به گزارش مجله مهر، خانم «پریسیلا سیتینی» 90 ساله هر روز صبح روپوش و لباس فرم مدرسه‌اش را به تن می‌کند و مشتاقانه در کلاس درس حاضر می‌شود. پریسیلا تکلیف‌هایش را به درستی انجام می‌دهد و از اینکه می‌تواند در این سن و سال به مدرسه برود بسیار خوشحال است.
این مادربزرگ 90 ساله که نوه‌هایش به زبان محلی «گوگو» (مادربزرگ) صدایش می‌کنند در روستای محل زندگی‌اش به عنوان قابله شناخته می‌شود. او 65 سال از زندگی‌اش را صرف به دنیا آوردن نوزادان روستا کرده است. شاید برایتان خنده‌دار باشد اگر بدانید بسیاری از همکلاسی‌های او در مدرسه همان‌هایی هستند که خود گوگو آنها را به دنیا آورده است.
گوگو در 90 سالگی به کودکان جهان به خصوص دختران توصیه می‌کند که حتما برای علم‌آموزی به مدرسه بروند چون بهترین ثروت آنها در آینده خواهد بود. ثروتی که گوگو در 90 سالگی سعی می‌کند آن را به دست بیاورد.
سر در مدرسه این روستا با خط درشت نوشته که برای آموزش دیدن هیچ محدوده سنی وجود ندارد.
او دلیلش برای درس خواندن در این سن و سال را خواندن کتاب مقدس و الگو شدن برای کودکان روستایش بیان می‌کند. مخصوصا کودکان یتیمی که پدرشان را از دست داده‌اند. گوگو می‌خواهد با این کار به آنها امید دهد تا به مدرسه بیایند و فرصت سوادآموزی را از دست ندهند. برخی از اهالی روستا سن‌شان را برای مدرسه رفتن زیاد می‌دانند و معتقدند این کار برایشان دیر شده، اما «پریسیلا سیتینی» 90 ساله به آنها می‌گوید که در این سن و سال هم می‌شود درس خواند.