سید اسدالله فنایی  

محمد عربی آن شفیع روز جزا
اساس علم لدنی ز سینه‌اش پیدا
به سال پانصد و هفتاد و یک زمیلادی
قدم زدامن مادر نهاد در دنیا
پیمبری که چو او چشم روزگار ندید
که در قدم وی از هم شکسته شد کسرا
خموش گشت ز فیض ولادت آن شه
زبان آتش زرتشتیان بی پروا
محمدی که فتوحات او نمایان گشت
زمرز ترکیه تا شام و یثرب و بطی
محمدی که صف، صف کشان زهم پاشید
به هر کجا که صفی شد عیله او بر پا
محمدی که به پاکی نفس اطهر او
خدا –داده- شهدات به سوره طاها
الهی خدایا به حق حرمت او
بحق حرمت مولو آن شه طاها
به جان پاک امامان و مرشدان دین
به سوز سینه مستان عشق راه خدا
که ساز کشور ما را ز رنج و غم بیرون
ز لطف و رحمت خویش ای خدای ارض و سما
***