تحقق اهداف متعالی ورزش با حرف «شدنی» نیست!(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
بارها نوشته و بنابر وظیفه حرفهای خود تاکید کرده‌ایم که ورزش امری تخصصی و به جای خود در دنیای امروز مقوله با اهمیتی است که کارکردهایی فراتر از بازی و تفریح کودکانه دارد. کار ورزش را مثل هر امر دیگری باید به اهلش سپرد، کسانی که ورزش را می‌شناسند، به اصطلاح ورزشی هستند و برای کار کردن در این عرصه و جلو بردن و تقویت ورزش انگیزه دارند.
ورزش به هیچ فرد، باند و گروه و شهر و قومیتی بدهکار نیست بلکه ابزاری مؤثر است با کارکردهای متنوع اجتماعی. باید هنر و غیرت آن را داشته باشیم که ورزش را در خدمت مردم و جامعه و منافع ملی به کار بگیریم. ورزش میراث خانوادگی و ارث پدری کسی نیست که بدون داشتن هنر و لیاقت و مشروعیت علمی، تخصصی و تجربی، به آن بچسبد و کنگر بخورد و لنگر بیندازد و از منافع و مواهبش به نفع خود و دار و دسته‌اش استفاده کند.
اتفاقا وزیر محترم ورزش هم چند روز پیش در جلسه‌ای به این موضوع پرداخته و صریحا گفته بود: «آدم‌های چسبیده به ورزش که منشا اثر نبودند، باید از ورزش بروند...» حرف آقای وزیر نشان می‌دهد داستان چسبیده‌ها و طلبکارها و بی‌هنرهای چنگ انداخته به بخش‌های مختلف ورزش، حرف این قلم و این نشریه و برداشت شخصی نیست بلکه معضلی مهم و جدی است که جلوی پیشرفت ورزش را گرفته و اجازه نمی‌دهد به جایگاه بالاتری صعود و شرایط بهتری را تجربه کند.
حالا که صحبت از آقای وزیر شد، خوب است به بخش دیگری از حرفهای ایشان در همان جلسه بپردازیم که با اشاره به مقاومت جانانه ملت ایران- از جمله جامعه ورزش- مقابل هجوم خونخواران آمریکایی- صهیونیستی که به معنای واقعی دشمن انسانیت و ننگ بشریت و نزد جهانیان منفور هستند، بر«حضور پر رنگ ورزشکاران ایرانی در مجامع بین‌المللی» و «به اهتزاز درآمدن پرچم مقدس» کشورمان تاکید می‌کند، هدف بزرگی که حرف همه دلسوزان و علاقه مندان به ورزش در این آب و خاک است اما حتما آقای وزیر می‌داند تحقق آن، با شعار دادن و اقدام نکردن، امکان‌پذیر نخواهد بود!
رسیدن به این هدف متعالی و حضور پرقدرت و افتخارآفرین ورزشکاران ایرانی به نحوی که دل مردم ایران و دوستداران این سرزمین ظلم‌ستیز را شاد کند و خار چشم دشمنان باشد، راه خودش را دارد و به مردان مرد و باغیرت و مدیر و مدبر و کاربلد و با انگیزه‌ای نیاز داریم که جامعه، مطالبات و انتظارات مردم و بالاخره اهداف و آرمان‌های ورزش را بشناسند و به مناصب به عنوان «سنگر خدمت و مبارزه» نگاه کنند، نه طعمه‌ای برای کسب منافع و سکویی برای پرش به پست‌های چرب و نرم‌تر!
همین هفته پیش آقای رئیس‌جمهور در شهر زنجان صریحا اعلام و برای چندمین بار تاکید کرد که: «کشور با افراد دانا، توانا و خلاق ساخته می‌شود.» می‌دانیم که آقای پزشکیان از شروع مسئولیت خود بر اصل«تخصص» و واگذاری امور به«کارشناس» تاکید داشته است. آقای دنیامالی هم در همان جلسه گفت: «در عرصه مدیریت باید از مدیران جوان و عاشق کار استفاده شود...» خب. تا اینجای کار همه چیز درست، از این به بعد می‌ماند «عمل» به این حرف‌ها.
«عمل درست» همان چیزی است که ورزش- و حوزه‌های دیگر در این مملکت- برای سر و سامان یافتن و روبراه شدن به آن احتیاج دارد. امیدواریم مدیر فعلی ورزش با سپردن امور به شایسته‌ها و اهل فن، عامل به حرف‌ها و شعارها باشد و خدای ناکرده مصداق این عتاب معروف و تکان دهنده الهی نباشد که:«... لِمَ تقولون ما لا تفعلون»!