فرمان خدا برای اعلام جانشینی پیامبر(ص) (حکایت خوبان)

 

 

هنگامی که پیامبر(ص) برای اولین‌بار حضرت علی(ع) را رهبر بعد از خودش انتخاب کرد، جمعی از قریش به حضور پیامبر(ص) آمده و عرض کردند: ای رسول خدا! مردم تازه مسلمان هستند (و هنوز اسلام بر اعماق دل و وجودشان نفوذ نکرده) از این‌رو راضی نیستند که تو دارای مقام نبوت باشی ولی مقام امامت به پسر عمویت علی(ع) واگذار شود. اگر مدتی صبر کنی (تا اسلام به خوبی در دل‌ها تثبیت شود) و بعد امامت علی(ع) را اعلام نمایی بهتر است. پیامبر(ص) در پاسخ فرمود: من این کار را به رأی و اختیار خودم انجام نداده‌ام، بلکه فرمان خداست. گفتند: اگر پیشنهاد ما را به جهت مخالفت با دستور خدا نمی‌پذیری پیشنهاد دیگری می‌کنیم، و آن اینکه در امر خلافت مردی از قریش را با علی(ع) شریک گردان تا دل‌های مردم به سوی علی(ع) متوجه و آرام شود و در نتیجه امر خلافت و رهبری آسیب‌پذیر نگردد و مردم در این مورد با تو مخالفت نکنند. در این هنگام جبرئيل این آیه را نازل کرد:‌ «لئن اشرکت لیحبطن عملک و لتکونن من الخاسرین» اگر مشرک شوی تمام اعمالت نابود می‌شود و از زیانکاران خواهی بود.(زمر-65)(1)

____________

1- مناقب ابن شهرآشوب، ج3،‌ص38