گزارش کیهان از یک شوک بزرگ به غربگرایان
رأی قاطع مردم لبنان به مقاومت حزب‌الله قدرتش را به رخ کشید
سرویس خارجی-
فهرست‌های انتخاباتی «توسعه و وفاداری» وابسته به مقاومت (جنبش امل و حزب‌الله) در انتخابات جنوب لبنان به پیروزی قاطع دست یافتند و در شهرها و روستاهای مختلفی از جمله شقرا، جویا، عیترون و النبطیه پیشتاز رقابت شدند؛ بدین ترتیب جنبش محبوب حزب‌الله، در میان انبوهی از تبلیغات دشمنان مقاومت، قدرت خود را یک‌بار دیگر به رخ کشید.
جنوب لبنان، که در طول دهه‌های گذشته همواره خط مقدم مقابله با اشغالگری رژیم آپارتاید اسرائیل بوده، به‌حق پایگاه مردمی و عقیدتی مقاومت در لبنان شمرده می‌شود. محبوبیت گسترده حزب‌الله و جنبش امل در این منطقه نه‌تنها ریشه در نقش محوری آنان در آزادسازی مناطق اشغالی دارد، بلکه در پیوند عمیق آن‌ها با زندگی روزمره مردم جنوب نیز تجلی یافته است. پس از اشغال جنوب لبنان توسط رژیم اسرائیل در سال ۱۹۸۲ (۱۳۶۱ شمسی) و تشکیل نوار اشغالی تحت کنترل «ارتش جنوب لبنان» به رهبری «آنتوان لحد»، که تحت فرماندهی و حمایت مستقیم رژیم اسرائیل بود، گروه‌های مقاومت اسلامی، به‌ویژه حزب‌الله، به سرعت در این منطقه بسیج شدند. طی دو دهه نبرد سخت و پیگیر، حزب‌الله موفق شد با اتکا به مردمی‌ترین پشتیبانی در روستاهای مرزی، مقاومت را نهادینه کرده و در سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹ شمسی)، رژیم صهیونیستی را وادار به عقب‌نشینی بی‌قید و شرط از اغلب مناطق اشغالی جنوب لبنان کند؛ عقب‌نشینی‌ای که نقطه عطفی در تاریخ نبردهای «اعراب و اسرائیل» و نخستین پیروزی از این نوع بدون مذاکره یا امتیازدهی محسوب می‌شود.
در جریان جنگ ۳۳ روزه سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵ شمسی)، جنوب لبنان بار دیگر آماج شدیدترین حملات هوائی و زمینی رژیم آپارتاید قرار گرفت، اما مردم این منطقه نه‌تنها از مقاومت فاصله نگرفتند، بلکه بار دیگر با پشتیبانی لجستیکی، پناه‌دادن به رزمندگان، و حتی مشارکت مستقیم در امدادرسانی، به نماد استقامت ملی تبدیل شدند. پس از جنگ، حزب‌الله با بازسازی سریع زیرساخت‌های تخریب‌شده، کمک‌های مستقیم به خانواده‌های آسیب‌دیده و اجرای پروژه‌های عمرانی، بر محبوبیت خود افزود و تصویر یک نیروی صرفاً نظامی را به بازیگری تمام‌عیار در عرصه اجتماع و خدمات عمومی گسترش داد. همچنین جنبش امل، که پیشینه‌ای قدیمی‌تر دارد و با نام سید بزرگ ایرانی، «موسی صدر»، در ذهن‌ها گره خورده است، همواره با پایگاه اجتماعی مستحکم در نبطیه، صور، بنت جبیل و دیگر مناطق شیعه‌نشین جنوب شناخته شده و مکمل نقش میدانی حزب‌الله بوده است. گرچه امل سال‌هاست که در حاشیه حزب‌الله است، اما نامِ «صدر» همچنان امل را محبوب نگاه داشته است.
در انتخابات مختلف، از جمله انتخابات پارلمانی سال‌های ۲۰۰۹، ۲۰۱۸ و ۲۰۲۲ (۱۳۸۸، ۱۳۹۷ و ۱۴۰۱ شمسی)، فهرست مشترک حزب‌الله و امل تقریباً تمامی کرسی‌های حوزه‌های جنوب را با آرای بالا تصاحب کرده‌اند، که بیانگر وفاداری قوی مردمی است. در کنار این موارد، مناسبت‌های فرهنگی و دینی مانند اربعین حسینی یا مراسم‌های سالگرد شهادت فرماندهان مقاومت، با حضور گسترده مردم جنوب و حتی جوانان متولد پس از دوران اشغال، گواهی دیگر بر عمق ریشه‌های مقاومت در جنوب لبنان است. در این منطقه، مقاومت نه یک انتخاب سیاسی، بلکه بخشی از هویت تاریخی و دینی مردم شده و هرگونه تهدید علیه حزب‌الله یا امل، از نظر بسیاری از اهالی جنوب، تهدیدی مستقیم علیه امنیت، عزت و حتی معیشت آنان تلقی می‌شود.
باز هم پیروزی در انتخابات
حالا نیز، پس از جنگ سنگین اخیر، باز در بر همان پاشنه می‌چرخد و با وجود تبلیغات سنگین جریان غرب‌گرا در این کشور علیه این جنبش محبوب، مقاومت عالی‌ترین جایگاه را در قلب مردم جنوب دارد و پایگاه قدرتمند خود را حتی قدرتمندتر کرده است. چهارمین و آخرین مرحله از انتخابات شهرداری‌ها و شوراهای محلی در استان‌های جنوب و نبطیه، روز شنبه ۲۴ مه ۲۰۲۵ (3 خرداد 1404)، در فضائی آرام و منظم برگزار شد و به پایان رسید. مردم جنوب از صبح زود در روستاهای خود حاضر شدند و با شرکت در انتخابات، بار دیگر حمایت خود را از مقاومت و راه شهدا نشان دادند. خبرنگار شبکه «المنار» لبنان در این‌باره گزارش داد که فهرست‌های انتخاباتی توسعه و وفاداری وابسته به جنبش امل و حزب‌الله، در چندین شهر و روستا در جنوب لبنان از جمله شقرا، جویا، عیترون، السکسکیة، فرون، دیر قانون النهر، حانین، دبین و السلطانیة پیروزی بزرگی به‌دست آوردند.
آن‌طور که «ایسنا» به نقل از این شبکه نوشته است، همچنین در شهرستان النبطیه، این فهرست‌ها پیشتازی چشمگیری در نتایج انتخاباتی داشته‌اند. در همین حال، ستاد انتخاباتی جریان ملی آزاد اعلام کرد که فهرست مورد حمایت این جریان در منطقه جزین موفق به کسب پیروزی شده است. طبق گزارش ستاد انتخاباتی حزب‌الله، فهرست‌های «توسعه و وفاداری» در ۱۰۲ شهرداری از مجموع ۲۷۲ شهرداری جنوب لبنان، بدون رقابت پیروز شدند. فقط در منطقه حاصبیا هیچ‌گونه توافقی حاصل نشد و تمام انتخابات به صورت رقابتی برگزار شد. در پی این نتایج، راهپیمایی‌های خودرویی و تجمعات مردمی در شهرهای صور و النبطیه و شماری از روستاهای جنوب لبنان برگزار شده و حامیان فهرست‌های پیروز به جشن و شادمانی پرداختند. در شرایطی که حزب‌الله یک جنگ سخت را با رژیم آپارتاید اسرائیل پشت سرگذاشته و جنگی غیررسمی را نیز با مخالفان مقاومت در داخل کشور پشت سرگذاشته است که از هیچ فرصتی برای تبلیغ علیه حزب‌الله یا ضربه زدن به آن غفلت نکردند! این یعنی، نمایش قدرت و به رخ کشیدن محبوبیت! آن طور که انصار‌الله تأکید کرده است ارزش لبنان به مقاومت و سلاح آن است و این پیروزی یعنی تضمین بقای مقاومت و سلاح آن.
نگاهی دقیق‌تر به ماجرا
پیروزی فهرست‌های «توسعه و وفاداری» وابسته به حزب‌الله و جنبش امل در انتخابات اخیر شهرداری‌های جنوب لبنان، صرفاً یک رویداد انتخاباتی محلی نیست، بلکه یکی از نشانه‌های برجسته استمرار مشروعیت مردمی مقاومت در سخت‌ترین شرایط تاریخی لبنان است. شاید به‌توان به حزب‌الله ضربه زد و آن را زخمی کرد اما، نمی‌توان آن را از دور خارج کرد. این پیروزی را باید در بستر عمیق‌تری دید: بحرانی‌ترین دوره اقتصادی لبنان از زمان جنگ داخلی (۱۹۷۵-۱۹۹۰ / ۱۳۵۴-۱۳۶۹)، فشارهای بین‌المللی گسترده علیه حزب‌الله از سوی آمریکا، اتحادیه اروپا و شورای همکاری خلیج‌فارس و غربگرایان داخلی و نقض آتش‌بس‌های مداوم رژیم آپارتاید از مرزهای جنوبی. در چنین شرایطی، آنچه در جنوب لبنان رخ داد، نوعی بازتولید اجتماعی «وفاداری مقاومتی» بود؛ مفهومی که مردم مناطق خط مقدم- به‌ویژه در استان‌های نبطیه، بنت جبیل و صور- آن را نه با شعار بلکه با تجربه زیسته خود فهمیده‌اند. پیروزی‌های انتخاباتی حزب‌الله و جنبش امل در جنوب لبنان، حاصل یک روند عمیق اجتماعی و تاریخی است که ریشه در وفاداری پایدار مردمی دارد؛ وفاداری‌ای که نه از سر احساسات زودگذر، بلکه برآمده از تجربه زیسته دهه‌ها مقاومت، خدمت‌رسانی و اعتمادسازی است. از سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) تاکنون، فهرست‌های این دو جریان همواره تمامی کرسی‌های جنوب را با اکثریت مطلق به دست آورده‌اند و حتی در انتخابات ۲۰۲۲ (۱۴۰۱) نیز با وجود اتحاد گسترده مخالفان غرب‌گرا، این موقعیت را حفظ کردند. پس از جنگ ۳۳ روزه ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که رژیم صهیونیستی زیرساخت‌های جنوب را ویران کرد، حزب‌الله با شبکه‌های اجتماعی و لجستیکی خود پیش از دولت مرکزی بازسازی را آغاز کرد و بدین ترتیب، خود را به عنوان نهادی قابل اعتماد در قلب مردم تثبیت نمود. تأسیس نهادهایی چون «جهاد البناء» و «بنیاد شهید» از دهه ۱۳۷۰ شمسی (۱۹۹۰ میلادی به بعد)، خدمات درمانی، آموزشی و عمرانی حزب‌الله را به جایگزینی مؤثر برای ناتوانی دولت تبدیل کرد. همچنین، نسل جوانی که پس از آزادسازی سال ۲۰۰۰ (۱۳۷۹) و جنگ ۲۰۰۶ به دنیا آمده، همچنان با مقاومت پیوند فرهنگی و عاطفی دارد و در مراسم شهیدانی چون سید مقاومت، «سید حسن نصرالله»، «عماد مغنیه» و «سید رضا الموسوی» و... حضور گسترده دارد. در کنار آن، مردم جنوب با رأی دادن به مقاومت، نارضایتی خود از ناکارآمدی، فساد و بی‌توجهی دولت مرکزی را نیز ابراز می‌کنند. مجموعه این عوامل، نشان می‌دهد که پیروزی‌های انتخاباتی مقاومت نه یک حادثه گذرا، بلکه انعکاس سرمایه اجتماعی‌ای عمیق است که در دل رنج، مقاومت، و خدمات، شکل گرفته و تا امروز پابرجا مانده است.