ورزش محتاج اصلاحات اساسی و پر دامنه است!(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
در هر جای ورزش که کار دست کاردان بوده و مدیری دلسوز و مدیریتی کارآمد و با انگیزه سکان امور را در دست داشته، هم آن موضع یا رشته ورزشی پیشرفت کرده و باعث خوشحالی و افتخار شده و هم از بسیاری آسیب‌های جدی و اخلاقی و گزندهای عجیب و غریبی که دامن رشته‌های مطرحی مثل فوتبال را گرفته، در امان مانده است. کشتی و همچنین والیبال، از جمله این رشته‌های ورزشی هستند.
در هفته‌های اخیر کشتی و والیبال به دفعات در میادین مختلف بین‌المللی- از جهانی گرفته تا قاره‌ای و در رده‌های مختلف سنی- افتخارآفرینی کرده و به سهم و توان خود باعث شادی جامعه و اهالی ورزش شده‌اند. اداره این دو رشته که اسم بردیم- خاصه کشتی- در بیشترین مقاطع و دوره‌ها دست اهلش بوده است. کسانی که متخصص سپردن کار دست نااهلان و ناشایستگان غیرمتخصص هستند- علی‌رغم تلاش‌هایی که کرده و زورهایی که زده‌اند- نتوانسته‌اند کشتی، این رشته ریشه‌دار و سنتی و ملی را به تسخیر درآورند و آنجا را به بساطی برای کسب نان و نام خود و قوم و خویش‌ها و همشهری‌ها و هم‌باندی‌هایشان تبدیل کنند و دمار از روزگارش درآورند و به خاک سیاهش بنشانند.
برای اینکه این دو رشته- و معدودی دیگر از رشته‌ها- دست نااهل نیفتاده و هر کس و ناکسی نمی‌تواند با حضور بزرگان و نام‌آوران و صاحبان عناوین المپیکی و جهانی و قاره‌ای، تکیه بر صندلی ریاست بزند و صاحب‌منصب شود، هم در میادین بین‌المللی می‌درخشند و سکوهای با ارزش را تسخیر می‌کنند و هم مهم‌تر از همه، گرفتار آسیب و آفت‌های تهوع‌آور و تاسف‌باری نمی‌شوند که مثلا رشته‌ای مثل فوتبال را به کام خود کشیده و غرق کرده است. در رشته‌هایی مانند کشتی یا والیبال، آفات و آسیب‌هایی نظیر دلالی افسار گسیخته و مسائل مسخره‌ای مثل جادوگری و رمالی و سحر و طلسم و... محلی از اعراب ندارند و هیچ دلال و رمالی حق ندارد عرض اندام کرده و پا را از گلیم خود درازتر کند.
ورزش ما امروز با انواع گرفتاری‌ها و مسائل و مشکلات حاد و تاسفبار رو‌به‌روست و هر چقدر هم کسانی به هر اسم و عنوان تلاش می‌کنند روی این گرفتاری‌ها را بپوشانند و به اصطلاح «ماله» بکشند، عرض خود می‌برند و زحمت اهل ورزش می‌دارند. این معضلات آن‌قدر عیان بوده و مسببان، از فرط خاطرجمعی «رو» بازی می‌کنند که پوشاندن و انکار آنها کاری بس عبث است که فقط موجب مضحکه یا زیر سؤال رفتن و شبهه‌ناک بودن کسانی می‌شود که بدون توجه به فهم و شعور و قدرت تحلیل و درک مخاطب- که جامعه بزرگ ورزش است- می‌خواهند همه چیز را امن و اوضاع را روبه‌راه و طبیعی جلوه دهند. اینها یا واقعا از مرحله پرت هستند و به نادرست صاحب قلم و تریبون شده‌اند و صاحب شناخت و تحلیل نیستند و یا قلم و بیان خود را به «ماله» تبدیل کرده و از قبل آن نان حلال! سر سفره عهد و عیال می‌برند.
این سخنی راست و سنجشی کاملا واقع‌بینانه است که ورزش ما به شدت محتاج اصلاحات اساسی و پر دامنه است. بارها گفته و تاکید کرده‌ایم ورزش ایران برای اینکه بتواند قابلیت‌های پنهان و پیدا و ظرفیت‌های نهان و آشکار خود را از قوه به فعل درآورد و مسیری بایسته و رو به پیشرفت را در پیش بگیرد، باید دستخوش تحولات اساسی و یک خانه تکانی به معنای واقعی شود. انکار این واقعیت و طفره رفتن از کنار زدن موانع ساختاری و ساختگی، جز بازی کردن با عمر و سرمایه ورزش و اهالی آن معنا و حاصل دیگری ندارد و متاسفانه تقریبا همیشه و در مقاطع و دوره‌های مختلف مدیریتی صورت گرفته است.