به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، اسماعیل اسماعیلی جلودار سرپرست گروه کاوش باستان‌شناسی مولوی گفت: با هماهنگی و پشتیبانی پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و دانشگاه بقیه‌الله‌اعظم(عج) برداشت نمونه‌های آزمایشگاهی از اسکلت 7 هزار ساله توسط متخصصان ژنتیک با کم‌ترین آسیب انجام شد.
وی افزود: کاوش‌های باستان‌شناسی تکمیلی در محل تدفین اسکلت با حمایت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری و پژوهشکده باستان‌شناسی به زودی شروع خواهد شد.حمید فدایی عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت نیز در این رابطه گفت: تیم همراه از استخوان‌های femure و دندان نمونه‌های مورد نیاز را برداشت کردند. در این روش به منظور آسیب‌رسانی کمتر از ناحیه شکستگی موجود در استخوان به وسیله اسکالپل نمونه‌برداری شد.به گفته وی از ناحیه فک سمت چپ نیز نمونه‌های دیگری، برای انجام مطالعات تکمیلی ژنتیک با کمترین آسیب به ساختار فیزیکی اسکلت و در اندازه کمتر از دو سانتی‌متر برداشت شد.
عضو هیئت علمی پژوهشکده حفاظت و مرمت تصریح کرد: پس از انجام نمونه‌برداری، کارشناسان پژوهشکده حفاظت و مرمت عملیات تثبیت و استحکام بخشی اسکلت را انجام دادند و به این منظور خاک‌های اطراف محل قرارگیری اسکلت با استفاده از رزین‌های آکریلیک ومتاکریلات استحکام بخشی شد.
بر اساس این گزارش، چندی پیش پس از مشاهده اتفاقی قطعات سفال در میان حفاری‌های فاضلاب خیابان مولوی توسط یک دانشجوی باستان‌شناسی کاوش‌های باستان‌شناسی در این محل انجام شد و تداوم این کاوش‌ها به شناسایی اسکلتی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد منجر گردید، با این کشف قدمت سکونت در تهران به 7 هزار سال می‌رسد.همچنین ادامه تحقیقات بر روی این اسکلت و بررسی‌های اولیه متخصصان حوزه‌های انسان‌شناسی، کالبدشناسی، ژنتیک و باستان‌شناسی نشان داد که این اسکلت متعلق به یک زن میانسال بوده است.