تظاهرات ضدصهیونیستی از فرانسه و سوئد تا آلمان و هلند
سرویس خارجی-
نفرت جهانی از رژیم صهیونیستی به خاطر نسل‌کشی در غزه تمامی ندارد. طی روزهای گذشته مردم ترکیه، فرانسه، سوئد، آلمان و هلند علیه این رژیم جنایتکار به خیابان‌ها آمده بودند.
576 روز پس از آغاز جنگ غزه و تشدید جنایات رژیم صهیونیستی در این باریکه که به شهادت نزدیک به 60هزار فلسطینی بی‌گناه منجر شده است، مردم در سراسر جهان هنوز به خیابان‌ها می‌آیند و با وجود خطراتی که تهدیدشان می‌کند، علیه رژیم صهیونیستی شعار می‌دهند. برخی از کشورهای غربی به ویژه آمریکا اعتراض به اسرائیل را «ممنوع» اعلام کرده و با کسانی که علیه این رژیم شعار می‌دهند، به‌شدت برخورد می‌کنند. مثلاً در آمریکا تعداد زیادی از دانشجویان و اساتید دانشگاه به‌خاطر شرکت در راهپیمایی‌های ضد صهیونیستی، دستگیر یا تعلیق شده‌اند. حتی وقتی دانشگاهی در تراز «هاروارد» حاضر نشد با دانشجویان معترض برخورد کند، بودجه‌اش به دستور ترامپ قطع شد!
با این وجود اعتراض‌ها همچنان ادامه دارد. طبق گزارش‌هایی که طی دو روز گذشته منتشر شده است، ساکنان شهر«مارسی» فرانسه با حمل پرچم‌های فلسطین، خواستار توقف نسل‌کشی در غزه شدند. در آمستردام هلند نیز وقتی مردم شعار می‌دادند، «اسرائیل را متوقف کنید» پلیس به جان معترضان افتاد و آنها را سرکوب کرد. مردم در استکهلم سوئد و برلینِ آلمان نیز علیه نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه شعار دادند.
انتقام
اما این‌طور نبوده که جوانان مسلح فلسطینی بگذارند رژیم صهیونیستی بدون این که تقاص پس بدهند، از تبعات جنایات هولناک‌شان بگریزند! رژیم صهیونیستی تاکنون به هلاکت 1000 نظامی و افسر خود اعتراف کرده‌اند و در مقابل ترجیح داده‌اند، از زنان و کودکان فلسطینی انتقام بگیرند! اما همه می‌دانند، شمار تلفات این رژیم بسیار بیشتر از اعداد رسمیِ اعلامی است. طبق گزارش‌هایی که از رسانه‌های عبری منتشر می‌شود، رژیم صهیونیستی با خانواده‌های کشته‌شدگان خود توافقی پنهانی امضا کرده است. بر اساس این توافق، به هر خانواده‌ای که جنازه فرزند خود را به‌صورت مخفیانه و به دور از پوشش رسانه‌ای دفن کند، مبلغی معادل ۲۵۰هزار شِکِل (حدود ۶۷,۵۰۰ دلار) به‌عنوان غرامت پرداخت می‌شود. این خانواده‌ها همچنین متعهد می‌شوند که به مدت پنج سال درباره مرگ فرزند خود سکوت کنند. در برخی موارد، کشته‌شدگان بدون هیچ‌گونه اعلام رسمی دفن می‌شوند؛ از جمله مزدوران خارجی، نظامیان بدون شناسنامه یا آنهائی که خانواده‌ای ندارند. بدین ترتیب می‌توان گفت، گزارش‌هایی که می‌گویند شمار تلفات رژیم صهیونیستی بسیار بیشتر از اعداد اعلامی است، درست می‌گویند.
هدف نتانیاهو از کشتار
اما این که چرا رژیم صهیونیستی به رهبری نتانیاهو، این‌قدر به کشتار علاقه دارد، می‌تواند دلایل متعددی داشته باشد. «آویگدور لیبرمن»، رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» در این‌باره معتقد است، هدف از گسترش عملیات نظامی در نوار غزه «صرفاً حفظ قدرت و بقای دولت نتانیاهو است.» لیبرمن تصریح کرد که دولت رژیم صهیونیستی آماده است هر بهائی برای بقای خود بپردازد، حتی اگر به قیمت جان اسرا یا نظامیان باشد. وی تصریح کرد که «اگر زمان بیشتری را هدر دهیم، روزی بیدار خواهیم شد و خواهیم فهمید که دیگر هیچ اسیر زنده‌ای باقی نمانده است... اکثر فرماندهان ارشد ارتش اسرائیل بر این باورند که هدف اصلی جنگ در حال حاضر، بقا و استمرار دولت نتانیاهو است.»