقلاب اسلامی گذشته، روابط در سطح بینالمللی تغییر نکرده است که بخواهیم امتیازاتی به امپریالیستها بدهیم.
وی با بیان اینکه اصولا موافق مذاکرات هستهای نیستم، ادامه داد: مردم به مذاکرات بسیار امیدوار هستند و تصور میکنند به طور مثال مشکلات داخلی از جمله تورم و مسائل اقتصادی به تحریمها ارتباط دارد، در حالی که واقعیت این است که مشکلات اقتصادی به تحریمها ارتباطی ندارد و با عقد قرارداد و دادن امتیاز به آمریکاییها مشکلات اقتصادی ما رفع نخواهد شد.
کارگردان کشورمان تصریح کرد: مشکلات اقتصادی ما بیشک فساد بانکی ما است و این مشکل داخلی به شمار میرود که باید در داخل کشور آن را رفع کرد.
موتمن با اشاره به مسئله تسلیحات هستهای خاطر نشان کرد: این موضوع بینالمللی است، یا تسلیحات هستهای موضوع خوبی است که حق ما داشتن آنها است و اگر داشتن این نوع تسلیحات مسئله بدی به شمار میرود، باید این سوال را پرسید که چرا آمریکاییها خودشان این گونه تسلیحات را دارند؛ از این رو به نظرم پافشاری ما بر این مسئله بسیار درست است.
از دیگر هنرمندانی که نظرات قابل تأملی را بیان کرد، پرویز شیخطادی بود. این کارگردان که کسب سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی برای فیلم «روزهای زندگی» در جشنواره فیلم فجر را در کارنامه هنری خود دارد گفت: مجموعه مذاکرات برای هدر دادن وقت دولت در طول چهار سال است و هیچ هدف دیگری نیز ندارد.
وی در گفتوگو با نسیم ادامه داد: قطعا توافقی صورت نخواهد گرفت؛ چرا که توافق باعث میشود دولت به کارهای اساسی هم فکر بکند و به همین دلیل هیچگاه توافقی صورت نخواهد گرفت.
این کارگردان اظهار داشت: مذاکرات با گروه 1+5 تنها دامی است که چهار سال دولتمان را به خود مشغول کند و همه چیز را به توافق گره بزند و نتیجه این مذاکرات نیز معطل ماندن کشور در سایر امور است.
شیخ طادی خاطرنشان کرد: طبیعتا معطل ماندن دولت در سایر امور بالاترین حصول نتیجه برای طرف مقابل خواهد بود و آنها نیز هدفی جز این ندارند.
وجه مشترک اظهارات این هنرمندان، مخالفت با بازرسی از مراکز نظامی و نیروگاههای ایران از سوی غرب است. نظراتی که با عصبانیت جریانات سازشکار همراه شد! همانهایی که به استفاده ابزاری از هنرمندان در بزنگاههای سیاسی مثل انتخابات شهرت دارند.
به طور مثال، در یکی از این رسانهها و با لحنی همراه با عصبانیت نوشته شده بود: «در روزهای اخیر شاهد هستیم که برخی خبرگزاریها و سایتها برای نقد موضوع مذاکرات هستهای، دست به دامان هنرمندان و بازیگران سینما شده اند. این خبرگزاریها با طراحی سؤالاتی از هنرمندان، آنها را وادار میکنند در مورد موضوعات پیچیده فنی و سیاسی اظهار نظر کنند و تیم مذاکراتی را به حفظ منافع ملی و رعایت خطوط قرمز دعوت کنند. اینکه همه مردم نسبت به یک موضوع ملی دغدغهمند باشند، موضوع مهمی است اما اینکه افراد غیرکارشناس در رابطه با یک موضوع حساس و پیچیده سیاسی و فنی اظهارنظر کارشناسی کنند، به هیچ وجه قابل دفاع نیست...بنابراین مشخص است که چنین رویههایی نه میتواند به مذاکرات هستهای و جلوگیری از خطا کمک کند و نه میتواند موضع منتقدان نسبت به مذاکرات هستهای را تقویت کند.» و یکی دیگر از این رسانههای زنجیرهای هم نوشت: «بازیگران جدید نمایش دلواپسان، هنرمندانند. هنرمندان در این نمایش به بازی گرفته شدهاند تا آنان از این پس نقش «دلواپس» را ایفا کنند؛ دلواپس نتایج مذاکرات هستهای. مذاکراتی که طراحی آن در بالاترین سطوح نظام پس از ساعتها کار کارشناسی و تخصصی انجام میشود و از سوی تیم مذاکرهکننده هستهای پشت میز مذاکره به اجرا در میآید.»
این درحالی است که همه مردم، ازجمله هنرمندان حق دارند نسبت به حقوق و منافع ملی خود حساسیت نشان دهند. طبیعی است که هنرمندان با غیرت و با شرف، در تقابل حق و باطل، نمیتوانند بیطرف باشند.