این پرچم باید سرپا بماند و ماند (به جای گفت و شنود)
امروز با سالروز شهادت امام سجاد علیه‌السلام همزمان است. امام بزرگواری که ماندگاری واقعه عاشورا مدیون روایت حضرت ایشان(ع) و خواهر فداکارش حضرت زینب کبری(س) است که اگر این‌گونه نبود، آن واقعه عظیم و سرنوشت‌ساز با تحریف دشمنان، وارونه روایت می‌شد. امروز به همین مناسبت ستون گفت و شنود را به‌گونه‌ای متفاوت از همه روزها می‌نگاریم و به بخشی از بیانات رهبر معظم انقلاب در این زمینه اختصاص می‌دهیم.
«محرّم فقط دهه عاشورا نیست؛ یک حادثه عظیم در ایّام محرّم در تاریخ اتّفاق افتاده که این حادثه تمام‌شدنی نیست. نه به معنای اینکه نظایر آن و اشباه آن استمرار پیدا می‌کند -آن به جای خود محفوظ، که بحث دیگری است- امّا خود این حادثه مثل خورشیدی است که غروب ندارد» (۲۸/۰۷/۱۳۹۵)... «شما ببینید خون مطهر حسین‌بن‌علی(علیه‌السلام) در کربلا در غربت بر زمین ریخته شد، اما بزرگ‌ترین مسئولیتی که بر عهده امام سجاد(علیه‌الصلاة والسلام) و زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) قرار گرفت، از همان لحظه اول این بود که این پیام را روی دست بگیرند و به سرتاسر دنیای اسلام آن را، به شکل‌های گوناگون، منتقل کنند. این حرکت برای احیاء دین حقیقی و دین حسین‌بن‌علی و آن هدفی که امام حسین برای آن شهید شد، یک امر ضروری و لازم بود. البته اجر الهی برای امام حسین محفوظ بود، می‌توانستند او را در بوته سکوت بگذارند، اما چرا امام سجاد(علیه‌السلام) تا آخر عمر - سی سال بعد از او، امام سجاد زندگی کردند- در هر مناسبتی نام حسین، خون حسین و شهادت اباعبدالله را مطرح کردند، آن را به یاد مردم آوردند؟ این تلاش برای چه بود؟ بعضی خیال می‌کنند این کار برای انتقام گرفتن از بنی‌امیه بود، در حالی‌که بنی‌امیه بعدها از بین رفتند. امام رضا(علیه‌السلام) که بعد از آمدن بنی‌عباس است، چرا به ریّان‌بن‌شبیب دستور می‌دهد مصیبت‌نامه اباعبدالله را در میان خودتان بخوانید؟ آن وقت که بنی‌امیه نبودند، تارومار شده بودند. این کار برای این است که راه حسین‌بن‌علی و خون او عَلَم و پرچم حرکت عظیم امت اسلام به سوی هدف‌های اسلامی است، این پرچم باید سرپا بماند، تا امروز هم بر سر پا مانده و تا امروز هم هدایت کرده است». (۱۶/۰۴/۱۳۸۳).