يك‌سال قبل از انقلاب، زمان تعطيلي دانشگاه بر اثر اعتصابات به بروجرد رفت و فعاليت هاي سياسي و مذهبي را به‌طور جدي ادامه داد. بيشتر فعاليت هاي او از قبيل پخش و انتشار اعلاميه خريد و فروش كتاب هاي مذهبي و سياسي و سازماندهي و تداركات مربوط به تظاهرات، بيشتر متوجه بروجرد بود .
او در ايام جنگ تحميلي عراق بر عليه ايران در عمليات والفجر مقدماتي مجروح شد و در تاريخ روز تولد خود در 18 بهمن ماه سال 61 در منطقه رقابیه به درجه رفيع شهادت رسيد.
در گوشه‌هایی از وصیت نامه شهید دانشجو «محمد حسین اوحدی» می‌خوانیم:
پدر و مادر خوبم! شايد انتظار داشتيد كه به زودي برگردم و شاهد آغاز مرحله تازه اي از زندگي ام باشيد ولي آن چه تحقق يافتني است خواست خداست كه در آن رحمت و سعادت براي ما نهفته است و اين ما هستيم كه همواره باید خواسته‌ها و آرزوهايمان را از فراز و نشيب واقعيتها عبور دهيم .
براي من گريه نكنيد براي شهداي بي‌كفني گريه كنيد كه صهيونيست‌هاي غاصب خون پاكشان را در بيروت در زمين ريختند و براي خواهراني گريه كنيد كه جنايت صهيونيست‌ها بر آنها بسیار دردناک است .
برادران و خواهران عزيزم! اينك مسئوليت شما در برابر انقلاب بيشتر شده است زيرا پيوندتان با انقلاب پيوندي خونين شده است و بايد اراده هاي محكمتان اين پيوند را هر‌چه بيشتر در جهت خدا عمق دهد. امروز روزي است كه به قول امام(ره) حجت بر همه تمام است.