معرفی کتاب «شلیک کن و فراموش کن»
هفتمین جنایت مرگ‌بار هوایی تاریخ زیر ذره‌بین(کتابستان)
محمدصادق علیزاده
آفتاب دوازدهم تیر سال 1367 هنوز به میانه آسمان نرسیده بود. ایرباس 300 ایرانی به شماره پرواز IR655 قرار بود ساعت 10صبح، بندرعباس را به مقصد دبی ترک کند. کاپیتان رضاییان اما با 17دقیقه‌تاخیر، از باند فرودگاه بندرعباس تیک‌آف کرد. سقف ارتفاع پرواز، 14 هزار پا (4/6 کیلومتری) و مدت آن هم 28 دقیقه تعیین شده بود. بعد از تیک‌آف از فرودگاه بندرعباس، اوج‌گیری تا ارتفاع 12 هزار پایی با موفقیت انجام شد. هواپیما هنوز درون مرزهای هوایی ایران بود که خلبانِ ایرباس، مرکز کنترل‌های هوایی ایران و امارات را از تصمیم خود برای صعود به ارتفاع 14 هزار پایی مطلع کرد. لحظاتی بعد اما ایرباس 330 ایران ایر با 290 سرنشین ایرانی، اماراتی، یوگسلاوی، پاکستانی، هندی و ایتالیایی از صفحه رادار محو شد.
هنوز لحظاتی از این اتفاق نگذشته بود که آمریکایی‌ها بلافاصله اعلام کردند یک فروند جنگنده اف-14 ایرانی را هدف قرار داده‌اند که قصد حمله به یکی از ناوهای هواپیمابر آمریکا در خلیج فارس را داشته است. حقیقت ماجرا اما چیز دیگری بود. ناو جنگی وینسنس ایالات متحده آمریکا که به حریم آب‌های ایران وارد شده بود، به دستور ناخدا ویلیام راجرز، دو فروند موشک استاندارد-2 را به سوی پرواز ۶۵۵ شلیک کرده و آن را از آسمان به زیر کشیده بود. این فاجعه چنان دردناک بود که هفتمین جنایت مرگ‌بار هوایی تاریخ نام گرفت. بعد از مشخص شدن ابعاد فاجعه، آمریکایی‌ها اعلام کردند که در تشخیص پرنده و نوع پرواز اشتباه صورت گرفته و این حادثه، عمدی نبوده است. خیلی‌ها اعتقاد دارند که این حادثه، عامدانه و برای افزایش فشار به ایران برای پذیرفتن قطعنامه 598 سازمان ملل متحد برای پایان گرفتن جنگ بین ایران و عراق انجام شد.
جرم 290 نفر مسافر و خدمه آن پرواز این بود که مبدا پروازشان از ایران بود و نام «Iran» روی بدنه هواپیما حک شده بود. کتاب «شلیک کن و فراموش کن» نوشتۀ خدیجه امیرخانی، این اتفاق دردناک را مورد کنکاش قرار داده است. نویسنده در این کتاب تلاش کرده است که این فاجعه انسانی را عملی از پیش طراحی شده و در راستای اجبار ایران برای پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل برای پایان دادن به جنگ قلمداد کند. کتاب «شلیک کن و فراموش کن» را انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، با شمارگان 2 هزار و 500 نسخه، 276 صفحه، قطع رقعی و به بهای 65هزار ریال به چاپ رسانده است. مطالعه این کتاب می‌تواند مخاطبان را به ابعاد بیشتر و جزئی‌تری از این فاجعۀ انسانی آشنا کند.
آفتاب دوازدهم تیر سال 1367 هنوز به میانه آسمان نرسیده بود. ایرباس 300 ایرانی به شماره پرواز IR655 قرار بود ساعت 10صبح، بندرعباس را به مقصد دبی ترک کند. کاپیتان رضاییان اما با 17دقیقه‌تاخیر، از باند فرودگاه بندرعباس تیک‌آف کرد. سقف ارتفاع پرواز، 14 هزار پا (4/6 کیلومتری) و مدت آن هم 28 دقیقه تعیین شده بود. بعد از تیک‌آف از فرودگاه بندرعباس، اوج‌گیری تا ارتفاع 12 هزار پایی با موفقیت انجام شد. هواپیما هنوز درون مرزهای هوایی ایران بود که خلبانِ ایرباس، مرکز کنترل‌های هوایی ایران و امارات را از تصمیم خود برای صعود به ارتفاع 14 هزار پایی مطلع کرد. لحظاتی بعد اما ایرباس 330 ایران ایر با 290 سرنشین ایرانی، اماراتی، یوگسلاوی، پاکستانی، هندی و ایتالیایی از صفحه رادار محو شد.
هنوز لحظاتی از این اتفاق نگذشته بود که آمریکایی‌ها بلافاصله اعلام کردند یک فروند جنگنده اف-14 ایرانی را هدف قرار داده‌اند که قصد حمله به یکی از ناوهای هواپیمابر آمریکا در خلیج فارس را داشته است. حقیقت ماجرا اما چیز دیگری بود. ناو جنگی وینسنس ایالات متحده آمریکا که به حریم آب‌های ایران وارد شده بود، به دستور ناخدا ویلیام راجرز، دو فروند موشک استاندارد-2 را به سوی پرواز ۶۵۵ شلیک کرده و آن را از آسمان به زیر کشیده بود. این فاجعه چنان دردناک بود که هفتمین جنایت مرگ‌بار هوایی تاریخ نام گرفت. بعد از مشخص شدن ابعاد فاجعه، آمریکایی‌ها اعلام کردند که در تشخیص پرنده و نوع پرواز اشتباه صورت گرفته و این حادثه، عمدی نبوده است. خیلی‌ها اعتقاد دارند که این حادثه، عامدانه و برای افزایش فشار به ایران برای پذیرفتن قطعنامه 598 سازمان ملل متحد برای پایان گرفتن جنگ بین ایران و عراق انجام شد.
جرم 290 نفر مسافر و خدمه آن پرواز این بود که مبدا پروازشان از ایران بود و نام «Iran» روی بدنه هواپیما حک شده بود. کتاب «شلیک کن و فراموش کن» نوشتۀ خدیجه امیرخانی، این اتفاق دردناک را مورد کنکاش قرار داده است. نویسنده در این کتاب تلاش کرده است که این فاجعه انسانی را عملی از پیش طراحی شده و در راستای اجبار ایران برای پذیرش قطعنامه 598 سازمان ملل برای پایان دادن به جنگ قلمداد کند. کتاب «شلیک کن و فراموش کن» را انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، با شمارگان 2 هزار و 500 نسخه، 276 صفحه، قطع رقعی و به بهای 65هزار ریال به چاپ رسانده است. مطالعه این کتاب می‌تواند مخاطبان را به ابعاد بیشتر و جزئی‌تری از این فاجعۀ انسانی آشنا کند.