اربعین متفاوت امسال(مقاله وارده)
محمدهادی صحرایی
أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً / آیا پنداشته‌ای قصّه اصحاب كهف و رقيم [در مقابل اين همه آيات قدرت و عجايب] از نشانه‌های عجیب ماست؟ سوره کهف آیه 9
وقتی کعبه معبد عابدان است، کربلا نیز معهد عاشقان است. وگرنه کدام مغناطیس، اینچنین مردمان را به هیجان می‌آورد و در اوج حرارت میانه تابستان، میلیون‌ها عاشق را از سراسر جهان به کربلا می‌کشاند؟ کدام هیجان و جایزه و پاداش مادی می‌تواند در گرمای 50 درجه، مردان و زنان خرد و کلان را به پیاده‌روی ده‌ها کیلومتری نجف تا کربلا وا دارد؟ مردمی که با قطعی دو ساعته برق، کلافه می‌شوند در آنجا چگونه هرم گرما را تحمل می‌کنند؟ جز این نیست که در آخرالزمان، نجف تا کربلا مرکز تحولات جهان می‌شود و کشتی نوح انتهای تاریخ را، در این‌جا خواهند ساخت. هرگز عجیب نیست مؤمنین و مستضعفینی که از تندباد حوادث و تلاطم مشکلات آخرالزمان به ستوه آمده‌اند، این‌گونه سر به راه بگذارند و به حسینی پناه ببرند که سریع‌ترین و وسیع‌ترین کشتی نجات است.
بگذار اسیران عالم تنگ ماده و غافلان، مسخره کنند و برنتابند. مگر چه می‌شود؟ مگر منکران صدها سال، نوح و یارانش را برای ساختن کشتی با تمسخر و متلک نمی‌آزردند؟ گمان می‌کنی کفار ظاهربین و خوکرده به محسوسات آن زمان، از اینترنشنال و منوتو و بی‌بی سی و امثال اینها، نفهم‌تر بودند؟ هرگز. آنها هم مثل اینها هرچه به حس آید را پذیرفته و هرچه به عقل و ماوراء مربوط می‌شود را نمی‌فهمیدند و تمسخر می‌کردند. استدلالشان هم مثل عقل و فهمشان کوچک و کوتاه بود. وقتی که آب از زمین جوشید و از آسمان شارید، می‌خواستند از امواج کوه پیکری که انگار می‌خواست زمین را به آسمان برساند، به کوه پناه برند و از آن بالا بروند. گمان می‌کردند خدایی که آن گونه سیلاب از زمین جوشانده و این‌گونه آبشاری از آسمان فرو می‌ریزد، نمی‌تواند آب را تا بالای کوه برساند و نمی‌دانستند در آن واقعه هولناک
«لاعاصِمَ الْيَوْمَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِلاَّ مَنْ رَحِم»1
به خواست خدا به زودی نجف و کربلا مرکز عالم خواهد شد و اتفاقات مهم و خیره‌کننده به وقوع خواهد پیوست. وعده خداست که مستضعفین زمین را به ارث می‌برند و کفار را برای انتقام به دست آنها می‌سپارد و آن روز اجرای عدالت بر ستمگران، سخت‌تر از ظلم امروز به مظلومان است. این سنت خداست که وقتی ستم از حد می‌گذرد و آه مظلومان به آسمان می‌رود و مؤمنین از شدت گرفتاری و بلاها کلافه می‌شوند، زمینه عذاب ستمگران پیدا می‌گردد. آنچه امروز در منطقه می‌گذرد را هم باید به شرایط سخت اربعین امسال اضافه کرد. سگ قلاده دریده آمریکا در منطقه که به نسل و حرث مسلمین رحم نمی‌کند و دنیا را کلافه کرده و غزه را به آتش کشیده، گویی همان شرایط پیش از عذاب مستکبران است که إن‌شاءالله همین گونه باشد.
راهپیمایی اربعینیِ نجف تا کربلا جهانی شده و در میان هیاهوی دستگاه رسانه‌ای استکبار جهانی، نگاه آزادگان و رسانه‌های آزاد جهان را به خود جلب کرده است. در اربعین‌های تابستانی که حرارت هوا رنگ پوست را تغییر می‌دهد آنکه پیاده‌روی اربعین رفته باشد می‌داند که چیزی جز عشق، انسان را به حرکت درنمی‌آورد. گویا هر زائر، به حسین که سلام خدا بر او، پناه می‌برد و در زیر قبه‌اش که تا عرش، حجابی ندارد از خدا خاتمه عمر ستمگران را و نجات مظلومان را التماس می‌کند که هر دو آنها با ظهور منتقم و منجی همیشه پیروز رخ خواهد داد. وقتی که یک عمر می‌توان سخن از زلف یار گفت، به خدای حسین قسم که تا قیامت می‌توان سخن از او گفت و شنفت و لذت برد. و حسین، رمز جهانی رفیق شدن مؤمنین آخرالزمانی است.
آنجا که از زمین تا به عرش، حجابی نیست زیر گنبد حسین است و آنجا که دهان زمینیان به گوش آسمانیان می‌رسد کنار قبر اوست. آنکه زیارت قبرش مثل زیارت خدا در عرش است حسین است و آنجا که همهمه و هجوم ملائک و آسمانیان برای زیارتش بیش از خیل میلیونی مردمان است کربلاست. آنکه یادش ذکر خدا و آرام جان و قند مکرر است حسین است. آنکه درمان دردها و مونس تنهائی‌هاست حسین است. آنکه رفیق اول و آخر است و سنگینی اعمال خیرمان با قطرات اشک برای اوست حسین است. آنکه یک قطره اشک برای او، دنیایی از گناه را ذوب می‌کند حسین است. آنکه هنگام تولد کاممان را با تربتش بازکردند و هنگام مرگ تربتش را زیر زبانمان می‌گذارند حسین است. مهربان‌تر از پدر و مادر، حسین است و... و آنکه باید به حق او، ظهور امام منتظر که سلام و صلوات خدا و خوبان و ما نثارش را برای نجات جهان بخواهیم حسین است.
سال 1404 با همه سالها تفاوت دارد. نه فقط با سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی که ما چندین نوع جنگ تحمیلی را تحمل و مدیریت کرده‌ایم، بلکه با همه سالیان از سه هزار سال پیش تاکنون و از تاریخ تولد بنی اسرائیل، متفاوت است. بنی اسرائیل، از آن زمان به بعد به اصلی‌ترین موضوع و مرکز و منشاء مناقشات و مشاجرات بزرگ جهان تبدیل شد. سابقه نداشته است که دشمن «در پسِ پرده» اسرائیل، با ما و رودررو بجنگد. رژیم اشغالگر قدس را که به نام اسرائیل می‌شناسیم، یهودیان صهیونیستی هستند که طبق قرآن عادت به جنگ نیابتی دارند و خودشان با ما جنگ مستقیم نمی‌کنند. آیه 14 سوره حشر می‌فرماید«آنان، به صورت گروهی و جز در آبادی‌هایی كه داراى استحكامات و دژ هستند، يا از پشت ديوارها، با شما نخواهند جنگيد. جنگشان ميان خودشان سخت است. آنان را متّحد مىپندارى ولى دلهاشان پراكنده است، زيرا آنان مردمانىاند كه نمىانديشند.»
صهیونیزم، تفکر شیطانی است که در هر دوره تاریخی در قومی حلول کرده و جنگ نیابتی شیطان علیه هدایت انسان را مدیریت کرده است. برادرکشی را با قابیل شروع کرد و با تمرد، در مقابل یک یک انبیاء و پیامبران ایستاد و مردم را علیه آنان شوراند. همین تفکر برادرکش و متمرد در قوم بنی اسرائیل، لانه کرد و روحیات و خلقیاتشان را بستر مناسبی برای طغیانگری یافت. از آن پس صهیونیزم، مأمور کارهای کثیف و زشت شد و یکی یکی عادات بد و گناهان را رواج داد تا به دوران خاتم‌الانبیاء که سلام خدا و خوبان نثارش رسید و به گفته ایشان هیچ قومی مثل یهود، پیامبر ما را نیازرد. از آن پس نیز هرچه از یهودیان صهیونی شده دیدیم و شنیدیم، توطئه و جاسوسی و قتل و دسیسه بوده است تا به دوران معاصری که به چشم خودمان جنایت بی‌حساب آنها را ملاحظه می‌کنیم رسیدیم که آخرینش پس از غزه، حمله مستقیم به ایران در جنگ 12 روزه است.
اربعین امسال در حالی برگزار می‌شود و زائران شجاعانه و شهادت‌طلبانه مهاجر الی‌الله می‌شوند که اسرائیل و آمریکا وحشی‌تر از همیشه به سیم آخر زده و برای سرزمین پیامبران و منطقه مسلمانان و منشاء خبرهای آخرالزمانی، خواب‌های بد دیده‌اند. جنایات باند تبهکار صهیونی از آمریکا و ناتو و اسرائیل گرفته تا قارون‌های کم عقل منطقه و سران منافق برخی کشورهای اطراف، در غزه، دل هر آزاده‌ای را خون کرده و روز روشن جوانمردان را شب تار کرده است. حمله آنها به ایران نیز اگرچه با پاسخ له‌کننده مواجه شد، هنوز خاطرمان غصه‌دار شهدا و عزیزانمان است و آرام نگرفته‌ایم. خواست عموم زائران اربعینی از همه کشورها، نابودی «مزاحمان ظهور» است که شیاطین صهیونی و همکاران و همراهان اویند و با تحقق آن، حکومت مستضعفان محقق خواهد شد و جهانِ پس از ظهور، لذت زندگی بی‌دردسر و مشقت را خواهد چشید. جهانی که در آن ظلمی نیست و مستضعفان، به ارث خود رسیده و مظلومین احقاق حق شده‌اند.
و حسین جان؛ آرام جان ما تویی و آنچه در ایران و غزه دیده و می‌بینیم، گوشه‌ای از رنج‌های توست. ما مظلومان و مستضعفین تاریخ، به «هَل مِن ناصر» تو لبیک گفته و خود را به سلاح و صبر تجهیز کرده و در مقابله و مقاتله با دشمنان به روز شده تو که آمریکا و اسرائیل و دیگر شیاطین‌اند، مُصرّ و مستحکم‌اند و از تو فرماندهی می‌خواهیم. این مردمی که در این گرمای طاقت‌سوز، بدن‌هاشان را نه با پاها، که با دلهاشان به سوی تو می‌کشند از تو، تو را می‌خواهند و فریادشان این است که: سلیمانا بیا بردار بار از شانه موری/ مرا باری است از غم که سنگین است بر دوشم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- [نوح] گفت: «امروز در برابر فرمان خدا هيچ نگاهدارندهاى نيست، مگر كسى كه
[خدا به او] رحم كند.». سوره هود آیه 43