اثر مداومت در اعمال مستحبی
یک‌بارها اثرش کم است، چرا؟ چون یک‌بار نماز مستحبی خواندن، یک‌بار انفاق کردن (از این جهت اثرش کم است که) گاهی انسان تحت تأثیر یک حالت موقت قرار می‌گیرد و این کار را می‌کند. مثلًا یک واعظی به یک شکل مؤثری برای انسان صحبت می‌کند؛ در آن وقت در انسان حالت عبادت پیدا می‌شود، بعد ممکن است برود هزار رکعت نماز پشت سر همدیگر بخواند، ولی آن حالت موقت که رفع شد، تا پنج سال دیگر هم دنبالش نمی‌رود.
یا یک کسی تحت تأثیر گفتار یک نفر قرار می‌گیرد و یک‌دفعه به اصطلاح لوطیگریاش گل می‌کند، می‌بینید مثلًا یک‌ثلث مال خودش را میبخشد و می‌گوید این قدرش را من دادم.
ولی این لوطیگری یک‌بار است. آن یک حالت موقت است، اعتبار ندارد؛ برخلاف آنچه که انسان مداومت کند. وقتی که انسان مداومت بر یک عمل داشته باشد این نشانهای است از اختیارش و اینکه از عمق روح خودش برخاسته است نه‌اینکه دیگری او را تحت تأثیر خود قرار داده باشد.
* استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج۹، ص۱۱۱