مراسم شانزدهمین سالگرد ارتحال آیت‌الله بهجت برگزار شد
مراسم شانزدهمین سالگرد ارتحال حضرت آیت‌الله بهجت با حضور گسترده علما، طلاب و اقشار مختلف مردم در مسجد اعظم حرم مطهر حضرت معصومه (س) برگزار شد.
مراسم بزرگداشت شانزدهمین سالگرد ارتحال فقیه عالیقدر و عارف روشن‌ضمیر، حضرت آیت‌الله محمدتقی بهجت (قدس‌سره) در مسجد اعظم حرم مطهر حضرت معصومه (س) با حضور گسترده مردم و علما برگزار شد.
در این مراسم، حجت‌الاسلام حسن منفرد استاد اخلاق به ایراد سخن پرداخت و با اشاره به گذشت 16 سال از عروج ملکوتی حضرت آیت‌الله بهجت، محبوبیت این مرجع عالیقدر را به ویژگی‌های خاص ایشان نسبت داد و گفت: محبوبیت حقیقی، ریشه در صفات الهی دارد و ذات مقدس احدیت، تنها یک معبود، یک مربی و یک رب حقیقی است. حضرت آیت‌الله بهجت به این توحید ناب دست یافته بود و همین امر ایشان را در میان مردم و خواص محبوب ساخت.
حجت‌الاسلام منفرد با تأکید بر نقش کلیدی ترک محرمات و انجام واجبات به‌عنوان پایه‌های سیر و سلوک معنوی، اظهار داشت: اولین ویژگی برجسته در شخصیت حضرت آیت‌الله بهجت، اهتمام شدید به ترک محرمات و انجام واجبات بود. این اصل بنیادی، پایه و اساس هر حرکت معنوی است و بدون آن، سلوک الی الله ممکن نیست.
این استاد اخلاق همچنین خاطرنشان کرد: حضرت آیت‌الله بهجت خود نمونه بارز این اصل اساسی بود. ایشان با ترک محرمات و انجام دقیق واجبات، به مقامی رسید که از خواسته‌های نفس رها شده و به مقام اطمینان قلبی دست یافته بود. این همان نفس مطمئنه است که خداوند در قرآن کریم وعده داده است.
وی بیان داشت: هرکس که به محضر حضرت آیت‌الله بهجت شرفیاب می‌شد و از ایشان تقاضای دستورالعمل معنوی می‌کرد، نخستین توصیه ایشان همیشه یکسان بود؛ از محرمات دوری کنید و به واجبات عمل کنید. این نه تنها یک توصیه اخلاقی، بلکه نقشه راهی روشن برای هر کسی است که می‌خواهد به کمال انسانی برسد و به مقام قرب الهی نائل شود. در حقیقت، این همان راه اسلام، ایمان و جهاد است که قرآن کریم بارها بر آن تأکید کرده است.
حجت‌الاسلام منفرد در ادامه با اشاره به اهمیت این اصل در سیر الی الله، خاطرنشان کرد: ترک محرمات و انجام واجبات، دروازه ورود به عالم نور و نجات از ظلمت‌های نفس است.
وی اظهار داشت: ایشان به مرحله‌ای رسیده بودند که دنیا برایشان نه تنها جذابیت نداشت، بلکه همچون حجابی بر سر راه معرفت الهی بود که باید کنار زده می‌شد.
به گزارش رسا، حجت‌الاسلام منفرد ادامه داد: چنین مقامی به معنای ترک دنیا در شکل ظاهری آن نیست، بلکه به معنای ترک محبت و وابستگی به دنیاست؛ حالتی که در آن، انسان دنیا را نه به‌عنوان هدف، بلکه به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به خداوند می‌بیند. در این مقام، هرچند انسان در دنیا زندگی می‌کند و با خلق خدا سر و کار دارد، اما دل او به چیزی جز خدا وابسته نیست. وی با اشاره به یکی از ویژگی‌های بارز حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) گفت: ایشان به اهمیت ذکر و یاد خدا توجه ویژه‌ای داشتند و این را یکی از اساسی‌ترین اصول سلوک معنوی می‌دانستند.
این استاد اخلاق افزود: ذکر حقیقی همان یاد دائمی خداوند در دل و جان انسان است. حضرت آیت‌الله بهجت (قدس‌سره) معتقد بودند که ذکر لفظی، همچون استغفار و صلوات، نخستین گام در این مسیر است؛ چرا که با تکرار این الفاظ، قلب به تدریج از غفلت بیدار شده و به سوی حضور قلب و خشوع حقیقی هدایت می‌شود.