kayhan.ir

کد خبر: ۳۶۶۶۱
تاریخ انتشار : ۱۴ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۸:۳۴
دانشگاه در جبهه – 100

دانشجوی شهید سیدحسن حسینی

شهيد سيدحسن حسيني در اول فروردین 1344 در خانواده اي روحاني و معتقد به اسلام در شهرستان علي آباد كتول ديده به جهان گشود. دوران ابتدايي را در مدرسه فاضل آباد سپري وبرای گذراندن مقطع متوسطه به شهرستان قم نقل مكان كرد و در دوران دبيرستان را در مدرسه امام صادق قم گذراند و موفق به اخذ ديپلم شد. بعد از ديپلم و شركت در كنكور سراسري دانشگاه در رشته هنر دانشگاه تهران پذيرفته شد.



علاوه بر تحصيل در دانشگاه براي افزايش معرفت و شناخت علوم الهي به فراگيري دروس حوزوي نيز مشغول شد. مدتي به عنوان مسئول واحد حوزه هنري سازمان تبليغات قم مشغول فعاليت شد.
با شروع جنگ تحميلي به كار فيلمبرداري از جبهه و رزمندگان اسلام مشغول شد و بعد از مدت‌ها حضور در جبهه و در كنار رزمندگان اسلام سرانجام در مردادماه 1367 بر اثر سانحه رانندگي حین ماموريت در منطقه فاضل آباد به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
در گوشه‌هایی از وصیت نامه شهید دانشجو «سید حسن حسینی» می‌خوانیم:
نوشتن وصيت برايم آسان نيست، نه مال و منالي دارم كه محاسبه نمايم و وصيت نمايم نه روشنگر مسيري هستم كه راه را مشخص كنم آنچه مي خواهم در سطور ذيل آورم همان چيزيست كه در بين مردم نيكو طينت آموختم.
از شما مردم خوب و عزيز متشكرم، از خداوند برايتان جزاي خير مسئلت دارم، شما بوديد كه با انقلاب خونينتان به رهبري فرزند حسين(ع) و پرچمدار قيام خونينش معناي زيستن را به ما آموختيد، شما بوديد كه در برابر تجاوز كافران دفاع كرديد و تا سركوبي تجاوزگران آرام نخواهيد نشست.
پدر و مادر عزيزم! بر دستانتان بوسه مي زنم، سرافرازم كه والديني چون شما داشتم پدر عزيزم كه غم مصيبت حسين(ع) را فرياد كردي و مادرم كه همراه شيرت اشك عزاي حسين(ع) را به من نوشاندي.
اي مادر عزيزم! سرت را بالا بگير، قامتت را راسخ كن كه فرزندت را به لياقت سربازي حسين(ع) رساندي و در روز محشر پيش جده‌ات زهرا(س) سرافراز و خشنود و مقربي.
يك جمله را نيز به هنرمندان عرضه كنم، هنرمندان عزيز تفكر كنيد، دقت كنيد و خود را بشناسيد و رسالت خود را دريابيد، بيائيد مردانه و با صلابت تعهد و ايمان را به همراه تخصص بكار بنديد و فرهنگ اصيل اسلامي را به اين مسلمانان واقعي نشان دهيد و هميشه به ياد داشته باشيد كه تقوا و شجاعت مي تواند به شما و اثر شما جان دهد.
اي تمامي خواهران با حجاب و مادران ايثارگر! شما رهروان واقعي فاطمه(س) كه در قبل از انقلاب و پس از آن و در جنگ تحميلي آن كرديد كه بايد يك زن فاطمه گونه انجام دهد، اي مادري كه لباس رزم فرزندت را با دستان پينه بسته ات در نيمه شب دوختي و اي خواهري كه در عصر عزيمت بر قامت رساي برادر جامه رزم پوشاندي و پس از شهادت برادر در مجلس ايراد سخن كردي اما با وقار، به اسارت درآمدي اما عفيف، به خصم شوريدي اما با حجاب، دشمن را دست گزيده بر لب گذاردي كه كيست اين زن؛ زني كه فاطمه اش الگوست و زينب(س) جلودارش و من به عنوان يك فرزند از دامان تو و يك برادر از نگاه تو برايت صبر جميل و اجر جزيل مسئلت دارم.