Research@kayhan.ir
مراحل اقدامات آمریکا در چارچوب دیپلماسی عمومی آمریکا در ایران عبارتند از:
1- اجرای طرح ابتکار منطقه‌ای بنیاد سوروس.
2. پروژه EXCHANGE.
3- مبادلات دوجانبه.
در این پروژه مسافرت افراد و نخبگان از لایه‌های مختلف جامعه در قالب گروه‌های 15 نفره به ایالت‌های مختلف آمریکا طراحی گردید. کلیه مراحل اخذ ویزا، پرداخت کلیه هزینه‌ها (هواپیما، هتل، بازدیدها و خرید)، برنامه‌های حضور در آمریکا و... با هدایت، مدیریت و برنامه‌ریزی وزارت خارجه این کشور و تحت پوشش مؤسساتی چون مریدین، صلح، آسپن و... اجرایی شد. (یادآور می‌گردد این پروژه با ضربه‌ای که وزارت اطلاعات در سال 87 بر عوامل آن وارد نمود، ناکام ماند).
از جمله شاخص‌های موردنظر جهت انتخاب این افراد می‌توان به «جوان بودن»، «مؤثر بودن»، «بازگشت حتمی به ایران»، «تحصیلات عالی»، «ارتباط با نهادها و مراکز دولتی»، «افراد دارای عدم سوء سابقه سیاسی» و... اشاره کرد.
اهداف سیاسی و اطلاعاتی پروژه EXCHANGE آمریکا عبارتند از:
1- برقراری رابطه با گروه‌های مختلف جامعه و ایجاد ارتباط مؤثر با متخصصین.
2- تغییر نگرش و دیدگاه شرکت‌کنندگان نسبت به آمریکا.
3- تغییر نگرش در جامعه ایران با هدف لزوم برقراری رابطه دولت ایران با آمریکا از طریق فشار توسط لایه‌های زیرین جامعه.
4- دست‌یابی به تحلیل و نقطه‌ نظرات شرکت‌کنندگان در پروژه EXCHANGE.
5- نفوذ در لایه‌های اجتماعی و برنامه‌ریزی جهت احیای منافع از دست رفته آمریکا در ایران.
6- فشار به دولت برای تغییر رفتار.
7- سست شدن پایه‌های دولت، تضعیف و در نهایت فروپاشی نظام.
8- معرفی آمریکا به عنوان تنها منجی ایران.
9- تشدید شکاف میان ملت و حاکمیت.
10- اخلال در نظام تصمیم‌گیری کشور.
11- جریان‌سازی و تأثیرگذاری در قالب میتینگ‌ها و تجمعات اعتراض‌آمیز.
12- سوءاستفاده امنیتی از نخبگان جامعه.
13- تحریک جریانات قومی.
14- تغییرات حقوقی موردنظر در راستای نظام حقوقی غرب.
15- ایجاد تغییرات در نظام انتخاباتی کشور به بهانه لزوم وجود نظارت‌های بین‌المللی در عرصه انتخاباتی.
دولت‌های غربی با مقایسه شرایط حاکم بر کشور ایران و کشورهایی چون اوکراین و گرجستان انتخابات را بستر مناسبی جهت پیشبرد اهداف پلید خود و ایجاد تغییرات موردنظر ارزشیابی نموده با بهره‌برداری از پتانسیل مردمی بدون دخالت مستقیم خارجی و فشار از بیرون و با شیوه مبارزه عاری از خشونت و تبدیل مطالبات اجتماعی به سیاسی و فضای رسانه و سایت اینترنتی به عنوان مهم‌ترین ابزار و مؤلفه‌های به ظاهر قانونی اقدام به اجرای برنامه‌های خود نمودند.
براساس نتایج حاصل از تحقیقات به عمل آمده و اعترافات متهمین، عمده اقدامات بیگانگان به ویژه آمریکا و انگلیس جهت فعالیت علیه جمهوری اسلامی ایران در این عرصه مبتنی بر روش‌های ذیل می‌باشد:
1- برگزاری دوره‌های آموزشی در خارج از کشور.
2- فعال شدن سایت‌های اینترنتی و رسانه‌ای با هدف اطلاع‌رسانی و سامان‌دهی افکار براساس اهداف و برنامه‌های مورد نظر. (در همین راستا وزارت امور خارجه آمریکا با تأسیس دفتری به نام گروه فرارسی دیجیتال وارد چت روم‌ها و وبلاگ‌ها شده به صورت مستقیم با مردم ارتباط برقرار نموده است و به نوعی تنظیم رابطه میان مردم ایران و دولت آمریکا را به عهده دارد. بنابراین محافل سیاسی آمریکا از طریق دیپلماسی اینترنتی به دنبال پیشبرد راهبرد ایجاد شکاف میان دولت و مردم ایران و ایجاد تاکتیک‌های هم‌سو با علایق جوانان ایرانی برآمدند).
3- فعال شدن شبکه‌های ماهواره‌ای (به ویژه فارسی زبان).
4- انتخاب گروه‌هایی از لایه‌های مختلف اجتماعی (گروه‌های حقوقی، پزشکی، هنرمندان، دانشجویان، اساتید، روحانیون و...) جهت عزیمت به آمریکا و شرکت در برنامه‌های بازدیدی و آموزشی.
5- برنامه‌ریزی جهت تغییر افکار و تغییر رفتار با هدف تغییر در ساختار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران.
6- بسترسازی جهت افزایش ناامیدی نسبت به آینده و برنامه‌های اجرایی در کشور و تقویت گرایش و نگرش نسبت به آمریکا.
7- فعال شدن مؤسسات مطالعاتی و تحقیقاتی اروپایی جهت برقراری ارتباط با افراد موردنظر و ایجاد ارتباط با مراکز داخلی در قالب پروژه نهادسازی.
8- ارائه بورسیه‌های تحصیلی به افراد موردنظر و بازگشت آنها پس از تأثیرپذیری فکری.
9- فعال نمودن انگلیس در قالب شناسایی و جذب نخبگان، راه‌اندازی سازمان‌های غیردولتی و اعزام افراد موردنظر به داخل کشور.
10- برگزاری دوره‌های آموزشی خبرنگاری در هلند و انگلیس.
11- بهره‌برداری از کارمندان محلی جهت برقراری ارتباطات غیررسمی.
12- تبادل و همکاری اطلاعاتی با سایر سازمان‌های جاسوسی جهت بهره‌برداری از اطلاعات و امکانات آنها.
13- تحریک و هدایت مردم جهت گسترش دامنه اعتراضات.
رویکردها و اقدامات اطلاعاتی بیگانگان در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری:
1) بررسی و امکان‌سنجی فضای موجود در کشور به منظور ایجاد خلل در روابط میان مردم و نخبگان با مقام معظم رهبری و ولایت فقیه.
2) تلاش جهت کاهش حمایت‌های مردمی از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران (در داخل و خارج از کشور) و شکست وجهه جمهوری اسلامی ایران با هدف ممانعت از تبدیل شدن ایران به عنوان الگوی موفق نزد سایر کشورهای جهان.
3) بهره‌برداری از پتانسیل مردمی به منظور نیل به اهداف مورد نظر مانند: ایجاد بی‌اعتمادی و دامن زدن به اعتراضات مردمی، تقویت جریانات قومیتی و اپوزیسیون داخلی، اجرای پروژه دموکراسی‌سازی در ایران با هدف تغییر در افکار، رفتار و نهایتاً تغییر ساختار نظام.
4) تلاش جهت تشدید شکاف میان مردم و حاکمیت، بهره‌برداری از اختلافات داخلی و ظرفیت‌های موجود در این زمینه به ویژه در حوزه‌های مربوط به احزاب، جریانات سیاسی و مسئولین، اختلافات قومی و مذهبی.
5) تشویق بخشی از ایرانیان مقیم خارج از کشور جهت فعالیت علیه جمهوری اسلامی ایران و بهره‌برداری تبلیغاتی از اجتماعات و اعتراضات آنها.
6) سازمان‌دهی، هدایت و پشتیبانی‌های مادی، سیاسی و رسانه‌ای از گروه‌های تروریستی و هم‌گرایی بین اپوزیسیون داخل و خارج و اپوزیسیون داخل با گروه‌های ناراضی اجتماعی.
7) بسترسازی در راستای اجرای پروژه براندازی نرم و تشکیل دوره‌های آموزشی در کشورهای مختلف (از جمله امارات و هلند) در قالب موضوعاتی چون حقوق بشر و مبارزه عاری از خشونت.
8) ایجاد و حمایت مادی و معنوی از NGOها جهت جریان‌سازی در لایه‌های مختلف اجتماعی و بهره‌گیری از پتانسیل و امکانات آنها در شرایط مقتضی.
9) فعال نموده پروژه ایجاد بحران‌های داخلی (به ویژه در حوزه‌های اجتماعی) و پیگیری طرح‌ فشار از بیرون، تغییر از درون.
10) تمرکز بر عملیات روانی، شایعه‌پراکنی، جریان‌سازی و تبلیغ ناکارآمدی نظام اسلامی از طریق سایت‌های اینترنتی، شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان به ویژه صدای آمریکا و بی‌بی‌سی فارسی و سایر شبکه‌های خبری ضدانقلاب فراری، سلطنت‌طلبان و منافقین و سایر وسایل ارتباطی.
11) هدایت سازمان‌های غیردولتی و جریانات مخالف نظام جهت نظارت به نیابت از آمریکا بر روند انتخابات.
12) تأکید بر بروز تقلب و عدم اطمینان به سلامت برگزاری انتخابات در ایران (حدوداً 10 روز قبل از روز رأی‌گیری) و تلاش جهت القای موضوع از طریق سایت‌های مربوط به وزارت امور خارجه (مواردی چون: قطع ارسال پیامک، کاهش سرعت اینترنت، بروز اشکال درخصوص حضور ناظرین کاندیداها در حوزه‌های رأی‌گیری و... از نکات مندرج ار این خصوص می‌باشند). لازم به توضیح است که مسئول کمیته صیانت از آرای ستاد آقای موسوی نیز یک هفته قبل از روز انتخابات (جمعه 88/3/15) ضمن برشمردن موارد مذکور، وقوع آنها را دلیلی بر تقلب انتخاباتی برشمرده بود.
13) تحریک و زمینه‌سازی برای حرکت‌های خشونت‌آمیز داخلی و نافرمانی مدنی و زمینه‌سازی برای وقوع آشوب‌های خیابانی و ایجاد ناامنی و تخریب و اغتشاش.
14) تلاش برای اتهام‌سازی و جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران به‌ویژه در عرصه نقض حقوق بشر با هدف افزایش انزوای جمهوری اسلامی ایران در عرصه بین‌الملل.
برخی از اقدامات کشورهای غربی و سازمان‌های جاسوسی مربوطه که متناسب با اهداف و رویکردهای فوق و از طریق سفارت‌خانه‌ها و رسانه‌های وابسته، قبل از انتخابات به اجرا درآمده، عبارتند از:
1) تلاش سفارت انگلیس برای نزدیک شدن به احزاب سیاسی در ایران که اولین تماس در آذر 1387 با یکی از چهره‌های سرشناس برقرار و به ایشان اعلام گردید: سفارت قصد دارد با برخی احزاب سیاسی ایران ارتباط برقرار کند و در همان جا اعلام شد بعد از شما سراغ آن احزاب خواهیم رفت (این تلاش با تدابیر اطلاعاتی در همان مرحله با شکست مواجه شد.)
2) در اواخر سال 87 از سوی دولت انگلستان دستورالعملی شامل 18 بند درخصوص انتخابات  در ایران صادر شد که ضمن تقسیم کار درخصوص انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری و نقش حوزه‌های مختلف نظام مورد توجه قرار گرفته است و دستورالعمل جمع‌آوری اخبار و اطلاعات صادر شد.
3) مسافرت‌های متعدد دیپلمات‌های انگلیسی به شهرهای مختلف ایران خصوصا قم، تماس با برخی ستادهای انتخاباتی کاندیداها در شهرستان‌ها، حضور فعال دیپلمات‌های انگلیس در روز انتخابات در حوزه‌های مختلف و... که مبین تلاش‌های عملی مجموعه سفارت در راستای انتخابات می‌باشد.
4) به‌کارگیری گسترده کارمندان محلی از سوی سفارت انگلیس در امر جمع‌آوری اطلاعات از سطح شهر و فعالین سیاسی و شرایط اجتماعی. ‌در این راستا استخدام و به‌کارگیری کارمندان محلی با تحصیلات عالی (دکتری) و بینش سیاسی بالا و گسیل آنها جهت ارتباط‌گیری با عناصر دارای دسترسی اطلاعاتی و دریافت تحلیل‌های اختصاصی ایشان همراه با اطلاعات باارزش آنان در زمان انتخابات، بخشی از تلاش‌های سفارت بوده است.
5) فعالیت گسترده اطلاعاتی انگلیسی‌ها در جمع‌آوری اطلاعات از ناآرامی‌ها و اغتشاشات پس از انتخابات به‌گونه‌ای که تقریبا به‌طور دائم کارمندان محلی خود را به صحنه‌های درگیری گسیل می‌نمودند و به دنبال جمع‌آوری اطلاعات بودند ضمن اینکه به کارمندان محلی دستور داده شده بود تا با احزاب سیاسی تماس گرفته و تحلیل‌ها و نقطه‌نظرات آنان را گردآوری و گزارش نمایند.
6) فعالیت نسبتا متمرکز بی‌بی‌سی فارسی بر روند انتخابات در ایران در دوره قبل از انتخابات با خطوط القابی: شاداب نبودن انتخابات، فرمایشی بودن انتخابات، تمرکز تخریبی بر سیاست خارجی دولت، تخریب وجهه دولت و...
7) اعلام انتظار وقوع حوادث غیرمنتظره و خونین از سوی دیپلمات‌های انگلیسی.
8) ارتباط شورای فرهنگی - آموزشی (BC) با بدنه جامعه به منظور بسترسازی ارتباطات از طریق اعطای بورس، برگزاری آزمون‌های زبان، و... از این طریق انگلیس تلاش داشت تا با دور زدن دولت ایران، علاوه بر شناسایی و نشان افراد مورد نظر،‌ کمترین هزینه را در دسترسی به افراد موثر در شرایط بحرانی به دست آورد.
9) شناسایی عناصر مطلع از طریق برگزاری آزمون انگلیسی LELTS در این روش سفارت انگلیس تلاش می‌کرد تا با شناسایی افراد موثر، زمینه‌های بهره‌برداری از آنها را در شرایط بحرانی فراهم سازد.
10) ایجاد بخش VIP(تشریفات) در بخش ویزا در راستای بهره‌مندی از افراد دارای دسترسی در حوزه‌های مختلف کشور و نزدیکی به آنها به بهانه مصاحبه ویزا.
11) اقدام دیپلمات‌های سفارت جهت ارتباط با نخبگان قومی و فرهنگی به منظور شناسایی و جلب آنها در جهت اهداف مورد نظر.
12) حضور دیپلمات‌های سفارت در مناطق مختلف کشور تحت پوشش دانشجویان زبان فارسی و ارتباط‌گیری با مردم منطقه.
13) ایجاد زمینه‌های جذب افراد سیاسی - فرهنگی در انگلیس در راستای منافع موردنظر (عطاءالله مهاجرانی).
14) ارتباط موسسات مطالعاتی - تحقیقاتی انگلیس با مراکز مطالعاتی - تحقیقاتی داخل کشور در راستای القا و تاثیرگذاری. (چتهم هاوس.IISS)
15) فعال شدن انگلیس به عنوان بازوی اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل در راستای جبران عدم حضور آمریکا و اسرائيل در ایران.
16) ارتباط‌گیری با برخی نخبگان، احزاب و شخصیت‌های سیاسی به منظور جمع‌آوری اطلاعات و آماده‌سازی آنها جهت همکاری با سرویس اطلاعاتی آن کشور.
17) تماس با اصحاب رسانه و مطبوعات به منظور تاثیرگذاری بر بدنه جامعه.
18) در اواخر فروردین یک دوره آموزشی در آلمان با حضور 5 تن از کانون وکلا با موضوع حقوق شهروندی و جرائم سایبری برگزار گردید و افراد مذکور بعد از بازگشت به کشور با تشکیل کارگروه‌هایی درصدد نظارت بر تخلفات انتخاباتی برآمدند.
19) برنامه‌ریزی جهت اعزام گروهی از خبرنگاران به آمریکا جهت ارائه آموزش‌های لازم در راستای نظارت بر روند انتخابات ریاست جمهوری به نیابت از آمریکا.
20) اظهارات برخی از مسئولین نمایندگی‌های خارجی در ایران مبنی بر انتظار حوادثی غیرمنتظره در ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری.
21) انتشار اخبار کذب در خصوص سیستم شنود تلفن همراه در ایران و توانمندی‌های آن، در این مورد شرکت نوکیا زیمنس که تجهیزات شنود را به ایران فروخته است، اقدام به ارائه اطلاعات کذب مربوط به قابلیت‌های سیستم شنود ایران نمود.
رویکردها و اقدامات بیگانگان علیه جمهوری اسلامی ایران پس از انتخابات شکوهمند 22 خرداد عبارتند از:
1- تضعیف جایگاه ولایت فقیه:‌ این موضوع جزو رویکردها و اهداف اولویتی بیگانگان علیه جمهوری اسلامی ایران محسوب شده و عدم توجه برخی از جریانات سیاسی به فرمایشات و رهنمودهای مقام معظم رهبری (به ویژه پس از خطبه‌های تاریخی نماز جمعه مورخه 88/3/29) مستمسک و بستر مناسبی جهت دامن زدن به مسئله مذکور از سوی بیگانگان را فراهم نموده است. در همین راستا تلاش مذبوحانه مبتنی بر القای شکاف میان نظرات مقام معظم رهبری با نظرات حضرت امام(ره) به صورت گسترده از سوی دستگاه تبلیغی دشمنان صورت می‌گیرد.
2- ایجاد انشقاق در صفوف یکپارچه ملت و تضعیف حمایت مردمی از اصول و آرمان‌های انقلاب اسلامی.
3- گسترش فضای اختلاف میان جریانات، احزاب و شخصیت‌های سیاسی.
4- به چالش کشیدن مشروعیت نظام جمهوری اسلامی ایران و طرح ادعاهایی در زمینه عدم برخورداری نظام و مسئولین از حمایت مردمی.
5- تلاش جهت اثبات ناکارآمدی نظام در ایجاد دموکراسی، برگزاری انتخابات سالم، مقابله با بحران‌های اخیر و رعایت حقوق بشر.
6- تاکید بر ضرورت حضور بیگانگان و ناظرین انتخاباتی در جمهوری اسلامی ایران جهت تضمین سلامت برگزاری انتخابات (این موضوع طی سال‌های اخیر در دستور کار جدی کشورهایی چون آمریکا و انگلیس و گروهک‌های وابسته مانند نهضت آزادی قرار گرفته است).
برخی از اظهارات مداخله‌جویانه مقامات سیاسی و اطلاعاتی آمریکا پس از انتخابات عبارتند از:
1- معرفی اراذل و اوباش و دارای مشکلات اقتصادی و اجتماعی به عنوان پتانسیل‌های مطلوب در راستای ایجاد بحران‌های داخلی از سوی رئیس سابق سازمان سیا.
2- تاکید بر ضرورت ابطال انتخابات به بهانه «ضرورت توجه به خواسته‌های معترضین و رعایت اصول و ضوابط دموکراسی در انتخابات.»
3- خط‌دهی برای الگوبرداری از نقش جوانان در جریان پیروزی انقلاب اسلامی در سال 57 و بازسازی شرایط جهت بهره‌برداری از پتانسیل مذکور در راستای مقابله با نظام.
4- اعزام و فعال نمودن عوامل خود تحت عناوین خبرنگاران افتخاری و آزاد پس از بازگشت خبرنگاران خارجی.
5- آموزش نافرمانی‌های مدنی از طریق سایت‌های اینترنتی (مانند سایت گذار وابسته به موسسه خانه آزادی و سازمان سیا).
6- حمایت برخی مقامات آمریکایی و اروپایی از اغتشاشات خیابانی.
7- صدور قطعنامه از سوی کنگره آمریکا در حمایت از آشوبگران و محکومیت نظام.
8- فعال نمودن شبکه‌های رسانه‌ای و اینترنتی و ایجاد محیط سایبر و مجازی جهت القای اخبار مورد نظر، تحریک مردم به حضور در تجمعات غیرقانونی و اغتشاشات، انتشار اخبار مجعول و غیرواقعی در مورد آمار کشته‌شدگان.
9- اصرار بر معرفی آشوبگران به عنوان مردم معترض و قرار دادن آنها در مقابل نظام.
10- ارتباط یکی از عناصر فعال ستاد 88 (متهم: آقای رضا رفیعی) با دفتر ویژه امور ایرانیان در دوبی و خانم جیلیان برنز به عنوان افسر اطلاعاتی آمریکا، ارسال اخبار و گزارشات مربوط به اغتشاشات از طریق سایت‌های اینترنتی و همکاری با سرویس اطلاعاتی یکی از کشورهای عربی منطقه. نامبرده ضمن برقراری ارتباط با موسسات رسانه‌ای آمریکایی مبادرت به اخذ تحلیل‌های متناسب با رویکرد بیگانگان و مغایر با اصول انقلاب از برخی مسئولین سابق کشور نموده و اطلاعاتی در خصوص تاثیرات تحریم‌ها از مسائل مربوط به جریانات انتخاباتی را در اختیار خانم نازی بیگلری از صدای آمریکا VOA قرار داده است.
11- پس از محدودیت دسترسی به شبکه‌های ماهواره‌ای، جریان اطلاعات به سمت اینترنت سوق داده شد و به منظور تسهیل استفاده از مطالب اینترنتی، نرم‌افزار پیشرفته ترجمه انگلیسی به فارسی و بالعکس را برای استفاده عمومی در اختیار کاربران ایرانی قرار دادند، به گونه‌ای که با استفاده از این نرم‌افزار کاربران می‌توانند مطالب سایت‌های انگلیسی را به فارسی برگردانده  و مطالعه کنند. این اقدام به منظور دسترسی کاربران ایرانی به حداکثر اطلاعات به زبان انگلیسی (خصوصا سایت BBC) مرتبط با بحران تمهید شده هرچند که دارای کاستی‌های جدی می‌باشد.
12- ارائه پیشرفته‌ترین امکانات نرم‌افزاری به گونه‌ای که امکان دیدن فیلم از طریق یک رایانه با خطوط تلفنی و مودم و اینترنت با سرعت پایین را فراهم کردند تا مرتبطین خود با حداقل امکانات از فیلم‌های مورد نظر در خصوص اغتشاشات استفاده کنند.
13- هک سایت‌های متعلق به هر دو جریان موجود در کشور و همچنین سایت‌های مربوط به مسئولین نظام، سایت‌های متعلق به برخی کاندیداها و... توسط بیگانگان جهت تشدید جو بدبینی داخلی. در این مورد در برخی موارد از طریق مجاری داخلی (شرکت شاتل و...) اقدام به هک نموده تا نشانه‌ای از عوامل خارجی به چشم نخورد و کاملا به نزاع داخلی تبدیل شود.
14- فعال نمودن شرکت آمریکایی فیس‌بوک در راستای تسهیل ارتباطات میان کاربران ایرانی و سایر کشورها در خصوص ایران. این شرکت با استناد به اینکه بسیاری از مردم جهان از فیس‌بوک برای مبادله اطلاعات درباره سرنوشت انتخابات ایران استفاده می‌کنند، نسخه آزمایشی زبان فارسی خود را ارائه کرده تا فارسی‌زبانان از آن به زبان مادری خود استفاده کنند.
15- در دوره اغتشاشات برخی سایت‌های وابسته بیگانه شماره تلفن‌ها، نام‌های کاربری و واژه‌های رمز را به صورت مجانی در اختیار کاربران قرار دادند تا در صورت قطع کامل خدمات اینترنتی در ایران، مرتبطین و افراد از طریق این تلفن‌ها بتوانند از اینترنت دایل‌آپ [Dial Up] استفاده کنند.
16- در راستای افزایش آموزش دادن اطلاعات مربوط به مبارزات خشونت‌آمیز و مبارزات مسالمت‌آمیز، حجم عظیمی از این آموزش‌ها را در ایام اغتشاشات، بر روی اینترنت به زبان فارسی منتشر نمودند. در این راستا دو دسته مطالب قابل دستیابی است:
الف) مطالب مربوط به آموزش روش‌های اعتراض خشونت‌بار.
مانند: ساخت بمب دارای کنترل از راه دور و بمب‌های ساعتی، روش مبارزه