اخبار ویژه
خیز بستگان مقامات دولتی برای قبضه کردن اتاق بازرگانی
یک روزنامه اصلاحطلب نسبت به دولتی شدن اتاق بازرگانی انتقاد کرد.
روزنامه اعتماد با اشاره به پایان ثبتنام نامزدهای انتخابات اتاق بازرگانی نوشت: ثبتنام وارثان برخی چهرههای پستهای دولتی بر حاشیههای این انتخابات افزوده است. پسر نهاوندیان، برادر عراقچی، داماد محمد شریعتمداری، برادر حجاریان و پسر عارف از جمله این وارثانند که رنگ و بوی سیاسی انتخابات اتاق را بیشتر کردهاند. هرچند انتخابات اتاقهای بازرگانی رقابت بین فعالان اقتصادی خصوصی است اما حضور بیشتر به اصطلاح «بخش خصوصی دولتی» در لیست ثبتنامیهای امسال نگرانی خارج شدن اتاق از دست خصوصیها را بیشتر کرده است.
طبق ماده 12 قانون اتاق بازرگانی ایران مصوب اسفند سال 69، بخش دولتی از مجموع 60 کرسی، 20 کرسی را به انتخاب وزیر صنعت و تجارت به خود اختصاص میدهد. به عبارت دیگر 20 کرسی از 60 کرسی انتصابی و دولتی قطعی است و از 40 کرسی باقیمانده انتخاباتی نیز امسال احتمال افزایش سهم دولتیها براساس میزان ثبت نام آنها وجود دارد. به این ترتیب حتی در صورت تصاحب 10 کرسی از 40 جایگاه انتخاباتی، سهم دولتیها در مجموع هیأت نمایندگان به 30 یعنی نیمی از صندلیها میرسد.
اعتماد افزود: افزایش تعداد نامزدها را برخی از فعالان اتاق تعبیر به حضور بیشتر دولتیها میکنند. از جمله مسعود دانشمند که خود نیز به عنوان یکی از اعضای ائتلاف بزرگ در این انتخابات کاندیدا شده است. او گفت امسال حضور بخش خصوصی دولتی در انتخابات اتاق بطور چشمگیری افزایش یافته که این مسأله عرصه را بر بخش خصوصی تنگتر میکند. اگر در حالت خوشبینانه این افراد 10 کرسی از 40 کرسی را به دست آورند با 20 کرسی انتصابی دولتی تعدادشان با فعالان خصوصی واقعی برابرخواهد شد. وی با بیان اینکه اتاق بازرگانی کانون بنگاهداران بخش خصوصی است پرسید چرا باید مدیران شرکتهای دولتی اجازه حضور در هیأت نمایندگان اتاق را داشته باشند؟
از سوی دیگر سایت خبرآنلاین از سایتهای حامی دولت نیز در نوشته کوتاهی خاطرنشان کرد: لیست آقازادهها به اتاق میآیند/ پسر کاندیدای ریاست جمهوری در اتاق تهران کاندیداهای اتاق تهران نشان میدهد، تعدادی از فرزندان مقامات سیاسی به جمع کاندیداهای اتاق تهران پیوستهاند. پس از پسر محمد نهاوندیان، پسر محمدرضا بهزادیان و فرزند محمد رضا عارف نیز پس از پایان زمان ثبتنام به اتاق تهران برای ثبتنام در انتخابات رجوع کردند و ثبتنامشان به روز بعد موکول شد در حالی که طبق قوانین زمان ثبتنام انتخابات پایان یافته بود.
خبر میافزاید: پیش از این مهدی جهانگیری، برادر اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور برای حضور در انتخابات ثبتنام کرده بود. همچنین هیبتالله فاضلی برادر علی فاضلی رئیس اتاق اصناف ایران هم در انتخابات اتاق ثبت نام کرده است. مرتضی عراقچی، برادر عباس عراقچی یکی از مذاکره کنندگان به جمع علاقهمندان حضور در اتاق پیوسته بود. محمد هادی رضوی داماد شریعتمداری معاون اجرایی رئیس جمهور نیز هفته گذشته نامش را در لیست کاندیداهای اتاق تهران ثبت کرد.
فرار دولت از مسئولیت صرفهجویی حداقل 5400 میلیارد تومانی
یک سایت حامی دولت از دولتمردان خواست به تکلیف قانونی خود در حذف یارانه افراد پردرآمد عمل کنند و توپ را به زمین مجلس نیندازند.
سخنگوی دولت اخیرا گفته بود: اگر «مجلس کمک کند و به جای این که بگوید یارانه نقدی ثروتمندان را حذف کنید این موضوع را اعلام کند که چه کسی را حذف کنید ما اجرا خواهیم کرد. شناسایی افراد ثروتمند خیلی آسان نیست. ما تلاش کردیم از 40 پایگاه اطلاعاتی این کار دنبال کرده و کسب اطلاع کنیم و نسبت به سال گذشته نیز پیشرفتهایی داشتهایم. اما هنوز اطلاعات ما کامل نشده است.»
«عصر ایران» در واکنش به این اظهارات، ضمن بیان اینکه انتظار حذف یارانه پردرآمدها تکلیف قانونی دولت است، نوشت: مشکل میتوان پذیرفت که دولت اطلاعات ثروتمندان را نداشته باشد. ممکن است همه را نداشته باشد اما قطعا آمار بخشی از این جمعیت را در اختیار دارد. اگر هم به نام موجود نباشد میتوان شخصیتهای حقیقی و حقوقی را که مالیاتهای قابل توجه میپردازند، مالکان یا معاملهکنندگان چند واحد مسکونی یا تجاری، مدیران شرکتهای بزرگ، جراحان مشهور، بازیکنان فوتبال با درآمدهای بالا و مانند اینها در این ردیف آورد. زیرا منطقا نمیتوان هم مالیات بالاتر از حد متعارف پرداخت و هم یارانه گرفت! نمیتوان هم در کارگاه و شرکت متبوع 50 نفر در استخدام داشت و حقوق و دستمزد و اضافهکار داد و هم یارانه نقدی گرفت. نمیتوان با پورشه در خیابانها گشت و هر ماه یارانه گرفت. نمیتوان هم طلافروش بود و 24 ساعت پس از فروش زیورآلات و هنگام پس گرفتن آن 20 درصد کاست و در یک قلم کالا 500 هزار تومان سود کرد و هم ماه به ماه 45 هزار و 500 تومان گرفت. پس دولت میتواند بسیاری از متمولین را بشناسد و از فهرست یارانهبگیران حذف کند و «توضیحات» سخنگوی دولت در این باره، بیشتر «توجیهات» است.
در ادامه این تحلیل با تاکید بر این که دعوت مجلس به کار اجرایی بدعت خطرناکی است، تصریح شده است: از سخنان دکتر نوبخت این گونه برمیآید که میخواهند توپ را به زمین مجلس بیندازند اما باز هم این دولت است که باید اجرا کند و در هر حال مردم از چشم دولت میبینند.
عصر ایران نوشت: بهتر از همه اما تصمیم قاطع برای حذف یارانه پردرآمدهاست و نگران نبودن از تبعات اجتماعی، چون شهروندان بالغتر از آن هستند که علاقه و رابطه سیاسی و اجتماعی خود را بر پایه دریافت یارانه نقدی قرار دهند.
یادآور میشود بنا بر آمار رسمی در صورت حذف فقط 10 میلیون نفر از یارانهبگیران پردرآمد، امکان صرفهجویی 5400 میلیارد تومانی از سوی دولت فراهم میشود که میتواند صرف افزایش یارانه طبقات ضعیف یا حمایت از تولید شود اما برخی مسئولان دولتی با بیان این که نمیخواهند مردم (پولدارها) را اذیت کنند ترجیح میدهند کسری بودجه مربوط را از طریق گران کردن چند باره قیمت حاملهای انرژی انجام دهند.
دولت با خلق پول بیپشتوانه به تورم دامن میزند
یک روزنامه اصلاحطلب نسبت به افزایش نقدینگی و تورم در اثر رفتارهای غیرمنضبط دولت هشدار داد.
روزنامه جهان صنعت نوشت: بانک مرکزی اخیراً 1/2 میلیارد دلار ارز بلوکه حاصل از فروش نفت خام را به ریال تبدیل کرده و در اختیار دولت گذاشته که این اقدام به معنی خلق پول بیپشتوانه در کشور است که منجر به رشد پایه پولی و افزایش نرخ تورم میشود.
این روزنامه میافزاید: کارشناسان اقتصادی از این واقعه به موج دوم تورم یاد میکنند. از سویی با وجود تلاشهای بانک مرکزی برای مهار تورم کماکان آمارهای این بانک از رشد پایه پولی و نقدینگی حکایت دارند این در حالی است که ارایه خطوط اعتباری برای پروژههایی نظیر مسکن مهر در دولت یازدهم متوقف شد و با این حساب تداوم رشد پایه پولی و نقدینگی ابهاماتی را به وجود میآورد. کارشناسان بر این باورند که خلق پول 1/2 میلیارد دلاری دولت، تورم و پایه پولی را افزایش میدهد و پیامدهای جبرانناپذیری را به بار میآورد. حسین راغفر، عضو هیأت علمی دانشگاه الزهرا در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه خلق پول چه پیامدهایی دارد، گفت: این پولهایی که هنوز وارد نشدهاند تبدیل به ریال میشوند بنابراین این اقدام عملاً به منزله چاپ پول است و مطمئناً چاپ پولی که هنوز منابعش تأمین نشده است، باعث ایجاد تورم و افزایش پایه پولی خواهد شد.
توافق ژنو به نفع آمریکاست احمقانه است که مذاکرات را به هم بزنیم
3 تحلیلگر ارشد آمریکایی تصریح کردند، توافق ژنو به نفع آمریکا بوده و به هم زدن روند مذاکرات از سوی کنگره اقدامی احمقانه است.
این 3 نفر از مذاکرات هستهای با ایران به عنوان بهترین مایه امیدواری برای پیشبرد منافع آمریکا و متحدان منطقهایاش یاد کردند و از کنگره این کشور خواستند فعلا دست از اعمال تحریمهای جدید علیه ایران بردارد.
ویلیام لورز سفیر سابق آمریکا در ونزوئلا و چکاسلواکی، توماس پیکرینگ معاون سابق امور سیاسی وزارتخارجه و جیم والش پژوهشگر واحد مطالعات امنیتی موسسه تکنولوژی ماساچوست طی یادداشتی مشترک در پایگاه اطلاعرسانی «انجمن کنترل تسلیحات» نوشتند: تعدادی از اعضای کنگره آمریکا خواستار پایان دادن به مذاکرات شدند و یا به اعمال تحریمهای جدید تهدید کردند. نابود کردن دستاوردهای حاصله در چارچوب «برنامه مشترک»، اقدامی احمقانه و خطرناک است. این 3 تحلیلگر خاطر نشان کردند در طول یک سال گذشته ثابت شد که توافقنامه موقت ژنو موثرترین ابزار سیاسی در تاریخ مناقشه هستهای ایران برای تحدید و کاهش ابعاد برنامه هستهای این کشور است.
بسیاری از مخالفان مذاکرات هستهای در ایران، «حسن روحانی» را به بر باد دادن منافع ایران متهم و بر بازگشت به اقتصاد مقاومتی برای مقابله با تحریمها تاکید میکنند.
در ادامه این تحلیل آمده است: شماری از اعضای کنگره آمریکا نیز از تمدید مذاکرات هستهای با ایران خشنود نیستند و به این نتیجه رسیدهاند که تهدید به اعمال تحریمهای جدید، ایران را به دادن امتیازات بیشتر وادار خواهد کرد. اما آمریکا و دیگر اعضای گروه پنج به علاوه یک و ما (نویسندگان این یادداشت) معتقدیم که این استدلال کنگرهایها درست نیست و تهدید به تحریمهای جدید نه تنها موجب دادن امتیاز بیشتر نمیشود، بلکه تاثیری معکوس دارد و باعث سرسختتر شدن و خروج ایران از مذاکرات خواهد شد. اعمال تحریمهای جدید ممکن است باعث مقابله به مثل ایران و شکلگیری چرخه تکراری تحریمهای بیشتر آمریکا و ساخت سانتریفیوژهای ایران شود. این امر به نقش رهبری آمریکا در جهان لطمه خواهد زد و حتی باعث دشمنی بیشتر ایران با منافع آمریکا خواهد شد.
3 تحلیلگر معتقدند: واکنش کشورهایی که در حال حاضر از نظام تحریمهای تحت امر آمریکا حمایت میکنند، قضیهای مهمتر از عکسالعمل ایران است. اعمال تحریمهای جدید از سوی کنگره در ایران و سایر کشورهای جهان، به عنوان نقض یکجانبه تعهداتی تعبیر میشود که آمریکا طبق برنامه مشترک اقدام به عهده گرفته است. اگر کنگره بر اعمال تحریمها پافشاری کند، از منظر جامعه بینالمللی، آمریکا به عنوان کشوری که مایل و یا قادر به پایبندی به تعهداتش نیست؛ تلقی خواهد شد و در چنین شرایطی است که اروپا، روسیه، چین و دیگر کشورها ممکن است به نظام تحریمهای بینالمللی پشت کنند که در وهله نخست، به نشاندن ایران به پشت میز مذاکره کمک کرد. کنگره باید در این مقطع حساس از انجام اقداماتی که مذاکرات هستهای را تضعیف میکند، خودداری کند.
نورز، پیکرینگ و والش در پایان تأکید میکنند: این مذاکرات (هستهای) بهترین مایه امیدواری برای پیشبرد اهداف امنیت ملی آمریکا و متحدانش است.