شهید«محمدتقي مبلغ الاسلام»، سال 1311 در خانواده‌ای مذهبي و روحاني در شهرستان بابل چشم به دنياي خاكيان گشود. درهمان دوران كودكي که بيش از چهار بهار از عمرش نگذشته بود، پدرش را از دست داد و طعم تلخ يتيمي را چشيد. مادرش كه يك زن پاكدامن و كوشا بود با كار و تلاش فراوان مخارج 7 فرزند خود را با سختي و مشقّت تأمين مي‌كرد. فرزندان او از جمله محمدتقي از همان كودكي به دنبال كار رفتند تا كمك خرج مادرشان باشند،  لذا از خواندن درس محروم شد. در سن نوجواني حرفه خياطي را انتخاب كرد و با تلاش فراوان يك خياط ماهر گرديد و در دوران جواني به روستاي بيشه سر مهاجرت كرد و پس از ازدواج، در همين روستا ماندگار شدند. زميني خريدند و خانه و مغازه اي ساختند و مشغول كار خياطي و كشاورزي شدند. در هنگام پيروزي انقلاب همراه و همگام با امت شهيد پرور و حزب الله در راهپيمائي‌ها و تظاهرات عليه رژيم طاغوت شركت فعال داشت. به آرمان هاي انقلاب وفادار بود و عاشق انقلاب و امام بود. از ابتداي شروع جنگ تحمیلی چندين بار به جبهه هاي حق عليه باطل عزيمت کرد به طوري كه در سال 1364 وقتي خبر شهادت عباس محمد قلي‌زاده را شنيد خیلی ناراحت شد و با خود مي‌گفت: كه چرا ما بايد زنده باشيم و اين جوانان رعنا و رشيد و پاك به شهادت برسند. آخرين بار که به جبهه رفت، روز عيد سعيد فطر، مصادف با 23 خرداد 1365 بر اثراصابت تركش راكت هواپيما در منطقه مهران همچون مولاي خود حسين ابن علي (ع) سر از بدنش جدا شد و به شهادت رسید.