حالا که خباثت کری ثابت شد بگیم امضای ترامپ تضمین است(!)(خبر ویژه)
یک سایت حق‌العمل‌کار زنجیره‌ای که سابقه بدی در بزک برجام و خسارت‌های آن دارد، حالا ادعا می‌کند: امضای ترامپ واقعاً تضمین است(!)
عصر ایران از قول «عبدالرضا- د» که او هم در فضای رسانه‌ای خوشنام نیست، نوشت: ما‌به‌ازای خروج مواد غنی شده از ایران، آمریکا تحریم‌های نفتی و بانکی را لغو می‌کند و اجازه فعال شدن اسنپ‌بک را هم به اروپا نمی‌دهد. این را هم در نظر داشته باشید که اکنون ترامپ برخلاف اوباما و بایدن، هر دو مجلس را تحت کنترل دارد و هر مصوبه‌ای که بخواهد از کنگره می‌گیرد؛ بنابراین امضای ترامپ واقعاً تضمین است.
نامبرده همچنین درباره ارزیابی برخی تحلیلگران که معتقدند «ترامپ با توافق صرفاً هسته‌ای نمی‌تواند از کنگره چنین امتیازاتی به نفع ایران بگیرد و توافقش باید همه مسائل (موشکی و حقوق بشر و...) ایران و آمریکا را حل کند. یعنی ممکن است امضای ترامپ هم مثل امضای جان کری تضمین نباشد»، گفت: غیر از مسئله هسته‌ای و تخاصم با اسرائیل، سایر موضوعاتی که اشاره کردید، اهمیتی ندارند. اینکه ایران در توافقات اعلام کند که در هیچ عملیات پیش‌دستانه و تهاجمی علیه اسرائیل مشارکت و یا حمایت نخواهد کرد، برای توافق کفایت می‌کند.
یادآور می‌شود در ماجرای برجام و اعتماد به آمریکا برخی اصلاح‌طلبان مدعی بودند که امضای کری تضمین است؛ اما پس از توافق، آقای ظریف در‌به‌در جان کری بود تا در مقابل نقض برجام و تهدید شرکت‌های علاقه‌مند به تجارت با ایران، نامه‌های آرامش‌بخش بگیرد. آمریکا بارها در دوره کری و اوباما برجام را زیر پا گذاشت و معلوم شد نه تنها امضای وزیر خارجه آمریکا بلکه قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل هم از نگاه آمریکایی‌ها هیچ اعتباری ندارد.
علت همان است که زمانی بیل کلینتون رئیس‌جمهور اسبق آمریکا به طنز و تمسخر گفته بود: ما آمریکایی‌ها به همه تعهدات‌مان پایبند هستیم،... مگر اینکه نخواهیم(!)
در این میان، ترامپ بی‌آبروترین دولتمرد آمریکایی هستی که تنها توافق برجام را به عنوان تعهد دولت آمریکا و تضمین شده از سوی شورای امنیت زیر پا گذاشت، بلکه بسیاری از تعهدات دولت آمریکا و از جمله تعهدات دولت قبلی خود را نقض کرد.
اخیرا عطاء‌الله مهاجرانی (طرفدار مذاکره با آمریکا در دولت مرحوم هاشمی و وزیر ارشاد دولت خاتمی) با اشاره به مقاله جان کری در روزنامه وال استریت ژورنال و گزاره غلطی که ادعا می‌کرد «امضای جان کری تضمین است»، در روزنامه اعتماد نوشت: «خطاب و رهنمود مقاله جان كري در آخر عمري، به ترامپ است كه ببين ايران گير افتاده است! کری در مذاکرات برجام، نقش پليس خوب را بازي مي‌كرد. او با همان عصاي زير بغل و پاي گچ گرفته و قدم زدن در ساحل و همدردي در فوت مادر دكتر روحاني، چهره‌اي مثبت پيدا كرده و چهره‌اي متعادل نشان داده بود. يكي از دوستان مي‌گفت: وقتي كري را مي‌بينم، ياد دايي‌ام مي‌افتم! البته بعداً معلوم شد آمریکايي‌ها از همان خوش‌بيني هيأت ايراني، سوء‌استفاده كرده‌اند. راه نقض برجام را نبسته بوديم و امضاي جان كري را كافي مي‌دانستيم. اكنون همان امضا، پاي مقاله وال‌استريت ژورنال است: «ترامپ بخت اين را دارد كه ضربه لازم را به ايران بزند! ايران در گوشه رينگ گير افتاده است. در مذاكره، فراتر از غني‌سازي هسته‌اي پيش برويد!» مقاله كري نشانه ديگري است كه در سياست جهان هيچ جايي براي كمترين خوش‌بيني و روابط عاطفي بين سياستمداران آن هم از نوع آمریکايي و اروپايي‌اش و حتي ديگران وجود ندارد. هميشه بايد در پشت لبخند‌ها، زهرخند، و در پس دستكش‌هاي ابريشمين، چنگال‌هاي تيز را ببینيم. مقاله كري نشان داد كه تفسير رهبري، تفسيري روشنگرانه است: به آمریکا نمي‌توان اعتماد كرد!»