سیاست یک بام و دو هوا راه به کجا می‌برد؟! (خبر ویژه)
«نمی‌توان در دولت مدعی آزادی و صریح‌القلم شدن ممنوع‌القلم‌ها شد اما از آن‌سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبون‌هایشان را تعطیل کرد.»
«نمی‌توان در دولت مدعی آزادی و صریح‌القلم شدن ممنوع‌القلم‌ها شد اما از آن‌سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبون‌هایشان را تعطیل کرد.»
پایگاه اینترنتی جهان‌نیوز در نقد مواضع متناقض وزیر ارشاد نوشت: وی اخیراً در گفت‌وگو با شبکه الجزیره خواستار رفع فیلتر فیس‌بوک در ایران و دسترسی همگان به این شبکه اجتماعی شده است. آقای جنتی گفته «تلاش ما بر این است که با همکاری سایر وزرایی که در دولت هستند بتوانیم شرایطی فراهم بکنیم که همه در ایران به فیس‌بوک دسترسی داشته باشند برای اینکه این فقط یک وسیله ارتباطی است که افراد می‌توانند با یکدیگر گفت‌وگو و مکاتبه کنند و دیدگاه‌هایشان را بیان کنند.»
با این حال وزیر ارشاد دولت اعتدال درست در همان روزهایی که در مصاحبه با رسانه‌های خارجی خواستار رفع فیلتر فیس‌بوک در ایران شده بود، در مقام رئیس هیئت نظارت بر مطبوعات حکم به توقیف و تعطیلی هفته‌نامه «یالثارات» داد. او در بیان علت تعطیلی یالثارات می‌گوید «مجوز نشریه یالثارات می‌توانست لغو شود و این هفته‌نامه به دلیل نشر اکاذیب، توهین آشکار و استفاده از ادبیات لمپنیسم در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست. در این نشریه نوعی لمپنیسم در به‌کارگیری کلمات و ادبیاتی در سطح بسیار سخیف و زشت مشاهده می‌شود.»
آنچه مورد تعجب است، تساهل و تسامح وزیر ارشاد در قبال یک رسانه خارجی و اشد مجازات در قبال یک هفته‌نامه داخلی است. آقای جنتی در قبال یالثارات نه حکم به تذکر یا توبیخ و نه فقط حکم به قضایی شدن بلکه حکم به توقیف آن داده‌اند. برخوردهای سخت علی جنتی در برابر یالثارات و نیز دادگاهی کردن «وطن امروز» و «9 دی» دو جریده دیگر منتقد دولت، در شرایطی است که «آزادی» جزء کلید واژه‌های دولت یازدهم بوده است از جمله خود وی در همان مصاحبه با الجزیره می‌گوید «در شرایط جدید سیاست دولت آقای دکتر حسن روحانی، رئیس‌جمهور، ایجاد آزادی‌های بیشتر در حوزه مطبوعات، در حوزه انتشار کتاب، در حوزه ساخت فیلم‌ها و تولید فیلم‌های سینمایی است. تلاش ما در حوزه وزارت فرهنگ این است که هیچ روزنامه‌ای توقیف نشود.»
در کنار این دکتر حسن روحانی رئیس جمهور نیز 17 دی ماه جاری در جمع استانداران تاکید می‌کند «از نقد و انتقاد نباید بهراسیم و نباید ناراحت شویم، آزاد بگذاریم هر کس نقد دارد، مخصوصاً نقد سالم، سازنده و دلسوزانه، این بهترین کمک برای ما است.»
جهان‌نیوز تاکید کرد: با این همه آنچه از مرور شعارها و سخنان دولتی‌ها و سنجش آن با عملکردهایشان به ذهن متبادر می‌شود، تناقض در شعار و عمل است. نمی‌توان در دولت مدعی آزادی و صریح‌القلم شدن ممنوع‌القلم‌ها شد اما از آن سو منتقدان را تاب نیاورد و تریبون‌هایشان را تعطیل کرد. منطقی نیست که برای آزادی شبکه خارجی و صهیونیستی فیس‌بوک تلاش کرد اما یک هفته‌نامه داخلی را تحمل نکرد. این چه آزادی و نقدپذیری است که حکم به توقیف یالثارات و رفع فیلتر فیس‌بوک می‌دهد؟ آزادی و آزادی بیان و عقیده در هنگام تحمل مخالف معنا پیدا می‌کند و الا انتشار ده‌ها روزنامه و ایجاد صدها سایت و وبلاگ حامی دولت و تحمل همسونویسان چه ارزشی دارد؟!
در ادامه این مطلب آمده است: آنگونه که وزیر محترم گفته‌اند ایشان سه سال است که عضو فیس‌بوک هستند و قاعدتاً خوب می‌دانند که مدیریت فیس‌بوک در خارج کشور بوده و زیر نظر وزارت ارشاد نیست و نیز می‌دانند که فیس‌بوک- جدای از مطالب مفید- حاوی زشت‌ترین، مبتذل‌ترین و موهن‌ترین مطالب و تصاویر است. با این وجود چگونه تحمل می‌کنند که این سایت رفع فیلتر شود؟ اگر مطلبی با محتوای مجرمانه در این سایت- که از خارج مدیریت می‌شود و تابع هیئت نظارت نیست- منتشر شود تکلیف چیست؟ در سال 89 انتشار مطالب و کاریکاتورهای موهنی علیه پیامبر عظیم‌الشأن اسلام(ص) در فیس‌بوک صهیونیستی موج عظیم اعتراضات را در جهان اسلام به راه انداخت تا جایی که این شبکه در برخی کشورهای اسلامی فیلتر شد. با این وجود فیس بوک حاضر به حذف آن مطالب نشد. با این حال بر چه اساسی وزیر محترم خواستار آزادی فعالیت شبکه‌ای در ایران می‌شود که در انتشار زشت‌ترین مطالب و عکس‌ها و فیلم‌های خلاف اخلاق و قانون و شرع نه تنها قابل قیاس با یالثارات نیست بلکه در قیاس با سایر رسانه‌های مبتذل و موهن خارجی نیز گوی سبقت را ربوده و به اعتراف بسیار از صاحب‌نظران غربی منشأ نابسامانی‌ها و آسیب‌های فراوانی بوده است. نگاهی گذرا به برخی صفحات فیس‌بوک انبوهی از محتواهای «مستهجن»،«لمپن» و «سخیف» را نمایان خواهد کرد.