برای مثال فلفل به دلیل ویژگی که دارد خوردن آن باعث تعرق می‌شود. در مقابل خوردن آدامسی که دارای طعم نعناع است باعث ایجاد حس خنکی و طراوت در دهان می‌شود.
به گزارش مهر، طعم‌های فلفلی و تند یا طعم‌هایی که باعث ایجاد طراوت در دهان و بدن می‌شوند دارای یک مکانیزم یکسان هستند. این مکانیزم به سیستم عصبی بدن مرتبط است که حس گرمی و سردی را به تمام نقاط بدن انتقال می‌دهد.
اعصاب به عنوان سیم‌کشی مغز انتقال‌دهنده اطلاعات به صورت جریان‌های الکتریکی هستند. سیستم عصبی ما به گونه‌ای طراحی شده که تغییرات دمایی را حس می‌کند. مجموعه کاملی از عصب‌ها که از پوست به مغز راه دارند. مسئول انتقال اطلاعات مربوط به دما هستند. گیرنده پروتئینی که تغییرات دمایی را حس می‌کند ‌TRPM8 نام دارد. این گیرنده پروتئینی در سلول‌های عصبی که مسئول سنجش دمای سرد هستند، یافت می‌شود.
زمانی که دمای داخل دهان کاهش می‌یابد، گیرنده پروتئینی ‌‌TRPM8 با تغییر شکل به یونهای کلسیم می‌فهماند باید به سمت سلول عصبی جریان یابند. این مسئله باعث ایجاد جریان الکتریکی شده که درنهایت به مغز ختم می‌شود. این دقیقا همان عاملی است که باعث می‌شود شما حس سرما داشته باشید.
علاوه بر این، مواد شیمیایی طبیعی نیز وجود دارند که باعث فعال شدن خود به خود گیرنده پروتئینی ‌TRPM8 می‌شوند. منتول یا اسانس خنک‌کننده نعنا همان چیزی‌است که باعث ایجاد حس خنکی و تازگی و طراوت در قرص نعنا می‌شود.
غذاهای تند و فلفلی نیز عملکرد مشابهی دارند. اما در خصوص این نوع غذاها گیرنده ‌VR1 است که مسئول تشخیص و شناسایی گرماست. گیرنده‌هایVR1 از طریق ترکیب شیمیایی کپسایسین نیز فعال می‌شوند. این ترکیب شیمیایی در فلفل چیلی هم یافت می‌شود.
از آنجایی که ترکیب شیمیایی منتول و کپسایسین هر دو در فعال نمودن حس‌گرهای دمایی پوست موثر هستند، آنها می‌توانند در شما احساس بی‌حسی ایجاد کنند. بنابراین علاوه بر کارکرد غذایی این ترکیبات شیمیایی ازآنها می‌توان به عنوان منبعی برای تولید مسکن‌ها استفاده کرد.