خاکستریِ دل
مریم عرفانیان
دلتنگ که باشی، دل بهانه می‌گیرد،
به سان کودکی که آرام و قرار ندارد...
آسمان، زمین، باد، هوا...
آه از هوای دلتنگی که به صورتت بخورد...
دلتنگی معنای قریبی دارد که فقط من می‌فهمم...
منی که سال‌هاست دلتنگم.
درمانش را نمی‌دانم...
فقط می‌فهمم دلتنگ که باشی، همه چیز خاکستری‌ست.
چیزی درونت هست که دیگران نمی‌فهمند.
بخواهی بفهمانی، می‌میری.
فقط،
هر وقت دلتنگ می‌شوم، پناه می‌برم به صحن‌‌و‌سرای دل،
نشانی‌اش؟ حرم