الگوی رفتاری امام حسین (ع) در قرض‌الحسنه(حکایت خوبان)
فقیری از انصار برای تقاضای کمک نزد امام حسین (ع) آمد. آن حضرت قبل از آنکه فقیر سخن بگوید، به او فرمود: برادر انصاری! چهره خود را از ذلت تقاضا کردن حفظ کن و تقاضای خود را در صفحه‌ای بنویس. من به خواست خدا آنچه را که مایه شادمانی‌ات است به تو خواهم داد. او در کاغذی نوشت: فلانی مبلغ پانصد دینار از من طلب دارد و اصرار می‌کند که آن را بپردازم با او صحبت کن که مرا تا هنگام تمکن مالی مهلت دهد. حضرت نوشته او را خواند و سپس به خانه خود رفت و کیسه‌ای محتوی هزار دینار آورد و به او داد و فرمود: پانصد دینار از این مقدار را به طلبکارت بده و بقیه را در سایر نیازمندی‌هایت مصرف کن، و نیاز خود را فقط به افراد دیندار، جوانمرد و انسان‌های پاک‌سرشت بگو، چون دیندار، به جهت دینش آبروی تو را حفظ می کند، و جوانمرد به سبب جوانمردی‌اش از ناامید ساختن تو حیا می‌کند و انسان پاک نیز شرافتش مانع می‌شود که تو را با دست خالی رد کند و می‌داند که تو دوست نداری آبرویت ریخته شود.(۱)
____________
۱- تحف العقول، ص ۲۸۱