اخبار ویژه
پروتکل الحاقی تهدید امنیت ملی است چه رسد به بازرسی فراتر از آن
«آنچه اکنون تیم مذاکرهکننده میتواند انجام دهد، التزام به قوانین داخلی و مذاکره براساس آنهاست، چرا که در غیر این صورت، کشور را دچار تعهداتی غیرقابل جبران برای سالیان دراز خواهد کرد و نکته بسیار مهمتر از بازرسیها، آن چیزی است که در قبال همه این امتیازات قرار است تیم ایرانی دریافت کند. آنچه رهبر انقلاب مطالبه فرموده و رئیسجمهور بارها بر آن تاکید داشتهاند، لغو همه و یکباره تحریمها در هنگام امضاء توافق است، به نظر میرسد به جای بحث بر سر بازرسیها که تکلیف آن کاملا مشخص است، باید صراحتا روشن شود که آیا در قبال این مذاکرات، تحریمی لغو خواهد شد، و اگر آری آیا یکباره و در هنگام امضاء توافق و یا منوط به هزار و یک شرط عملی نشدنی!؟»
رجانیوز با انتشار این تحلیل به بررسی برخی اظهارات متناقض اعضای تیم مذاکرهکننده (از جمله عراقچی و بعیدینژاد) درباره بازرسیها و پروتکل الحاقی پرداخت و نوشت: آژانس به بهانه حل موضوع PMD که البته در بیانیه لوزان از آن به عنوان موضوعات حال و آینده یاد شده است، دسترسیهای «ضروری و فوری» به 1. تمامی اطلاعات 2. اسناد 3.سایتها 4.مواد 5. افراد را در ایران خواستار شده است. موضوعی که هرگز طبق پروتکل الحاقی، آن هم در صورت پذیرش آن توسط ایران و تصویب در مجلس، باز هم امکان درخواست قانونی آن را نداشت. اما نکته دیگر آنکه حتی با صرف نظر از موضوع بازرسیهای تحت عنوان PMD که بسیار گسترده و غیرقابل باور است، حتی پذیرش پروتکل الحاقی نیز امکان دسترسی آژانس به تاسیسات نظامی ایران را فراهم خواهد کرد. هر چند این نکته را آقای بعیدینژاد رد کرده اما سیدعباس عراقچی در آخرین گفتگوی زنده تلویزیونی خود آن را تایید میکند.
بعیدینژاد در یادداشت خود پذیرش پروتکل الحاقی را در دنیا عادی معرفی کرده اما اشارهای به این نکرده است که 124 کشوری که پروتکل را پذیرفتهاند، یا اساسا صنعت هستهای ندارند یا بسیار فقیر بوده و جزء کشورهای هستهای به شمار نمیروند و کشورهایی که اتفاقا در آستانه هستهای شدن قرار دارند، از پذیرش این پروتکل طفره رفتهاند.
رجانیوز در ادامه با اشاره به «چهار لایه نظارتی شامل 1- پروتکل الحاقی 2- کد اصلاحی 3/1 ذیل پادمان 3- دسترسیهای بیشتر برای روشن کردن موضوعات حال و گذشته و 4- فنآوریهای مدرن نظارتی مرتبط با موضوع PMD» که در بیانیه لوزان آمده، مینویسد: این در حالی است که تنها پذیرش موضوع پروتکل امکان دسترسی گسترده به اسرار نظامی کشور را در اختیار طرف مقابل قرار خواهد داد و حال آنکه ایران سه مورد کاملا فراتر از پروتکل را که از بازرسیهای پروتکل نیز گسترده است، پذیرفته تا اجرا کند.
بعیدینژاد در بیان ضرورت پذیرش پروتکل الحاقی از سوی ایران، صراحتا اعلام میکند که اگر این پروتکل پذیرفته نشود، مذاکرات با شکست روبرو خواهد شد و عملا مجلس را ملزم به تصویب پروتکلی میداند، که شرط اجرایی شدن آن مجلس است. این در حالی است که پیش از این عراقچی در گفتگوی ویژه خبری، صراحتا اعلام کرده بود در صورتی که این نظام بازرسیها، تاسیسات نظامی ایران را در معرض خطر قرار دهد، از عدم پذیرش توافق ابایی وجود نخواهد داشت. نکته تاسفبار آن است که اساسا پذیرش پروتکل در حیطه اختیارات تیم مذاکرهکننده ایرانی نیست که مبنای شکلگیری توافق خود را بر روی آن بنا گذاشته است، چرا که مطابق با قانون اساسی جمهوری اسلامی، تصویب آن در اختیار مجلس بوده است. و از سوی دیگر، مطابق با قانون صیانت از دستاوردهای صلحآمیز هستهای جمهوری اسلامی ایران حتی دولت حق اجرای داوطلبانه این پروتکل تا زمان خروج پرونده ایران از شورای امنیت و لغو همه تحریمها را نداشته است.
ماده 4 این قانون میگوید: «دولت مکلف است صرفا در چارچوب «توافقنامه پادمان» معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای با آژانس بینالمللی انرژی اتمی همکاری نماید. اجابت درخواستهای فراتر از «توافقنامه پادمان» توسط دولت ممنوع است.»
حال مشخص نیست تیم مذاکرهکننده با کدام مجوز بنای توافق مورد تصور خود را بر پذیرش این پروتکل از سوی مجلس گذاشته و حتی مطابق با بیانیه لوزان، نه تنها مجلس را ملزم به تصویب پروتکل کرده بلکه تا زمان تصویب پروتکل نیز، کشور را ملزم به اجرای آن نموده است.
تحریف منطق صریح امام(ره) درباره میزان حال فعلی افراد است
مشاور رئیس جمهور به تحریف موضع حضرت امام درباره میزان حال فعلی افراد است پرداخت.
روزنامه ایران در مصاحبه هفته گذشته خود از علی یونسی پرسید: یکی از موانعی که بر سر راه تشکیل چنین مجلسی (مجلسی آرمانی که یونسی ترسیم میکند) ایجاد میکنند و حتی از ورود افرادی از خانواده انقلاب به مجلس هم جلوگیری میکنند، تکیه آنان به این بیان امام(ره) است که «ملاک حال فعلی افراد است». با استفاده از این نقل قول بسیاری را کنار میگذارند یا مانع فعالیت بسیاری دیگر میشوند. به نظر شما منظور امام(ره) از این جمله چه بود؟
یونسی در پاسخ میگوید: «به امام(ره) ظلمهای زیادی شد، که یکی از ظلمها، تحریف این نظر ایشان است. امام(ره) که فرمودند ملاک حال فعلی افراد است، یعنی چنانچه در زمان شاه افرادی راه و روش دیگری داشتند، مثلاً به اقتضای شرایط مجبور میشدند در ادارات دولتی باشند یا در احزاب فعالیت میکردند، اما اگر با انقلاب، برگشتند- چنانکه دیدیم بسیاری از این افراد انقلابی شدند یا حتی در جبههها شهید هم شدند- حتی اگر در زمان انقلاب شرایط دیگری داشته بودند، در دیدگاه امام(ره)، ما در قضاوت خود نسبت به این افراد، نباید در گذشته نبش قبر کنیم، بلکه باید ببینیم الان چه میگوید و چگونه رفتار میکند.»
به گزارش مشرق، البته چنین تفسیری از نظر امام در جمله معروف «ملاک حال فعلی افراد است» مسبوق به سابقه است و پیش از این نیز توسط یکی از سایتهای نزدیک به دولت در گفتوگو با هاشمی رفسنجانی به طور معناداری مطرح شده است.
این در حالی است که با نگاهی به صحیفه امام راحل و وصیتنامه عبادی سیاسی که آخرین نظرات ایشان در آن به وضوح و صریحاً ذکر شده است، خلاف چنین تفسیر جهتدار و انحرافی مشاهده میشود. آنچه در وصیتنامه سیاسی الهی رهبر فقید انقلاب اسلامی خطاب به آحاد مردم نوشته شده امری واضح و آشکار است که هیچ تاویلی را برنمیتابد. امام خمینی در پایان وصیتنامه خود 4 تذکر مهم قید میکنند که آخرین آنها بدین قرار است: «من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلامنمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نمودهام، که بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شدهام. آن تمجیدها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار مینمایاندند، و نباید از آن مسائل سوء استفاده شود و میزان در هر کس حال فعلی او است.»
این دقیقاً همان امری که در این سالها در مورد چرخش رفتارهای برخی یاران انقلاب اسلامی از سابقه انقلابی و ضدیت کردارشان با آرا و اندیشههای امام خمینی مورد استناد قرار گرفته و باعث اعتراض به کسانی شده که از یک طرف خود را به امام خمینی نزدیک میدانند و از طرف دیگر با عملکردشان در خلاف جهت منویات و اهدافی که امام در نظر داشتند و عمر شریفشان را در آن صرف کردند حرکت میکنند.
آنچه از وصیتنامه امام راحل به خوبی دریافت میشود، دقیقاً عکس سخنانی است که از سوی یونسی و هاشمی و برخی از رسانههای خاص روایت میشود. امام(ره) با بیانی صریح و روشن با تکیه بر تجربه تاریخی اسلام که البته نمونههایی از آن نیز در دوران ایشان رخ داد، جامعه را از طلحه و زبیرهای زمانه بر حذر میدارد و به طور صریح ملت ایران را نسبت به سوء استفادههای اینچنینی هوشیار میسازند.
آقای لاریجانی! در زمین فتنهگران بازی نکنید
«آقای لاریجانی! شبهه افکنی عوامانه انتخاباتی کار سیاستبازان و فتنهگران است نه شما».
جهان نیوز نوشت: رئیس مجلس در همایش فرمانداران سخنانی را درباره صندوقهای رأیگیری بیان کرد که باعث تعجب ناظران سیاسی شد. آقای لاریجانی گفته است که «هر چه صندوقهای رأی به جای کدر بودن، شفافتر باشد، مردم بیشتر اعتماد میکنند و رأی ریخته شده در صندوقها را میبینند.»
یک روز پیش از آن هم، رئیس جمهور در همایش فرمانداران در مورد صندوقهای رأی گفت: «صندوق رأی نیز باید صندوقی پلاستیکی و شفاف باشد تا همه آرای درون صندوق را از دور ببینند و مقوا، پارچه، چسب و دوخته نباشد و صندوقی باشد که من ببینم که رأیام درون صندوق افتاد و دیگری نیز رأی خود را ببیند تا من که نفر اول هستم و رأی میدهم، ببینم که صندوق خالی است و فردا به دروغ به من نگویند که این صندوق یک سومش پر بود! برای چه دور صندوق پارچهای پیچیده میشود تا اتهامات زده شود؟ باید این رفتار را ترک کرد و نگذاریم به نظام تهمت زده شود.»
جهاننیوز تصریح کرد: این در حالی است که از سال 86 در همه انتخاباتها از صندوقهای پلاستیکی استفاده شده و تعداد آرا از پشت تلق پلاستیکی کدر قابل رؤیت است در عین حال اسامی نوشته شده قابل رؤیت نیست. از همین صندوقها بود که در خرداد 92 نام حجتالاسلام حسن روحانی خارج شد. آقای روحانی در این انتخابات با اختلاف بسیار جزئی و کمتر از یک درصد آرا پیروز شد اما نظام پای آرای لب مرزی او ایستاد و کمترین شبههای به انتخابات وارد نشد.
گرچه با توجه به این واقعیت از رئیس جمهور انتظار شبههافکنی درباره سلامت انتخابات و تکرار بهانههای فعالان فتنه نمیرود اما بیان این اظهارات با توجه به حضور طیفی از متهمان فتنه در مدیریت دولتی و نفوذ چهرههایی چون آقای هاشمی رفسنجانی- از بنیانگذاران واژه تقلب در سال 88 - بر دولت بعید به نظر نمیرسد. با این حال، بیان سخنان مشابه از سوی علی لاریجانی دور از انتظار و موجب شگفتی است؛ زیرا صندوقهای رأیگیری سالهاست که پارچهای نیست و «پر و خالی بودن» آنها برای همه رأیدهندگان به وضوح قابل تشخیص است.
جهان نیوز خاطرنشان کرد: طبعاً برای رئیس محترم مجلس که حضور چندین سالهاش در مجلس شورای اسلامی از دل همین صندوقها بیرون آمده است، نباید رنگ صندوقها باعث بیان «سخنان عوامانه» و «شک و شبهههای رد شده» شود؛ به ویژه اینکه ادعاهایی از این دست قبلاً از سوی بانیان و متهمان اصلی فتنه 88 کلید خورده و روشن شده که کاملاً بیاساس است. بنابر این واقعیات از رئیس محترم مجلس انتظار میرود که اظهاراتش را باجملات و عبارات اعتمادآفرین اصلاح کند، زیرا همانگونه که در سخنرانی اخیر خود گفته است: «ایجاد فضای یأسآلود برای امور سرنوشتساز مانند انتخابات خوب نیست.»
کدام رفتار مدعیان اصلاحطلبی با خط امام(ره) سازگار است؟!
عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون میگوید امام(ره) یک اصلاحطلب بود.
مجید انصاری معاون حقوقی و پارلمانی رئیسجمهور در مصاحبه با روزنامه دانشگاه آزاد (فرهیختگان) گفت: «دشمنان میخواهند چهره امام را مخدوش کنند و از امام کدهای نادرست میآورند، بدون اینکه به فلسفه پیدایی آن سخنان توجه کنند موضع امام را در مقطع زمانی بازگو میکنند و با امروز شبیهسازی میکنند به خصوص سخنانی که به مردم سختگیری میکردند اما باید بگویم این ظلم بزرگی به امام است. امام در سختترین شرایط جنگ و ترور، پیام هشت مادهای صادر کردند و همیشه کنار مردم بودند، اگر فریادی بود بر سر دولتمردان میکشیدند. جوانان باید بدانند امام یک اصلاحطلب بزرگ بودند. امام با نگاه اصلاحطلبی آمدند و نظام عقبمانده شاهنشاهی را سرنگون کردند.
مجید انصاری توضیح نداده که اولا چرا امام حتی یک بار نفرمودند من اصلاحطلب هستم؟ ثانیا با عنایت به اینکه مواضع مدعیان امروزی اصلاحطلبی (از نهضت آزادی و جبهه ملی تا طیفی از چپهای تجدیدنظرطلب) تقابل کامل با مواضع راهبردی حضرت امام(ره) دارد، از دو حال خارج نیست؛ یا حضرت امام به مفهوم راستین کلمه دنبال اصلاحگری بودند -که بودند- که در آن صورت برخی مدعیان امروز اصلاحطلبی، مصداق واقعی فسادطلبی و فسادانگیزی هستند. اما شق دوم این است که اگر «اصلاحطلبی» تابلوی همین جریان منحرف و فسادطلب است که در آن صورت مکتب امام نسبتی جز تباین و تنافر و تضاد با آنان پیدا نمیکند. به عنوان مثال حضرت امام آمریکا را شیطان بزرگ و اسرائیل را غده سرطانی که باید از بین برود مینامید اما مدعیان دروغین اصلاحطلبی، در به در سازش و دوستی و کرنش در برابر آمریکا بودهاند. امام، موضوع فلسطین را تبدیل به مطالبه استراتژیک جمهوری اسلامی کردند و جماعت تجدیدنظرطلب مدعی اصلاحطلبی پای شعار نه غزه نه لبنان ایستادند و در شمار «سرمایه بزرگ و پیادهنظام اسرائیل» در فتنه سبز درآمدند.
امام در دفاع از اصول و ارزشها و فرهنگ اسلامی ذرهای مماشات نداشت و مدعیان دروغین اصلاحطلبی به تحریف و تردید و انکار همین اصول و فرهنگ پرداختند. امام عدالتخواه و طرفدار پابرهنگان بود و این جماعت تجدیدنظرطلب صریح گفتند اقتصاد و معیشت مردم به ما ربطی ندارد و شعارهای ما سیاسی است و اگر مرگ موش را هم مجانی توزیع کنید، مردم برایش صف میکشند! امام عمر خود را وقف تاسیس حکومت اسلامی و ولایت فقیه کرد و فریبکاران مدعی شعار اصلاحطلبی با ضد انقلابی ائتلاف کردند که علنا شعار میدادند «انتخابات بهانه است. اصل نظام نشانه است»، «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و...
آیا اگر امروز حضرت امام در قید حیات بودند از چنان اصلاحطلبی منافقانهای اعلام انزجار و برائت نمیکردند و آیا جز به همین خاطر بود که نویسنده هتاک همانها در کنفرانس برلین مدعی شد خمینی به موزه تاریخ خواهد رفت و صدایی از همین مدعیان به اعتراض برنیامد؟!
«آنچه اکنون تیم مذاکرهکننده میتواند انجام دهد، التزام به قوانین داخلی و مذاکره براساس آنهاست، چرا که در غیر این صورت، کشور را دچار تعهداتی غیرقابل جبران برای سالیان دراز خواهد کرد و نکته بسیار مهمتر از بازرسیها، آن چیزی است که در قبال همه این امتیازات قرار است تیم ایرانی دریافت کند. آنچه رهبر انقلاب مطالبه فرموده و رئیسجمهور بارها بر آن تاکید داشتهاند، لغو همه و یکباره تحریمها در هنگام امضاء توافق است، به نظر میرسد به جای بحث بر سر بازرسیها که تکلیف آن کاملا مشخص است، باید صراحتا روشن شود که آیا در قبال این مذاکرات، تحریمی لغو خواهد شد، و اگر آری آیا یکباره و در هنگام امضاء توافق و یا منوط به هزار و یک شرط عملی نشدنی!؟»
رجانیوز با انتشار این تحلیل به بررسی برخی اظهارات متناقض اعضای تیم مذاکرهکننده (از جمله عراقچی و بعیدینژاد) درباره بازرسیها و پروتکل الحاقی پرداخت و نوشت: آژانس به بهانه حل موضوع PMD که البته در بیانیه لوزان از آن به عنوان موضوعات حال و آینده یاد شده است، دسترسیهای «ضروری و فوری» به 1. تمامی اطلاعات 2. اسناد 3.سایتها 4.مواد 5. افراد را در ایران خواستار شده است. موضوعی که هرگز طبق پروتکل الحاقی، آن هم در صورت پذیرش آن توسط ایران و تصویب در مجلس، باز هم امکان درخواست قانونی آن را نداشت. اما نکته دیگر آنکه حتی با صرف نظر از موضوع بازرسیهای تحت عنوان PMD که بسیار گسترده و غیرقابل باور است، حتی پذیرش پروتکل الحاقی نیز امکان دسترسی آژانس به تاسیسات نظامی ایران را فراهم خواهد کرد. هر چند این نکته را آقای بعیدینژاد رد کرده اما سیدعباس عراقچی در آخرین گفتگوی زنده تلویزیونی خود آن را تایید میکند.
بعیدینژاد در یادداشت خود پذیرش پروتکل الحاقی را در دنیا عادی معرفی کرده اما اشارهای به این نکرده است که 124 کشوری که پروتکل را پذیرفتهاند، یا اساسا صنعت هستهای ندارند یا بسیار فقیر بوده و جزء کشورهای هستهای به شمار نمیروند و کشورهایی که اتفاقا در آستانه هستهای شدن قرار دارند، از پذیرش این پروتکل طفره رفتهاند.
رجانیوز در ادامه با اشاره به «چهار لایه نظارتی شامل 1- پروتکل الحاقی 2- کد اصلاحی 3/1 ذیل پادمان 3- دسترسیهای بیشتر برای روشن کردن موضوعات حال و گذشته و 4- فنآوریهای مدرن نظارتی مرتبط با موضوع PMD» که در بیانیه لوزان آمده، مینویسد: این در حالی است که تنها پذیرش موضوع پروتکل امکان دسترسی گسترده به اسرار نظامی کشور را در اختیار طرف مقابل قرار خواهد داد و حال آنکه ایران سه مورد کاملا فراتر از پروتکل را که از بازرسیهای پروتکل نیز گسترده است، پذیرفته تا اجرا کند.
بعیدینژاد در بیان ضرورت پذیرش پروتکل الحاقی از سوی ایران، صراحتا اعلام میکند که اگر این پروتکل پذیرفته نشود، مذاکرات با شکست روبرو خواهد شد و عملا مجلس را ملزم به تصویب پروتکلی میداند، که شرط اجرایی شدن آن مجلس است. این در حالی است که پیش از این عراقچی در گفتگوی ویژه خبری، صراحتا اعلام کرده بود در صورتی که این نظام بازرسیها، تاسیسات نظامی ایران را در معرض خطر قرار دهد، از عدم پذیرش توافق ابایی وجود نخواهد داشت. نکته تاسفبار آن است که اساسا پذیرش پروتکل در حیطه اختیارات تیم مذاکرهکننده ایرانی نیست که مبنای شکلگیری توافق خود را بر روی آن بنا گذاشته است، چرا که مطابق با قانون اساسی جمهوری اسلامی، تصویب آن در اختیار مجلس بوده است. و از سوی دیگر، مطابق با قانون صیانت از دستاوردهای صلحآمیز هستهای جمهوری اسلامی ایران حتی دولت حق اجرای داوطلبانه این پروتکل تا زمان خروج پرونده ایران از شورای امنیت و لغو همه تحریمها را نداشته است.
ماده 4 این قانون میگوید: «دولت مکلف است صرفا در چارچوب «توافقنامه پادمان» معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای با آژانس بینالمللی انرژی اتمی همکاری نماید. اجابت درخواستهای فراتر از «توافقنامه پادمان» توسط دولت ممنوع است.»
حال مشخص نیست تیم مذاکرهکننده با کدام مجوز بنای توافق مورد تصور خود را بر پذیرش این پروتکل از سوی مجلس گذاشته و حتی مطابق با بیانیه لوزان، نه تنها مجلس را ملزم به تصویب پروتکل کرده بلکه تا زمان تصویب پروتکل نیز، کشور را ملزم به اجرای آن نموده است.
تحریف منطق صریح امام(ره) درباره میزان حال فعلی افراد است
مشاور رئیس جمهور به تحریف موضع حضرت امام درباره میزان حال فعلی افراد است پرداخت.
روزنامه ایران در مصاحبه هفته گذشته خود از علی یونسی پرسید: یکی از موانعی که بر سر راه تشکیل چنین مجلسی (مجلسی آرمانی که یونسی ترسیم میکند) ایجاد میکنند و حتی از ورود افرادی از خانواده انقلاب به مجلس هم جلوگیری میکنند، تکیه آنان به این بیان امام(ره) است که «ملاک حال فعلی افراد است». با استفاده از این نقل قول بسیاری را کنار میگذارند یا مانع فعالیت بسیاری دیگر میشوند. به نظر شما منظور امام(ره) از این جمله چه بود؟
یونسی در پاسخ میگوید: «به امام(ره) ظلمهای زیادی شد، که یکی از ظلمها، تحریف این نظر ایشان است. امام(ره) که فرمودند ملاک حال فعلی افراد است، یعنی چنانچه در زمان شاه افرادی راه و روش دیگری داشتند، مثلاً به اقتضای شرایط مجبور میشدند در ادارات دولتی باشند یا در احزاب فعالیت میکردند، اما اگر با انقلاب، برگشتند- چنانکه دیدیم بسیاری از این افراد انقلابی شدند یا حتی در جبههها شهید هم شدند- حتی اگر در زمان انقلاب شرایط دیگری داشته بودند، در دیدگاه امام(ره)، ما در قضاوت خود نسبت به این افراد، نباید در گذشته نبش قبر کنیم، بلکه باید ببینیم الان چه میگوید و چگونه رفتار میکند.»
به گزارش مشرق، البته چنین تفسیری از نظر امام در جمله معروف «ملاک حال فعلی افراد است» مسبوق به سابقه است و پیش از این نیز توسط یکی از سایتهای نزدیک به دولت در گفتوگو با هاشمی رفسنجانی به طور معناداری مطرح شده است.
این در حالی است که با نگاهی به صحیفه امام راحل و وصیتنامه عبادی سیاسی که آخرین نظرات ایشان در آن به وضوح و صریحاً ذکر شده است، خلاف چنین تفسیر جهتدار و انحرافی مشاهده میشود. آنچه در وصیتنامه سیاسی الهی رهبر فقید انقلاب اسلامی خطاب به آحاد مردم نوشته شده امری واضح و آشکار است که هیچ تاویلی را برنمیتابد. امام خمینی در پایان وصیتنامه خود 4 تذکر مهم قید میکنند که آخرین آنها بدین قرار است: «من در طول مدت نهضت و انقلاب به واسطه سالوسی و اسلامنمایی بعضی افراد ذکری از آنان کرده و تمجیدی نمودهام، که بعد فهمیدم از دغلبازی آنان اغفال شدهام. آن تمجیدها در حالی بود که خود را به جمهوری اسلامی متعهد و وفادار مینمایاندند، و نباید از آن مسائل سوء استفاده شود و میزان در هر کس حال فعلی او است.»
این دقیقاً همان امری که در این سالها در مورد چرخش رفتارهای برخی یاران انقلاب اسلامی از سابقه انقلابی و ضدیت کردارشان با آرا و اندیشههای امام خمینی مورد استناد قرار گرفته و باعث اعتراض به کسانی شده که از یک طرف خود را به امام خمینی نزدیک میدانند و از طرف دیگر با عملکردشان در خلاف جهت منویات و اهدافی که امام در نظر داشتند و عمر شریفشان را در آن صرف کردند حرکت میکنند.
آنچه از وصیتنامه امام راحل به خوبی دریافت میشود، دقیقاً عکس سخنانی است که از سوی یونسی و هاشمی و برخی از رسانههای خاص روایت میشود. امام(ره) با بیانی صریح و روشن با تکیه بر تجربه تاریخی اسلام که البته نمونههایی از آن نیز در دوران ایشان رخ داد، جامعه را از طلحه و زبیرهای زمانه بر حذر میدارد و به طور صریح ملت ایران را نسبت به سوء استفادههای اینچنینی هوشیار میسازند.
آقای لاریجانی! در زمین فتنهگران بازی نکنید
«آقای لاریجانی! شبهه افکنی عوامانه انتخاباتی کار سیاستبازان و فتنهگران است نه شما».
جهان نیوز نوشت: رئیس مجلس در همایش فرمانداران سخنانی را درباره صندوقهای رأیگیری بیان کرد که باعث تعجب ناظران سیاسی شد. آقای لاریجانی گفته است که «هر چه صندوقهای رأی به جای کدر بودن، شفافتر باشد، مردم بیشتر اعتماد میکنند و رأی ریخته شده در صندوقها را میبینند.»
یک روز پیش از آن هم، رئیس جمهور در همایش فرمانداران در مورد صندوقهای رأی گفت: «صندوق رأی نیز باید صندوقی پلاستیکی و شفاف باشد تا همه آرای درون صندوق را از دور ببینند و مقوا، پارچه، چسب و دوخته نباشد و صندوقی باشد که من ببینم که رأیام درون صندوق افتاد و دیگری نیز رأی خود را ببیند تا من که نفر اول هستم و رأی میدهم، ببینم که صندوق خالی است و فردا به دروغ به من نگویند که این صندوق یک سومش پر بود! برای چه دور صندوق پارچهای پیچیده میشود تا اتهامات زده شود؟ باید این رفتار را ترک کرد و نگذاریم به نظام تهمت زده شود.»
جهاننیوز تصریح کرد: این در حالی است که از سال 86 در همه انتخاباتها از صندوقهای پلاستیکی استفاده شده و تعداد آرا از پشت تلق پلاستیکی کدر قابل رؤیت است در عین حال اسامی نوشته شده قابل رؤیت نیست. از همین صندوقها بود که در خرداد 92 نام حجتالاسلام حسن روحانی خارج شد. آقای روحانی در این انتخابات با اختلاف بسیار جزئی و کمتر از یک درصد آرا پیروز شد اما نظام پای آرای لب مرزی او ایستاد و کمترین شبههای به انتخابات وارد نشد.
گرچه با توجه به این واقعیت از رئیس جمهور انتظار شبههافکنی درباره سلامت انتخابات و تکرار بهانههای فعالان فتنه نمیرود اما بیان این اظهارات با توجه به حضور طیفی از متهمان فتنه در مدیریت دولتی و نفوذ چهرههایی چون آقای هاشمی رفسنجانی- از بنیانگذاران واژه تقلب در سال 88 - بر دولت بعید به نظر نمیرسد. با این حال، بیان سخنان مشابه از سوی علی لاریجانی دور از انتظار و موجب شگفتی است؛ زیرا صندوقهای رأیگیری سالهاست که پارچهای نیست و «پر و خالی بودن» آنها برای همه رأیدهندگان به وضوح قابل تشخیص است.
جهان نیوز خاطرنشان کرد: طبعاً برای رئیس محترم مجلس که حضور چندین سالهاش در مجلس شورای اسلامی از دل همین صندوقها بیرون آمده است، نباید رنگ صندوقها باعث بیان «سخنان عوامانه» و «شک و شبهههای رد شده» شود؛ به ویژه اینکه ادعاهایی از این دست قبلاً از سوی بانیان و متهمان اصلی فتنه 88 کلید خورده و روشن شده که کاملاً بیاساس است. بنابر این واقعیات از رئیس محترم مجلس انتظار میرود که اظهاراتش را باجملات و عبارات اعتمادآفرین اصلاح کند، زیرا همانگونه که در سخنرانی اخیر خود گفته است: «ایجاد فضای یأسآلود برای امور سرنوشتساز مانند انتخابات خوب نیست.»
کدام رفتار مدعیان اصلاحطلبی با خط امام(ره) سازگار است؟!
عضو شورای مرکزی مجمع روحانیون میگوید امام(ره) یک اصلاحطلب بود.
مجید انصاری معاون حقوقی و پارلمانی رئیسجمهور در مصاحبه با روزنامه دانشگاه آزاد (فرهیختگان) گفت: «دشمنان میخواهند چهره امام را مخدوش کنند و از امام کدهای نادرست میآورند، بدون اینکه به فلسفه پیدایی آن سخنان توجه کنند موضع امام را در مقطع زمانی بازگو میکنند و با امروز شبیهسازی میکنند به خصوص سخنانی که به مردم سختگیری میکردند اما باید بگویم این ظلم بزرگی به امام است. امام در سختترین شرایط جنگ و ترور، پیام هشت مادهای صادر کردند و همیشه کنار مردم بودند، اگر فریادی بود بر سر دولتمردان میکشیدند. جوانان باید بدانند امام یک اصلاحطلب بزرگ بودند. امام با نگاه اصلاحطلبی آمدند و نظام عقبمانده شاهنشاهی را سرنگون کردند.
مجید انصاری توضیح نداده که اولا چرا امام حتی یک بار نفرمودند من اصلاحطلب هستم؟ ثانیا با عنایت به اینکه مواضع مدعیان امروزی اصلاحطلبی (از نهضت آزادی و جبهه ملی تا طیفی از چپهای تجدیدنظرطلب) تقابل کامل با مواضع راهبردی حضرت امام(ره) دارد، از دو حال خارج نیست؛ یا حضرت امام به مفهوم راستین کلمه دنبال اصلاحگری بودند -که بودند- که در آن صورت برخی مدعیان امروز اصلاحطلبی، مصداق واقعی فسادطلبی و فسادانگیزی هستند. اما شق دوم این است که اگر «اصلاحطلبی» تابلوی همین جریان منحرف و فسادطلب است که در آن صورت مکتب امام نسبتی جز تباین و تنافر و تضاد با آنان پیدا نمیکند. به عنوان مثال حضرت امام آمریکا را شیطان بزرگ و اسرائیل را غده سرطانی که باید از بین برود مینامید اما مدعیان دروغین اصلاحطلبی، در به در سازش و دوستی و کرنش در برابر آمریکا بودهاند. امام، موضوع فلسطین را تبدیل به مطالبه استراتژیک جمهوری اسلامی کردند و جماعت تجدیدنظرطلب مدعی اصلاحطلبی پای شعار نه غزه نه لبنان ایستادند و در شمار «سرمایه بزرگ و پیادهنظام اسرائیل» در فتنه سبز درآمدند.
امام در دفاع از اصول و ارزشها و فرهنگ اسلامی ذرهای مماشات نداشت و مدعیان دروغین اصلاحطلبی به تحریف و تردید و انکار همین اصول و فرهنگ پرداختند. امام عدالتخواه و طرفدار پابرهنگان بود و این جماعت تجدیدنظرطلب صریح گفتند اقتصاد و معیشت مردم به ما ربطی ندارد و شعارهای ما سیاسی است و اگر مرگ موش را هم مجانی توزیع کنید، مردم برایش صف میکشند! امام عمر خود را وقف تاسیس حکومت اسلامی و ولایت فقیه کرد و فریبکاران مدعی شعار اصلاحطلبی با ضد انقلابی ائتلاف کردند که علنا شعار میدادند «انتخابات بهانه است. اصل نظام نشانه است»، «مرگ بر اصل ولایت فقیه» و...
آیا اگر امروز حضرت امام در قید حیات بودند از چنان اصلاحطلبی منافقانهای اعلام انزجار و برائت نمیکردند و آیا جز به همین خاطر بود که نویسنده هتاک همانها در کنفرانس برلین مدعی شد خمینی به موزه تاریخ خواهد رفت و صدایی از همین مدعیان به اعتراض برنیامد؟!