کورتکس نازکم آرزوست
میرزا محسن علینقیان راپورتچی سابق
7/6/۱۴۰۴
یکم- یک فقره متأسفانه همولایتی رفرمیست داریم که بعد از رأی فائق مردم اصفهان به آقا سعید جلیلی -دامت دولته الظلية- گفت که مردم این شهر هنوز دهاتی‌اند. عجیب است که ایشان خود از دهات رهنان از توابع اصفهان است، لیکن مسقط الرأسِ کورتکسِ کلفت خود را نادیده گرفت و به رعیت شریف اصفهان اهانه نمود. وی خبر نداشت که یک سال بعد، جوانان متنجمِ کورتکس باریک تمام ایرانی، بر فراز سکوی علم نجوم و اسطرلاب عالم می‌ایستند و هر ۵ متعلّم مدارس ایرانی از کورتکس ضخیم‌ها، طلای مرغوب را خواهند ربود و فرضیه کورتکسی مشارالیه را به مزبله تئوری‌های آلوده به توهم خواهند انداخت. لازم است اصلاح‌طلب مذکور مشخص کند تا به امروز غیر از موی مجعد خود، چند قلم فساد را اصلاح کرده است تا از اندازه‌گیری قطر بیرونی و داخلی کورتکس مغز تابیده ایشان صرف‌نظر نماییم. فکر کنم موعد بازنشستگی تفضّلی ایشان فرا رسیده است.
دویم- لازم است مأموران خفیه مملکت، کیف و تلیفون مفتّشان بین‌المللی ذره‌ای، که اضافه‌کار حقوق سر ماهشان را از خزانه صهیونیسم به شِت‌کوین دریافت می‌کنند هنگام خروج ضبط نموده، خودشان را هم آن‌قدر از «ایکس ری» رد کنند تا جاسوسی یادشان برود؛ خواه روس باشند یا انگلیزی یا جرمانی. حساب گروسی جداست و اگر آمد لازم است با لباس زیر به منزل مراجعت کند.
سیم- محصول‌سازی برای دولت فخیمه ادامه دارد. فرموده‌اند همین که بانوان می‌توانند بدون آنکه پایشان پیچ بخورد و سکندری بخورند در شوارع تردد کنند دستاورد یکساله دولت است؛ حبذا و صد بارک‌الله. پیشنهاد می‌شود دستاوردهای دیگر خفیه دولت که هنوز برای رعیت منکشف شده را به این ترتیب فهرست کنند و به خود، مانند شاهکار برجام سکه دهند:
1-همین که مردم در هوای آلوده تردد می‌کنند و ساقط نمی‌شوند از برکات دولت فخیمه است.
2- همین که قیمت لوبیا چیتی 1000 درصد رشد نکرده و 900 درصد گران شده خدا پدرمان را بیامرزد.
3-همین که قرار است به دلیل کم آبی خانه‌ای ساخته نشود از کرامات ماست.
4- همین که فرانچسکو چیزی زیادتر از اسنپ‌بک در چاه ویل برجام حقنه نکرده خدا عمرش دهد.(اقلاً 50 سکه می ارزد)
5-همین که تغییر پارادایم مورد استقبال عوام مردم از شهری و روستایی و فقیر و غنی و لنگ نان شب قرار گرفته، از مجاهدت‌های آقایان است.
چهارم- 30 روز فرصت دارید با « مذاکره» نگذارید ماشه دستپخت شیخ و ظریف را بچکانند. البته هنوز هم می‌توانید از امیرکبیرتان در پستوی مذاکره استفاده کنید که حیف است چنین استعدادی مشاوره ندهد. اقلاً اندازه 100 سکه مشاوره بدهد آنگاه به خوانسار یا نیویورک برود و استراحت بکند. یعنی مذاکره، دوای مجرب هر مصیبتی است که بر سر این ملت درآورده‌اید. از هدررفت ۷ میلیارد متر مکعب آب باران سیستان تا ۷ هزار میلیارد تومان هزینه انتقال آب سد طالقان و تا ساخت 40 هزار مسکن به جای 4 میلیون و بگیر و برو که این رشته سر دراز دارد.
پنجم: «امین میمندیان» نوشت: کاش یه مکانیزم ماشه هم برای پاداش‌هاتون در نظر می‌گرفتین که اگه برجام جواب نداد ۷۵۰ تا سکه برگرده به بیت‌المال.
ششم- طنز بدون شرحی هم بخوانید از قهرمان دیپلماسی ایران! در سال 98: « مکانیسم ماشه قابل عملیاتی‌شدن نیست. برجام یک سازوکاری دارد که مانع از نقض آن می شود(!). برجام نقض شده(!) و ایران آن را عملیاتی کرده. در 5 نامه‌ای به خانم موگرینی نوشتم قبل از خروج آمریکا و به ویژه بعد از خروج آمریکا رسماً سازوکار ماده 36 عملیاتی شده. بحث ماشه اصلاً جایگاهی در مورد ایران ندارد.»