مرهــم
زهرا کلاته مِیمَری (همسر شهید علی دیمه)
در نگاهم
به نقطه اتصالی که چشمانی‌ست
در قاب عکس
دوست داشتنت را فریاد می‌زنم
که عشق را معنا کند
با تدریس قلبم
تا
تو را بخوانم
با بارانِ بی‌صدا و قلبی زخمی‌ام
که
سال‌هاست
واژه‌ها ردیف را می‌کند
تا آهنگی به صوت مهر درآورد
و در مقابل عشقت فرود آید
به دنیایم
و
مرهمی گردد
بر ترک‌های قلبم