پژوهشگران با بررسی ‌‌DNA یک انسان 7 هزار ساله از ویژگی‌های چهره انسان‌های اروپایی و آفریقایی پرده برداشتند.
آنها دریافتند این مرد غارنشین با وجود داشتن چشم‌های آبی، موهای تیره داشته؛ این به آن معناست که او شواهدی از تکامل ژنتیکی انسان را در خود داشته است.
بقایای بدن این مرد غارنشین در ارتفاعات پنج هزار پایی کوهستانی در شمال غرب اسپانیا در سال 2006 یافت شد. کارشناسان از یافتن این شکارچی باستان هیجان‌زده شده و آن را «لابرانا 1» نامیدند- اسمی که ترکیبی از ژنهای آفریقایی و اروپایی است.
نتایج به دست آمده از تحلیل ‌DNA یکی از دندان‌های این مرد غارنشین، حاکی از آن است که وی دارای موهای (احتمالا مشکی)، پوست تیره و چشم‌های آبی پررنگ بوده است.
این ترکیب از ویژگی‌های اروپایی و آفریقایی نشان می‌دهد که دگرگونی نژادی انسان‌های مدرن تا مدت‌ها پس از آنکه آفریقا را ترک کردند ادامه داشته و با تغییر در رنگ چشم‌ها شکل گرفته که البته پیش از روشن شدن رنگ پوست بوده است.
پروفسور چارلز لانوزا - فاکس، مجری این تحقیقات از موسسه زیست‌شناسی تکاملی در بارسلون اسپانیا گفت: بزرگ‌ترین شگفتی این کشف آن بوده که این فرد نسخه‌های آفریقایی را در ژن‌های خود داشته که رنگ‌دانه‌های روشن را در اروپایی‌های امروزی تعیین می‌کرده است. شگفتی بیشتر این کشف این بود که وی دارای تغییرات ژنتیکی بوده که چشم‌های آبی را برای او به ارمغان آورده است.
لابرانا 1 نشان‌دهنده شباهت‌های ژنتیکی به اهالی کشورهای اسکاندیناوی است و همچنین مشابهت‌هایی را با مردمانی که بیش از 20 هزار سال پیش در سیبری زندگی می‌کردند، دارد.
وی یکی از دو اسکلت مرد به خوبی حفظ شده و به دست آمده از سیستم غار لابرانا- آرینترو در نزدیکی لئون است.
این دانشمندان روی ‌DNA لابرانا 1 تمرکز کردند چرا که در وضعیت بهتری بود. آنها امیدوارند ژنوم مرد غارنشین موسوم به لابرانا 2 را نیز مشخص کنند.
این 2 مرد غارنشین حدود هفت هزار سال پیش و در دوره میانسنگی زندگی می‌کرده‌اند که حدود 5 هزار سال پیش با توسعه کشاورزی و دامپروری در خاورمیانه به پایان رسید.
‌DNA یکی از اهالی سیبری که یک پسربچه بوده است، شباهت‌هایی را با بومیان آمریکا نشان داد این داده‌ها نشان دهنده تداوم ژنتیکی در جمعیت‌های مرکزی و غربی اوراسیاست.
نکات ژنوم لابرانا 1 به برخی از تغییرات ایجاد شده در انسان در نتیجه تغییر از موجودیت یک شکارچی به یک کشاورز حکایت دارد.
لابرانا 1 احتمالا نمی‌توانسته لاکتوز موجود در شیر را هضم کند یا با غذای نشاسته‌ای که بعدها غذای اصلی کشاورزان نوسنگی شد کنار بیاید.
پیش از این دانشمندان امیدوار بودند به تغییرات در سیستم ایمنی انسان در نتیجه قرار گرفتن در معرض باکتری و ویروس‌های ناشی از حیوانات و دام پی ببرند.
اما تعدادی از تغییرات ‌DNA مقاومت به عفونت در اروپاییان مدرن در این شکارچی باستان وجود دارد. موضوعی که نشان می‌دهد مقاومت در برابر باکتری‌ها ناشی از سازگاری با کشاورزی نیست و منشا قدیمی‌تری دارد.
ترکیب ویژگی‌های اروپایی و آفریقایی نشان می‌دهد مدتها پس از آنکه انسان مدرن آفریقا را ترک کرد دگرگونی نژادی او همچنان ادامه داشته است با تغییرات در رنگ چشم صورت گرفته و پس آن رنگ پوست او روشن شده است.
نتایج این تحقیقات در نشریه نیچر منتشر شده است و نشان می‌دهد واریان‌های ژنتیکی رنگدانه‌های روشن پوست برخی جمعیت‌های اروپایی در دوره میانسنگی کامل نشده و شیوع این تغییرات ژنتیکی با رنگ چشم روشن احتمالا پیش از تغییرات در رنگ پوست بوده است.