شهر دو طبقه در دل دامنه(دیدنی‌ها)
در دل شهر دامنه دست‌کندهای قدیمی و ارزشمندی قرار گرفته که آن را به شهر دو طبقه معروف کرده و توجه بسیاری از گردشگران را به خود جلب کرده است.
دامنه یکی از شهرهای بخش مرکزی شهرستان فریدن اصفهان با قدمت 500 ساله است که از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری آن می‌توان از حمام قدیمی، محوطه تاریخی تل مادر شاه، امامزادگان دامنه، آبشار پرتیکان و چشمه‌سارها نام برد
وجود دست‌کندها و زاغه‌ها در اعماق زمین این شهر باعث شده به شهر دوطبقه معروف شود.
قدمت تعدادی از این دست‌کندها به کمتر از 100 سال برمی‌گردد و بیشتر جهت نگهداری دام حفر شده‌اند اما تعدادی دیگر دارای قدمتی بین 250 تا 500 ساله هستند که جای مطالعه بسیاری دارد.
از خصوصیات معماری این دست‌کندها می‌توان به ورودی سنگی، دالان بسیار طویل، هشتی، محل نگهداری حیوانات سبک و سنگین، حیاط مرکزی که اطراف آن حیاط وجود دارد، حوض، چاه آب، نمازخانه و هواکش اشاره کرد.
از این گونه بناها در گذشته‌های دور در مواقع سرما، جنگ و حمله راهزنان یا قحطی به عنوان پناهگاه استفاده می‌شده است که معماری آن شباهت بسیار نزدیک به خانه‌های دوره صفویه دارد، می‌توان احتمال داد از این مکان‌ها به صورت دائمی مورد استفاده قرار نمی‌گرفته و به صورت موقتی بهره گرفته شده است.
به صورت معمول این مکان 15 متر پایین‌تر از سطح زمین قرار گرفته و عمق چاه آب موجود در آن 20 متر است که با گذشت زمان این چاه خشک شده است.
لازم به ذکر است که تمامی دست‌کندهای این شهر مربوط به اشخاص بوده و مالکان آنها اشخاص حقیقی هستند که با همکاری این افراد و شهرداری بازسازی شده و تحت نظر میراث فرهنگی اداره می‌شوند.
طبق گزارش‌های اعلام شده تعداد 100 الی 150 دست‌کند در این شهر موجود است که در حال ثبت در میراث فرهنگی هستند که قدمت تاریخی آنها با یکدیگر متفاوت بوده و قدمت برخی به 500 سال هم می‌رسد.
نکته جالب در دست‌کندهای این شهر دوطبقه بودن برخی از آنها است که ساخت بنا و حفاری آن کاملا به شکل دستی و بدون استفاده از هیچ‌گونه دستگاهی صورت گرفته است.
دامنه یکی از شهرهای بخش مرکزی شهرستان فریدن اصفهان با قدمت 500 ساله است که از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری آن می‌توان از حمام قدیمی، محوطه تاریخی تل مادر شاه، امامزادگان دامنه، آبشار پرتیکان و چشمه‌سارها نام برد
وجود دست‌کندها و زاغه‌ها در اعماق زمین این شهر باعث شده به شهر دوطبقه معروف شود.
قدمت تعدادی از این دست‌کندها به کمتر از 100 سال برمی‌گردد و بیشتر جهت نگهداری دام حفر شده‌اند اما تعدادی دیگر دارای قدمتی بین 250 تا 500 ساله هستند که جای مطالعه بسیاری دارد.
از خصوصیات معماری این دست‌کندها می‌توان به ورودی سنگی، دالان بسیار طویل، هشتی، محل نگهداری حیوانات سبک و سنگین، حیاط مرکزی که اطراف آن حیاط وجود دارد، حوض، چاه آب، نمازخانه و هواکش اشاره کرد.
از این گونه بناها در گذشته‌های دور در مواقع سرما، جنگ و حمله راهزنان یا قحطی به عنوان پناهگاه استفاده می‌شده است که معماری آن شباهت بسیار نزدیک به خانه‌های دوره صفویه دارد، می‌توان احتمال داد از این مکان‌ها به صورت دائمی مورد استفاده قرار نمی‌گرفته و به صورت موقتی بهره گرفته شده است.
به صورت معمول این مکان 15 متر پایین‌تر از سطح زمین قرار گرفته و عمق چاه آب موجود در آن 20 متر است که با گذشت زمان این چاه خشک شده است.
لازم به ذکر است که تمامی دست‌کندهای این شهر مربوط به اشخاص بوده و مالکان آنها اشخاص حقیقی هستند که با همکاری این افراد و شهرداری بازسازی شده و تحت نظر میراث فرهنگی اداره می‌شوند.
طبق گزارش‌های اعلام شده تعداد 100 الی 150 دست‌کند در این شهر موجود است که در حال ثبت در میراث فرهنگی هستند که قدمت تاریخی آنها با یکدیگر متفاوت بوده و قدمت برخی به 500 سال هم می‌رسد.
نکته جالب در دست‌کندهای این شهر دوطبقه بودن برخی از آنها است که ساخت بنا و حفاری آن کاملا به شکل دستی و بدون استفاده از هیچ‌گونه دستگاهی صورت گرفته است.