واقعا نظارتی روی برخی رشته‌ها وجود دارد؟! (ضربه آزاد)
سرویس ورزشی-
بازار رشته‌های خشن و بعضا زیرزمینی در سایه غفلت مسئولان ورزش هر روز داغ‌تر از قبل می‌شود؛ رشته‌هایی که در آن شرط‌بندی نقش پررنگ و حیاتی دارد و با اغفال جوانان سعی در کشاندن آنها به رینگ‌های مبارزه دارند. در این رشته‌ها ورزشکارانی که به دنبال کسب درآمد و ثروت هستند مبارزات خشن و نابرابری را تجربه می‌کنند و احتمال حضور برخی از این رشته‌ها در بازی‌های آسیایی ناگویا یا هنرهای رزمی در ریاض عربستان کم‌کم دارد تبدیل به مجوزی برای فعالیت عادی آنها در ورزش کشورمان می‌شود.
جدا از موضوع خشونت و شرط‌بندی، تشکیلات جهانی برخی از این رشته‌ها هم از گذشته موجب تامل بوده و مشخص نیست که آیا شرایط آنها امروز تغییر کرده است یا خیر. به عنوان نمونه در رشته MMA آیمف یوسف بهتری رئیس پیشین فدراسیون انجمن‌های ورزشی‌های رزمی در مصاحبه‌ای که آذرماه 1402 داشت، عنوان کرد: مقر رشته MMA آیمف در کشور انگلیس است و این رشته کاملا اسرائیلی است! و یا رشته پانکریشن که بنا بر ادعای خبرگزاری فارس در سال 1395 خاستگاه اصلی آن رژیم صهیونیستی است و متولیان و استادان این رشته یهودی و از رژیم غاصب صهیونیستی هستند.
فعالیت بسیاری از این رشته‌ها یا انجمن‌ها زیر نظر فدراسیون انجمن‌های ورزشی‌های رزمی است؛ هرچند که در کاراته هم سبک‌ها و انجمن‌هایی هستند که باید به فعالیت آنها با دیده تردید نگریست. حالا پرسشی که مطرح می‌شود این است که آیا واقعا نظارتی روی این رشته‌ها یا انجمن‌ها وجود دارد و آقایان مسئول می‌دانند در دل باشگاه‌های ورزشی چه می‌گذرد؟ بالاتر از آن وظیفه نظارتی وزارت ورزش و جوانان چه بوده، زیرا پیش از این دنیامالی وزیر ورزش و جوانان مدعی شده بود که مسئولیت تمام بخش‌های ورزش با وزارت ورزش و جوانان است!