بحران پنهانسازی در دانشگاههای انگلستان
گزارشهای جدید نشان میدهد که تعداد تعدیل نیروها در آموزش عالی انگلستان ممکن است بسیار بیشتر از آن چیزی باشد که پیشتر تصور میشد؛ طبق تحقیقات جدید، بیش از
۲۰ هزار موقعیت شغلی ممکن است تحت تأثیر قرار گرفته باشند.
به گزارش ایسنا، ربکا هریسون، استاد سابق دانشگاه آزاد انگلیس، گفته است که شدت کاهش امنیت شغلی در دانشگاهها «نگرانکننده» است و اضافهکرده که مؤسسات آموزش عالی درباره میزان واقعی این تعدیلها شفاف عمل نکردهاند.
هریسون، به همراه دیویدهاروی، خزانهدار سابق اتحادیه دانشگاهها و دانشکدههای انگلستان (UCU)، پس از انجام یک نظرسنجی از ۳۴۹ نفر از کارکنان دانشگاهی در ۹۷ مؤسسه آموزش عالی، تخمین زدهاند که آمار رسمی منتشرشده درباره تعدیلها در این بخش، بهشدت کمتر از واقعیت است.
این گزارش برآورد میکند که در حالی که ۸,۹۰۰ نفر در ۱۶۵ مؤسسه آموزش عالی درگیر یا قربانی اخراجهای اجباری شدهاند، حدود ۱۱,۵۰۰ نفر دیگر تحت تأثیر «اخراجهای پشتپرده» قرار گرفتهاند. این موارد شامل استعفای داوطلبانه همراه با مزایا، توقف روند استخدام، تمدید نشدن قراردادهای کوتاهمدت و سیاستهای اخراج و استخدام مجدد میشود.
این آمار از برآوردهای قبلی فراتر میرود؛ به طوری که اتحادیه UCU در اوایل امسال پیشبینی کرده بود که تا پایان سال تحصیلی جاری، ۱۰ هزار نفر از کارکنان ممکن است این بخش را ترک کنند.
در این نظرسنجی، ۸۶ نفر گزارش دادهاند که دانشگاه آنها اقدام به انجماد استخدام کرده و ۷۸ نفر از تمدید نشدن برخی از قراردادهای کوتاهمدت خبر دادهاند.
پژوهشگران میگویند این تعدیلها تأثیرات گستردهای بر کیفیت آموزش، تحقیق و آزادی علمی گذاشتهاند. این نظرسنجی نشان میدهد ۲۱ درصد از شرکتکنندگان ادعا کردهاند که انتخاب افراد برای اخراج، با انگیزه انتقام از فعالیتهای اتحادیهای بوده و ۳۶ درصد احساس کردهاند که افراد منتقد مدیریت، به طور عمدی هدف قرار گرفتهاند. همچنین ۳۶درصد دیگر گفتهاند که پس از اخراجها، آزادی علمی دچار خدشه شده است. یکی از افراد شرکتکننده در گزارش گفته است: مثل این بود که شاهد تولد فاشیسم باشیم، زیرا همکارانی که برای اخراج هدف قرار گرفته بودند، عمدتاً از دیگران جدا و منزوی شده بودند.
هریسون اینطور استدلال میکند که موقتیسازی نیروی کار در این بخش- یعنی گرایش به قراردادهای کوتاهمدت به دلیل کمبود فرصتهای شغلی- آزادی علمی را نیز تحت تأثیر قرار داده است، زیرا پژوهشگران نمیخواهند بحثبرانگیز یا منتقد مدیریت بهنظر برسند، چراکه همیشه باید دنبال موقعیت شغلی بعدی باشند.
هاروی، استاد سابق دانشگاه لستر نیز هشدار داد که قراردادهایی که بین بانکها و دانشگاهها بسته میشود، میتواند تا دههها (در بعضی موارد تا ۵۰ سال) بر وضعیت مالی دانشگاهها تأثیر بگذارد و بحران مالی این بخش را طولانیتر کند. او همچنین تأکید کرد که این قراردادها معمولاً بسیار محرمانه هستند.
به طور کلی، این نظرسنجی نشان میدهد ۹۱درصد از کارکنان شاهد بدتر شدن شرایط کاری خود بودهاند، از جمله کاهش همدلی در محیط کار و افت روحیه پس از اخراجها. همچنین ۹۰درصد از آنها بروز اضطراب، استرس، افسردگی یا سایر مشکلات سلامت روان را به عنوان پیامد فرآیندهای اخراج ذکر کردهاند.