اخبار ویژه
تروریست باشید تا از فهرست کشورهای یاغی حذف شوید!
17 خردادماه، مجلس سنای آمریکا نام کشور سوریه را از فهرست کشورهای موسوم به «یاغی» حذف کرد. پیشتر آمریکا کشورهای ایران، روسیه، سوریه، کره شمالی، کوبا و ونزوئلا را در فهرست کشورهای یاغی قرار داده بود. کشورهای مذکور به خصومت با منافع واشنگتن، حمایت از تروریسم، تلاش برای دستیابی به سلاح‌های کشتار جمعی یا نقض گسترده حقوق بشر متهم هستند. آمریکا از سال ۱۹۷۹ میلادی، سوریه را به‌عنوان کشور حامی تروریسم معرفی کرد و این عنوان موجب اعمال تحریم‌های گسترده از جمله منع صادرات نظامی، محدودیت کمک‌های خارجی و کنترل مبادلات مالی شده بود. اقدام جدید آمریکا در مسیر عادی‌سازی روابط واشنگتن با حکومت جدید سوریه صورت گرفته است. پیش از این نیز آمریکا، تحریم‌های سوریه را به مدت شش ماه لغو کرده بود. واشنگتن قصد دارد، روابط سیاسی خود با حکومت الجولانی را تقویت کرده و به بالاترین سطح ممکن برساند.
در حالی مجلس سنای آمریکا اقدام به حذف سوریه از فهرست کشورهای به اصطلاح یاغی کرده است که اصالتاً آنچه در سوریه از سال 2011 تا 2024 اتفاق افتاده و این کشور را دچار این وضعیت کرده، تا آنجاکه چیزی به عنوان زیر ساخت شهری از این کشور باقی نمانده و میلیون‌ها نفر طی این سالها کشته، زخمی و آواره شده‌اند، محصول حمایت‌های آمریکا از تروریست‌هایی بوده که امروز همین افراد حاکمان جدید این کشور شده‌اند. تا همین سال گذشته با مصوبه سنای آمریکا و کنگره، سلاح و پول در اختیار تحریرالشام و بقیه گروه‌های تروریستی قرار می‌گرفت تا حکومت مستقر و قانونی را سرنگون کنند و برای فشار به دولت بشار اسد، سوریه در فهرست کشورهای یاغی قرار می‌گرفت و امروز برای خوش رقصی تروریست‌های سابقه‌دار درون قدرت در سوریه، این کشور از این فهرست حذف می‌شود تا دولت دست نشانده الجولانی بتواند در نرد عشق با صهیونیست‌ها، خاک بیشتری از کشور سوریه را در اختیار متجاوزین صهیونیست قرار دهد و اربابان آمریکایی را راضی کند. شرط حذف آمریکا برای این کشورها که با برچسب یاغی در فهرست چنین اتهامی قرار گرفته‌اند، نوکری برای آمریکاست و الجولانی در سفر دوره‌ای ترامپ به غرب آسیا و با حضور در امارات و وقتی مورد تمجید و ستایش رئیس‌جمهور آمریکا قرار گرفت، ثابت کردکه او می‌تواند نوکر وفاداری برای سناتورها و مقامات آمریکایی باشد و کشور او در لوای یک حکومت تروریستی از این پس می‌تواند از فهرست کشورهای یاغی خارج شود.
کاش توان درک داشتند
«احمد- ز» از همکاران نشریات غربگرا نوشته: «تنها فرصت برای نجات مذاکرات ایران و آمریکا از شکست، سفر پوتین به تهران به قصد میانجیگری است که آن هم مشخص نیست چقدر راهگشا باشد... خداوندا ببخش بر تحلیلگری که از شدت درماندگی، پوتین را هم فرصت می‌انگارد! «فَكَيْفَ حيلَتي يا سَتّارَ الْعُيِوبِ وَ يا عَلّامَ الْغُيُوبِ وَ يا كاشِفَ الْكُروُبِ».
نمی‌فهمد (شاید هم می‌فهمد و خود را به نادانی می‌زند) که اولاً پوتین برای میانجیگری به تهران نمی‌آید و سفر او در پاسخ به سفر دی‌ماه سال گذشته آقای پزشکیان به مسکو، و برای گسترش روابط دوجانبه با ایران است؛
ثانیاً همین حالا یکی باید میان ترامپ و پوتین وساطت کند که روابط‌شان شدیداً شکرآب است و ترامپ اخیراً چندبار به پوتین به خاطر تمکین نکردن از خواسته‌هایش در جنگ اوکراین، بد و بیراه گفته است.
پوتین هم، آمریکا را شریک عملیات غافلگیرانه اخیر ناتو (در پوشش اوکراین) به عمق خاک روسیه و انهدام چندین هواپیما می‌داند و چند نوبت گفته که اعتمادش به آمریکا در موضوع اوکراین اشتباه بوده است.
او نمی‌خواهد درک کند که مشکل مذاکرات ایران و آمریکا، فقدان میانجی نیست؛ بلکه روان‌پریشی ترامپ است که حتی با نزدیک‌ترین متحدان و منصوبان خود نمی‌تواند توافق کند و هر چند وقت یک بار، با چند نفر، به تیپ و تاپ هم می‌زنند؛
آخرینش، دعوا و درگیری با ایلان ماسک و بادنجان کاشتن زیر چشم او و اخراجش از دولت، و متقابلاً متهم شدن ترامپ به مشارکت در پرونده قاچاق جنسی و تجاوز به زنان و کودکان در پرونده تهوع‌آور «جیمز اپستین»!
کاش این شبه تحلیلگر می‌توانست بفهمد که پریشان حالی ترامپ، موجب شده یکی در میان بگوید توافق با ایران نزدیک است و سپس (برخلاف حقوق تصریح شده در معاهده NPT) ادعا کند ایران نباید برنامه غنی‌سازی یا حتی نیروگاه هسته‌ای داشته باشد. درک نمی‌کند که ایران، هرگز زیر بار تعطیلی غنی‌سازی نخواهد رفت.
همچنین، نمی‌فهمد که نباید راز و نیاز بلند بالای امیر مؤمنان(ع) با پروردگار متعال را خرج ابتذال خود و احساس ذلت در مقابل ترامپ و آمریکا کند. نمی‌داند که سرانجام شیدایی زایدالوصف به آمریکا و مذاکره، به جنون می‌کشد. می‌گویند مردی، سراغ روانپزشک رفت و گفت؛ «آقای دکتر! هر شب کابوس می‌بینم که با گاوها، مسابقه فوتبال دارم... گلّه‌ای حمله می‌کنند... لگدمال می‌شوم و سرآسیمه، از خواب می‌پرم.
پزشک، قرص تجویز کرد و گفت «از امشب بخور تا دیگه کابوس نبینی». مرد، نسخه را گرفت که برود... اما برگشت و با مِنّ و مِن پرسید: «آقای دکتر! نمیشه قرصا رو از فردا شب بخورم؟!».
پزشک با تعجب پرسید «برا چی؟ مگه نگفتی کابوس، اذیتت می‌کنه؟!». مرد جواب داد: «چرا آقای دکتر! اما راستشو بخواین...آخه... امشب، بازی فیناله»!
فایننشال‌تایمز: ترامپ پس از تهدید عقب‌نشینی می‌کند
دونالد ترامپ از تهدیدهای نظامی و تجاری استفاده می‌کند، اما در عمل اغلب عقب‌نشینی می‌کند. این رویکرد به‌ویژه در جنگ تجاری با چین و تهدیدات علیه ایران مشاهده می‌شود.
این ارزیابی را روزنامه فایننشال‌تایمز منتشر کرد و نوشت: بسیاری از سرمایه‌گذاران جهانی از اصطلاحی تازه به نام «معامله تاکو» صحبت می‌کنند. «Taco» مخفف جمله‌ای است که آرمسترانگ آن را ابداع کرده است یعنی «ترامپ همیشه عقب‌نشینی می‌کند». این الگو به خوبی در رویکرد تجاری دولت ترامپ دیده می‌شود: رئیس‌جمهور آمریکا وعده می‌دهد، تعرفه‌های سنگین بر واردات اعمال می‌کند، اما پس از واکنش منفی بازارها، یا عقب می‌نشیند یا اجرای آن را به تعویق می‌اندازد.
این الگو در مواجهه با کانادا و مکزیک، سپس در مورد تعرفه‌های «متقابل» علیه تقریباً تمامی کشورها و تعرفه ۱۴۵ درصدی علیه چین مشاهده شده است. تهدید به اعمال تعرفه ۵۰ درصدی بر اروپا نیز تنها به اندازه یک آخر هفته دوام آورد. به این ترتیب، اصطلاح «تاکو» پدید آمد. هفته گذشته در کنفرانس خبری، ترامپ از شنیدن این اصطلاح خشنود نشد و آن را «سؤالی زننده» نامید. اما شاید آنچه واقعاً زننده بود، نه لحن سؤال، بلکه صحت آن بود. «تاکو» نه‌تنها برای سرمایه‌گذاران یک ابزار تحلیلی است، بلکه می‌تواند به‌عنوان کلید درک سیاست خارجی ترامپ نیز عمل کند.
جرمی شاپیرو، از شورای روابط خارجی اروپا تأکید می‌کند که ترامپ از تهدیدهای نظامی هولناک لذت می‌برد، اما به ندرت به مرحله عمل می‌رساند. ترامپ در دوره نخستش کره‌شمالی را به «آتش و خشم» تهدید کرد و حتی از نابودی کامل افغانستان ظرف ۱۰ روز صحبت کرده. اما در عمل وارد مذاکرات با کره‌شمالی درباره برنامه هسته‌ای شد. وقتی این مذاکرات شکست خورد، نه «آتش و خشم» در کار بود و نه حتی واکنش جدی. کره‌شمالی برنامه تسلیحات هسته‌ای را با سرعت بیشتری پیش برد، در حالی که به نظر می‌رسد دونالد ترامپ اساساً از یاد برده که مسئله‌ای به نام کره‌شمالی وجود داشته است. در مورد افغانستان، دونالد ترامپ در نهایت با خروج نیروهای آمریکایی موافقت کرد، بدون آن که امتیاز واقعی‌ای از طالبان بگیرد.
با بررسی دو دوره حضور ترامپ در قدرت، جرمی شاپیرو به ۲۲ مورد تهدید به استفاده از زور اشاره می‌کند، اما تنها در دو مورد این تهدیدها به اقدام واقعی منجر شده‌اند. در مجموع، ۲۵ مورد استفاده واقعی از زور ثبت شده که عمدتاً شامل حملات محدود علیه گروه‌های تروریستی مانند داعش یا القاعده بوده‌اند.
از ایران تا تایوان؛ چرا ترامپ تهدید می‌کند، اما عمل نمی‌کند؟ جرمی شاپیرو با مرور سوابق ترامپ به نتیجه‌ای روشن می‌رسد: او از تهدید و زور همان‌طور استفاده می‌کند که یک قلدر در حیاط مدرسه به کار می‌برد: در ظاهر بزرگ و قدرتمند به نظر می‌آید، اما در عمل از رویارویی واقعی هراس دارد. در نگاه شاپیرو، خشونت واقعی تنها زمانی رخ می‌دهد که طرف مقابل به وضوح ضعیف‌تر باشد و هیچ امیدی به واکنش مؤثر نداشته باشد.
این تحلیل درباره کاربرد اصل «تاکو» در بحران‌های سیاست خارجی آموزنده است. ترامپ به طور مکرر تهدید کرده که در صورت شکست مذاکرات برای محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران، حمله نظامی را در دستور کار قرار می‌دهد. اما بررسی سوابق و رفتارهای گذشته نشان می‌دهد که فارغ از نتیجه مذاکرات، او به احتمال زیاد از هرگونه اقدام نظامی اجتناب خواهد کرد. در مورد اوکراین، دونالد ترامپ احتمالاً بیشتر از دولت بایدن نسبت به هرگونه اقدامی که منجر به تشدید درگیری با روسیه شود، محتاط خواهد بود. همچنین بعید است که ترامپ خود را درگیر جنگی بر سر تایوان کند، چرا که در نگاه او، هیچ نفع فوری و حیاتی در درگیر‌شدن در چنین جنگی نخواهد بود.
آنچه ترامپ را متمایز می‌کند، نه بی‌میلی به جنگ، بلکه تضاد عمیق میان لفاظی‌های سرسختانه و احتیاط واقعی در عمل است. او عملاً شعار مشهور تئودور روزولت «آرام صحبت کن و چماق بزرگی به دست داشته باش» را به طور معکوس به اجرا درمی‌آورد: ترامپ ترجیح می‌دهد با صدای بلند فریاد بزند، در حالی که در دستش تنها یک مداد دارد.
تعطیلی صندوق پوششی خیریه ملی یهودی در کانادا پس از 57 سال
کانادا پس از ۵۷ سال وضعیت خیریه صندوق ملی یهودی را لغو کرد و پس از رد درخواست تجدیدنظر نهائی توسط دادگاه، آن را مجبور به تعطیلی کرد. دادگاه فدرال کانادا 30 می تصمیم بر لغو وضعیت خیریه صندوق ملی یهودی کانادا (JNF) گرفت و ۵۷ سال حمایت معاف از مالیات از استعمار صهیونیستی در فلسطین را پایان داد. این صندوق، در پوشش خیریه کمک‌های مالی کانادایی‌ها را به پروژه‌های نظامی اسرائیل و پاکسازی قومی فلسطینی‌ها هدایت می‌کرد که اخیراً به دلیل سبزشویی جنایات جنگی از طریق کاشت جنگل بر روی روستاهای خالی از سکنه فلسطینی محکوم شده است. در حالی که CRA ابتدا در آگوست ۲۰۲۴ وضعیت آن را لغو کرده بود، حکم دادگاه این دستور را تثبیت می‌کند و سازمان را مجبور می‌کند فعالیت‌هایش را تعطیل کند. این صندوق به ظاهر خیریه یکی از قدیمی‌ترین نهادهای صهیونیستی کانادا بوده است که اکنون از نظر قانونی منحل شده است.
سال گذشته یک مؤسسه اسلامی مستقر در انگلیس هم اعلام کرد که برخی از سازمان‌های به اصطلاح خیریه در این کشور با سوءاستفاده از جایگاه خود، برای ارتش رژیم صهیونیستی کمک مالی جمع‌آوری می‌کنند.
کمیسیون اسلامی حقوق بشر که تحقیقات گسترده‌ای را درباره فعالیت‌های پشت پرده نهادهای وابسته به رژیم صهیونیستی در انگلیس صورت داده است، طی نامه‌ای به «چریتی کامیشن» (نهاد ناظر بر عملکرد مؤسسات خیریه) هشدار داد که فعالیت‌های این مؤسسات با برنامه‌های خیریه‌ای متناسب نیست.
بر اساس قوانین «چریتی کامیشن» جمع‌آوری پول برای ارتش یک کشور خارجی، فعالیت خیریه‌ای محسوب نمی‌شود. اما تحقیقات کمیسیون اسلامی حقوق بشر انگلیس نشان می‌دهد که دو موسسه«یوکی‌گیوز»
(UK Gives) و «یوکی تورمت» (UK Toremet) که به عنوان خیریه در «چریتی کامیشن» ثبت شده‌اند برای حمایت از ارتش رژیم صهیونیستی کمک‌مالی جمع‌آوری می‌کنند.
گفته می‌شود که «چریتی کامیشن» در سال ۲۰۱۵ میلادی، تحقیقاتی را درباره فعالیت‌های پشت پرده «یوکی تورمت» آغاز کرد، اما مشخص نیست که چرا طی 10 سال گذشته در برابر این تخلف آشکار سکوت کرده است.
یافته‌های کمیسیون اسلامی حقوق بشر انگلیس حاکی است، مؤسسه «وان پیپل»«که پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ (۱۵ مهرماه ۱۴۰۲) در انگلیس تأسیس شد، با استفاده از منابع مالی «یوکی تورمت» برای ارتش رژیم صهیونیستی تجهیزات نظامی خریداری کرده است.
«کی‌ئی‌اچ‌گیوز» نیز از دیگر موسساتی است که بر اساس تحقیقات کمیسیون اسلامی حقوق بشر انگلیس، میلیون‌ها دلار برای حمایت از سربازان صهیونیستی کمک مالی جمع‌آوری کرده است.
مسعود شجره رئیس این نهاد اسلامی در واکنش به ثبت چنین موسساتی گفته که ثبت چنین مؤسسات خیریه‌ای یک تخلف بزرگ از سوی «چریتی کامیشن» محسوب می‌شود. وی افزوده که این نهاد دولتی «موظف است سوءاستفاده آشکار از جایگاه خیریه را برای انجام فعالیت‌هایی که از نظر اخلاقی نفرت‌انگیز، از نظر قانونی مشکوک و مجرمانه هستند، بررسی کند.»
در حالی این مؤسسات به ظاهر خیریه به کمک ماشین کودک‌کشی صهیونیست‌ها آمده‌اند که هر روز در شهرهای انگلیس و اروپا و حتی اخیراً در پارلمان اروپا برخی نمایندگان، حمایت از اسرائیل و نسل‌کشی فلسطینی‌ها را محکوم و نظاره کردن این جنایت‌ها را ننگ بر کشورهای اروپایی می‌دانند.
بر اساس نظرسنجی‌ها، بیشتر مردم انگلیس خواهان پایان نسل‌کشی در غزه هستند. طبق یافته‌های مؤسسه «یوگاو» ۶۹ درصد مردم این کشور معتقدند که رژیم صهیونیستی باید عملیات نظامی در غزه را پایان دهد. ۵۶ درصد هم از دولت لندن می‌خواهند که مجوز صادرات سلاح به رژیم صهیونیستی را در طول جنگ در غزه به حالت تعلیق درآورد.