جواب امام حسین(ع) را چه بدهیم؟(حدیث دشت عشق)

شهید مدافع حرم علیرضا قنواتی سال 1348 در روستای جایزان اهواز متولد شد. این شهید با نام جهادی «ابوعلی» از تبار رزمندگان دوران دفاع مقدس بود که گمشده خود را در روزگاری و جایی دیگر یافت. وی بازنشسته سپاه لشگر ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) بود اما با آغاز جنگ در منطقه، لباس رزم پوشید و به مدافعان حرم پیوست، چرا که معتقد بود تا ظلم هست باید جهاد کرد. فرزند شهید می‌گفت: «پدر هميشه مي‌گفت که اگر روزي من به مرگ طبيعي بميرم و امام حسين(ع) آن دنيا از من سؤال کند که هنگامي که خانه خواهر من را خراب مي‌کردند تو بچه شيعه چه کار مي‌کردي من چه جوابي بدهم؟» قنواتی سرانجام 11 مهر سال 1394 در حین تقابل با تروریست‌های داعشی، به آرزوی دیرین خودش یعنی شهادت رسید. شهید مدافع حرم علیرضا قنواتی آخرین آرزویش اقامه نماز جماعت پشت سر رهبر معظم انقلاب در بیت‌المقدس بود و با تمثیلی انگیزه خود را از رفتن به سوریه این‌گونه عنوان می‌کرد که وقتی حضرت یوسف را برای فروش به بازار برده‌فروش‌ها آوردند، عده‌ای برای خرید ایستادند، در میان آنها فقیری بود. به او گفتند تو برای چه ایستادی؟ تو که پولی نداری. گفت: من پولی ندارم اما حداقل نامم در لیست خریداران یوسف ثبت می‌شود، مدافعین حرم نیز اگر شهید نشوند حداقل اسمشان در لیست مدافعان حرم زینبی ثبت خواهد شد. از نصایح همیشگی این شهید بزرگوار به فرزندانش این بود: «صداقت حرف اول زندگیتان باشد. اول با خدا بعد با خود و خانواده. اگر صداقت باشد هر چیزی پشت‌بندش می‌آید.»